ตายแล้วก็ยังคิดถึง / ภาคต่อ
ชมพูภูคา J.
แสงสลัวมัวหม่นให้หมองไหม้
ร่างนั้นไซร้สงบนิ่งใต้หินผา
งามจรดเอกอนงค์องค์อาภา
ดั่งเทวานิรมิตจิตรบรรจง
ย้อนเวลาพันปีก่อนเลยล่วง
เทพทั้งปวงเธอขอข้อประสงค์
อธิษฐานมอบแด่เขาผู้อาจอง
ขอให้จงกลับมาอย่าปราชัย
จากวันนั้นนับเนื่องถึงวันนี้
ดวงฤดีรอคอยกล้ำกลืนไห้
กาลเวลาล่วงลับเกิดดับไป
สุดอาลัยใยเขาไม่คืนมา
เธอไม่รู้เวลาที่เลยจาก
ความพลัดพรากพรากเขาไม่หวนหา
เธอไม่รู้เวลาไม่ย้อนมา
เกิดแล้วลาหมุนไปตามครรลอง
ยังยินดีจะเฝ้ารอใต้เงาภพ
ร่างบรรจบแทบพื้นแม้หม่นหมอง
การรอคอยปวดร้าวน้ำตานอง
มิอาจครองคู่กันดั่งสัญญา
ชมพูภูคา J. 25 ม.ค. 2549 08:35 น. - ID 85626 
976
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
