อย่ารักเธอ...คำเคยบอกเมื่อก่อนนั้น ดูตะวัน...แรงกล้ายังลับหาย ความรักเอย...คงมั่นมิวางวาย ย่อมเคลื่อนคลายเปลี่ยนได้เฉกเช่นกัน ขอเพียง...ความเข้าใจยังมีให้ ความห่วงใย...ยืนยงไม่แปรผัน มีหัวใจ...ซื่อตรงคงนิรันดร์ ความผูกพันติดตรึงไว้ในดวงแด ถึงวันนี้...ฉันยึดมั่นคำนั้นเสมอ ไม่รักเธอ...เพียงความหลงคงแน่วแน่ ไม่รักเธอ...แต่ดวงจิตมิเปลี่ยนแปร ฤารักแท้...หากยังแพ้ความเข้าใจ
17 กุมภาพันธ์ 2549 16:07 น. - comment id 561637
นึกว่าจะไม่มาซ้าแย้วน้าวันนี้ รออยู่งับ เพราะมั่กๆกลอนบทนี้ ขอตอบสักบท วันนี้เปรี้ยวปากจังงับ งับ รักมั่นบ่เคลื่อนย้าย คลายเปลี่ยน รักเธออยู่อย่างเพียร แน่วมั่น ใจคิดจิตวนเวียน รักแท้ แต่เธอ ใจมอบเจ้านิรันดร์ ล่มสิ้น ดินฟ้า เฮ้อ!!!!แต่งยากมั่กๆงับ ต้องเปิดตำราอาจารย์สดายุ ช่วยงับ ถึงได้รู้ว่าเคยแต่งผิดๆไว้ ข้าน้อยขอคารวะงับ
17 กุมภาพันธ์ 2549 16:41 น. - comment id 561643
ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย ช่วงนี้ยุ่งมั่กมั่กเลย ประชุมทั้งวัน อ้อ...แต่แอบเขียนกลอนได้หน่อย...
17 กุมภาพันธ์ 2549 23:54 น. - comment id 561740
รักแท้ แพ้ความเข้าใจ .. อืมมม.. คนที่บอกว่ารักกัน แต่ไม่มีความเข้าใจซึ่งกันและกัน ไม่รู้เหมือนกันว่า นิยามรักของเขา คืออย่างไร ถ้าเป็นอัลมิตรานะ หากไม่มีความเข้าใจกัน ก็อย่ารักกันเสียจะดีกว่า .. ไม่เข้าใจกัน .. จะเหนื่อยใจน่าดูเชียวค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2549 09:03 น. - comment id 561778
หากจะรักใครสักคน...บางครั้งเหตุผลก็สำคัญน้อยกว่าจิตใจนะ...ว่าไหม... ****แซวหน่อย..คนข้างบนบ่นไรจ๊ะ....
18 กุมภาพันธ์ 2549 10:46 น. - comment id 561802
ยิ่งห้ามยิ่งเหมือนยุคค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ