ฉันไม่รู้ มันเริ่ม จากตรงไหน รู้แค่ใจ รักเธอ เสมอมั่น ยิ่งวันผ่าน เวียนไป ใจผูกพัน ไม่อาจสรร หาคำใด มาเอ่ยความ ก่อนเป็นเพื่อน รักใคร่ มิได้คิด แม้สักนิด ไม่เคย เอ่ยปากถาม แค่เห็นเธอ หน้าเศร้า ก็เหงาตาม เป็นสุขยาม เธอยิ้ม ยิ่งอิ่มใจ แต่ดูเหมือน ยิ่งคุ้นเคย ยิ่งเลยห่าง หมดหนทาง ให้เธอ เผลอรักได้ เธอมองฉัน เป็นเพื่อน ตลอดไป ต้องทนช้ำ ร่ำไห้ เพียงลำพัง จนวันนี้ ฉันรู้ซึ้ง ถึงทางรัก แต่สุดหัก ห้ามจิต ที่คิดหวัง อยากยื้อยุด ฉุดไว้ ให้จีรัง แต่รักยัง ลอยหาย กับสายลม จะทนอยู่ ต่อไป อย่างไรเล่า ในเมื่อเขา ไม่สน ทนขื่นขม ต้องทนเจ็บ เหน็บหนาว คราวระทม ต้องยอมตรม รักข้างเดียว เปลี่ยวหัวใจ
20 กุมภาพันธ์ 2549 03:08 น. - comment id 562042
แค่เห็นเธอ หน้าเศร้า ก็เหงาตาม* โดนแฮะปราโยคนี้
20 กุมภาพันธ์ 2549 07:53 น. - comment id 562056
ก่อนเธอและฉันเราต่างเป็นเพื่อนกัน ส่วนตัวเรานั้นเราเข้ากันได้ดี รู้ใจกันและกันความผูกพันล้นปลี่.......... และแล้วแปรเปลี่ยนจากเพื่อนเป็นคนรัก ยากที่จะห้ามใจได้เนาะ..........
20 กุมภาพันธ์ 2549 08:36 น. - comment id 562080
คุณอ้อย..เขาว่าตบมือข้างเดียวมันไม่ดัง..แต่ลองตบข้างฝาดูดิดังเหมือนกันนะ..อิอิ..ไปหละ
20 กุมภาพันธ์ 2549 11:00 น. - comment id 562116
บางที เค้าอาจคิด อย่างที่คุณคิด แต่มันติด ที่ตรง ความเป็นเพื่อน หากวันไหน ทำให้ใจ นั้นแชเชือน ความเป็นเพื่อนอาจหมด ถดถอยตาม เค้าอาจรัก มากกว่า ที่เธอรัก แต่ช้ำนัก หากทำให้ เธอผิดหวัง เปลี่ยนเป็นแฟน คงไม่นาน ไม่จีรัง แต่คำว่าเพื่อนยัง มีกันอยู่ มิรู้ลืม... ....เพื่อนสนิท...
20 กุมภาพันธ์ 2549 11:29 น. - comment id 562133
แบบนี้ก็เป็นกันบ่อย ๆ นะ ผูกพัน นะ วรรครองของบทแรก
20 กุมภาพันธ์ 2549 16:10 น. - comment id 562206
น่าตอบกลอนเนอะ.. ขอเดินคู่อยู่ข้างกรุยทางฝัน ร่วมเดินกันไม่หยุดสู่จุดหมาย เคียงข้างเธอจนกว่าฟ้ามลาย ฉันเป็นยายเธอเป็นป้า..มาเขียนกลอน อิอิ..
20 กุมภาพันธ์ 2549 22:24 น. - comment id 562262
ขอบคุณค่ะลายดินสอ ความรู้สึก แค่เห็นเธอ หน้าเศร้า ก็เหงาตาม เกิดขึ้นบ่อยค่ะ เพลงนี้เมื่อย้อนไปหลายปี เป็นเพลงที่ชอบมากค่ะ และทุกวันนี้ยังชอบอยู่ นึกถึงวัยนั้นแล้วอมยิ้ม ชักจะแก่แล้วสิเรา ขอบคุณค่ะ ไรไก่ คุณบินเดี่ยว ตบฝาเสียงดังจริง แต่มันเจ็บมือนะ ไม่ลองดีกว่าค่ะ ขอบคุณค่ะ เค้าคนนั้น คิดอย่างไร หนอใจเอ๋ย ยังไม่เคย รับรู้ ทนอยู่ได้ หากจะรักก็บอกพูดออกไป จะทนทำไมให้รำคาญ ขอบคุณนายแสนดี คำว่าเพื่อนมีค่าเสมอกว่าสิ่งใด ขอบคุณครูใหญ่ค่ะ พิมพ์ผิดจริงค่ะ นึกว่าเป็นสัมพันธ์ จะแก้ไขค่ะ ขอบคุณ คุณกุ้ง เป็นยาย อ้อยเป็นป้า ชวนกันมาเขียนกลอนอักษรสาร มีเพื่อน มีครู ดูชื่นบาน แสนสราญในบ้านกลอนไทย อ้อยตอบได้แค่นี้ค่ะคุณกุ้ง ขอบคุณค่ะ