อกหักรักร้าวหนาวสั่น รำพึงรำพันฝันผวา หัวใจไร้สุขทุกทิวา น้ำตาตกนองหมองตรม ขอบโค้งรุ้งรุ่งเรียวราวเคียวโค้ง ระยะโยงย่านไม้พระไทรร่ม รักเจ้าเอยลอยหายกับสายลม ฝนดอกไม้พร่างพรมลงร่มลาน รักเอยลอยไหลราวสายน้ำ ชื่นฉ่ำพรำใจแล้วแผ่วผ่าน เพรียกหาพาหวนเพื่อพบพาน แว่วหวานวารวัยยังไหวทรวง ลมรำเพยราวเพ้อละเมอถึง เธอผู้ซึ่งแสนรักและห่วงหวง ยามที่เธอชิงชังสิ้นทั้งปวง ราวชีพร่วงหล่นหายตายต่อตา โศกเศร้าเหงาเย็นเป็นนิจ ชีวิตว่างไร้ราวป่าช้า ฝังซากความรักหนักอุรา เย็นชาชืดชื้อขึ้นทุกที ง่ายง่ายเธอพร่ำคำสั้นสั้น เราเลิกกันจากกันเสียวันนี้ ฉันยอมคุกเข่าขอคืนดี เธอสะบัดหน้าหนีไม่เหลียวแล
23 มกราคม 2549 17:03 น. - comment id 554937
เมื่อรักปลิวปลิวพริ้วพัดจาก เมื่อเขามาลาจากและบอกไม่รักฉัน เมื่อคำลาถูกปล่อยออกมายากจะห้ามทัน เมื่อนั้นใครเล่ามีน้ำตา ไม่ไปได้ไหมฉันพร่ำเพ้อ อย่าจากไปเลยเธอฉันยังอ่อนล้า ขอเวลาฉันสักหน่อยค่อยเอ่ยลา ฉันไม่พร้อมที่จะเสียตำแหน่งที่เธอเรียกว่า ที่รัก เธอสบตาฉันหันมาสะบัดหน้า อย่าดีกว่าตัดใจตอนนี้เธอจะเศร้าไม่มากนัก ขอโทษแล้วกันที่ผ่านมาทำให้ฉันเสียหลัก หวังว่าสักวันคนที่ฉันรักจะปรากฏตัว
23 มกราคม 2549 17:17 น. - comment id 554938
23 มกราคม 2549 17:28 น. - comment id 554941
อยากร้องไห้จังวันนี้
23 มกราคม 2549 18:28 น. - comment id 554967
กลอนเศร้า..แต่ว่ารู้สึกผมไม่เศร้าครับ..ผมชื่นชมมากกว่าครับแต่งได้ดี
24 มกราคม 2549 14:12 น. - comment id 555166
ไพเราะมากมาย ชอบมากค่ะ
24 มกราคม 2549 19:05 น. - comment id 555306
สวัสดีค่ะ น้ำตาหมอก เศร้านะค่ะ เขาไม่บอกเลิก แต่บอกว่ามีคนใหม่ ไม่สามารถร้องขอความรักคืนได้เลย ทำได้เพียงเงียบงันเท่านั้นเอง...