ยามที่ฟ้าหม่นหมอง เธอ มอง ฉัน ยามที่ฟ้าพลันสว่าง เธอ ห่างเหิน ยามไม่มีใครเธอบอกรักฉัน เสียเหลือเกิน ยามที่เธอมีคนเคียงข้างกลับ ห่างไกล ยามที่เธอ ร้องไห้ หวนมาหา ยามใดที่น้ำตาเธอ มันรินไหล ก็มาหาฉันได้ทุกทีไป ฉันคนนี้คือใครในสายตา..เธอ
4 กุมภาพันธ์ 2549 19:37 น. - comment id 558336
ไม่เป็นไรหรอกน่า อย่างน้อยเขาก็เห็นความสำคัญ
4 กุมภาพันธ์ 2549 20:19 น. - comment id 558343
แวะมาทักทายนะคะ... เป็นได้แค่คนซับน้ำตา... ในวันที่เธออ่อนล้ามาจากเขา ...อาจนึกถึงฉันในวันเศร้า.. ให้โอกาสฉันได้..ดูแลเธอ... ....ไม่ได้แล้วคะ....รถติด.....
4 กุมภาพันธ์ 2549 21:04 น. - comment id 558356
เพราะดีกลอนนี้ซึ้งดีค่ะฮิๆ%