ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
เหนื่อย...นักเหมือนวิ่งตามเธอเสมอ เหนื่อย...ล้าเมื่อเห็นเธอเคียงคู่เขา เหนื่อย...ใจเมื่อเธอไม่เห็นความสำคัญระหว่างเรา เหนื่อย...ที่ต้องเป็นแค่เงาของใครบางคน แล้ว...วันหนึ่งถึงเวลาเดินมาบอก แล้ว...เธอบอกว่าจะไปไร้เหตุผล แล้ว...ให้ลืมทุกอย่างระหว่างเราสองคน แล้ว...สุดท้ายฉันต้องทนเสียน้ำตา หัวใจ...ฉันเป็นอย่างไรรู้ไหมเล่า หัวใจ...เราที่เคยรักเคยห่วงหา หัวใจ...ฉันที่ยังโหยหาเธอทุกเวลา หัวใจ...ฉันหลั่งน้ำตายากทำใจ ฉัน...รั้งเธอไม่ได้ใจก็รู้ ฉัน...ต้องสู้กับความรู้สึกที่หวั่นไหว ฉัน...คงเสียน้ำตาแล้วไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไร ฉัน...ถึงจะลืมเธอได้จากความทรงจำ