ฉันเกลียดการรอคอย อยูกับความเหงาหงอยรอบข้าง รอทุกลมหายใจไม่เว้นวาง บนทางรักร้างแสนไกล ฉันชิงชังการรอคอย หัวใจดวงน้องหมองไหม้ ดินแดนแล้งร้างกลางใจ หยาดฝนพิสุทธิ์ใส่ไป่พริ้มพรม แต่......การรอคอย สำคัญกับใจน้อย น้อย ของฉัน เพราะ ฉันมีชีวิตไป วัน.....วัน ก็เพราะฉันนั้นอยู่เพื่อ . . . . . . . . . . รอคอย
7 กุมภาพันธ์ 2549 14:29 น. - comment id 558954
การรอคอยที่คุ้มค่า ต้องใช้เวลานานรอคอย ขอเพียงเจ้าอย่าท้อถ้อย การรอคอยต้องใช้เวลา ถึงเกลียดการรอคอย....แต่บทกลอนก็ยังชอบที่จะรอคอย เพราะว่ามันสำคัญกับใจน้อยๆๆๆคงจะจริงเน้อออออ
15 มกราคม 2553 18:42 น. - comment id 1086519
ณ วันนี้การรอคอยค่อยสิ้นสุด พลันหยุดช่วงชีวีที่เหงาหงอย หยาดน้ำตาเลือนลบกลบร่องรอย ใจน้อยน้อยพลอยยิ้มอิ่มสุขจัง อยากขอบคุณการรอคอย ทำให้ใจดวงน้อยร้อยความหวัง เปลี่ยนความเศร้าศร้อยให้เป็นพลัง เพื่อชีวิตอยู่ยังวันนี้... วันที่เธอก้าวเข้ามา เหมือนได้ฝนจากฟ้า ณ ราตรี พร่างพรมทั่วแดนใจที่แล้งร้างไป่มี ไม่เสียดายสักนาทีที่คอยรอ "ลองแต่งดูเล่นๆ เผื่อว่าจะตรงใจเพื่อนตอนนี้" บังเอิญมากเลยอ่ะ อยู่ดีๆเราก็เจอกลอนของตูนในเว็บ อิอิอิ