คิดถึงเธอหัวใจใกล้จะขาด สายน้ำหยาดน้ำตามารินไหล คิดถึงเขาเมื่อตอนสัมพันธ์ใกล้ แม้นมิได้ครอบครองแค่มองเธอ สายลมอ่อนหายใจติดขัดขัด วู้บว้าบรัดแน่นอกหลุดปากเพ้อ ใจคิดถึงเหมือนจะขาดไปหาเธอ แม้นไม่เจอยาใดรักษาที สายลมแรงสลับอ่อนเหมือนจะดับ ข่มให่หลับน้ำตากลับรินรี่ แม้นกลางวันสุขนั้นจำได้ดี กลางคืนนี้คิดถึงเขาร้าวรานใจ รอยยิ้มหวามกับแววตาตราในอก เรานั้นตกหลุมรักหลงลวงไหม เดินตกหลุมเสน์หากลลวงใจ โดนยึดไปเรียกหาฆ่าตัวเอง ใจจะขาดรอนรอนแล้วตอนนี้ รู้ฤทธิ์ดีเจ็บเหมือนถูกข่มเหง ยิ่งเรียกหาคิดถึงก็เจ็บเอง ขอบรรเลงกลอนบทเศร้ายามเหงาใจ
18 กุมภาพันธ์ 2549 15:27 น. - comment id 561855
ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด ก็มิอาจไปตามความคิดถึง ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน ทำอย่างไร ก็อดนึกถึงบทนี้ไม่ได้อยู่ดี....
16 มีนาคม 2549 02:43 น. - comment id 566673
ยามเศร้าเหงาใจนัก อกจะหักใจจะขาด เหมือนสีดำระบาดวาด ดวงใจปาดสิ้นไป พูดยากกับความรัก เบาหรือหนักมีสดใส เทพธิดาดลพาใจ แล้วเหตุใดจึงปล่อยเลย