ฉันจะออกไปจากชีวิตเธออย่างเงียบๆ ทุกความปวดร้าวฉันจะเหยียบมันเอาไว้ เธอจะสนใจกันหรือเปล่า...ไม่เป็นไร ไม่มีประโยชน์ที่จะหวั่นไหวกับสิ่งที่เป็น เมื่อวิ่งตามเธอ แต่เธอพยายามวิ่งหนี ฉันก็จะหยุดสักทีแล้วไม่อยู่ให้เห็น เพราะฉันหมดความอดทนกับการวิ่งวนในความชาเย็น จากนี้แม้เธอจะไม่หันหลังมามองเห็น...ก็ไม่เป็นไร จะหยุดอยู่กับที่ แล้วมองเธอจากไปลับตา สิ้นสุดความผูกพันที่มีมา ที่ฉันเคยใช้ชีวิตรักษามันไว้ ลาก่อนคนดี...ถึงเวลาเอ่ยประโยคนี้สักทีนะใจ ลืมเถอะ ลืมเธอไป...เสี้ยวหนึ่งที่เธอเคยใกล้ มันอาจไม่ใช่ความจริง พอแล้วกับการรับรู้เรื่องเธอกับเขา หยุดแล้วความเศร้า จบกันทีกับทุกสิ่ง ความเหงาไม่โหดร้ายเท่าการเทหัวใจให้คนไม่รักจริง และคงไม่ทำให้ลมหายใจหยุดนิ่ง ...ก็แค่คนที่คบเราเพื่อทอดทิ้ง...จากไปลับตา
22 มกราคม 2549 23:04 น. - comment id 554828
พอแล้ว...ต่อจากนี้ไป ฉันจะไม่ไปเข้าใกล้พาใจไปห่วงหา เมื่อเธอนั้นไม่เคยเห็นมีแต่ฉันที่ตั้งประเด็นนำพา ว่ารักเรายังอยู่ติดตรึงตราแต่ทุกเวลาไม่ใช่เลย ก็พอแล้ว..ขอพอที ไม่ต้องการกล่าวต่อจากนี้ไม่มีวจีจะเอื้อนเอ่ย เพียงแต่มาบอกลาแม้นจะมีน้ำตาคราต้องลงเอย ก็พร้อมจะชิดเชยและยอมคุ้นเคยความระทม ชอบกลอนคุณเสมอ ดีใจที่ได้อ่านกลอนคุณอีก หายไปนานจัง คิดถึงค่ะ
22 มกราคม 2549 23:18 น. - comment id 554837
"Quietness is not loneliness > คววามเงียบไม่ใช่ความเหงา\" พี่โจ .. บอกอย่างนั้น เป็นกำลังให้นะ อย่าให้ชีวิตต้องเดินได้บนน้ำตาเลย .. ไม่ดีหรอก จริงปะ
22 มกราคม 2549 23:29 น. - comment id 554843
มีพี่พุดยังรักยังแคร์นะคะ อีกคนค่ะคนดี จากใจพี่พุด
23 มกราคม 2549 22:41 น. - comment id 555018
แค่คยนที่คบเราเพื่อทอดทิ้ง... . . . นั่นสินะ
24 มกราคม 2549 09:09 น. - comment id 555092
เมื่อวิ่งตามเธอแต่เธอพยายามวิ่งหนี เป็นแบบนั้นอยู่ค่ะ
25 มกราคม 2549 01:51 น. - comment id 555363
ชอบบทสุดท้ายมาๆเลยค่ะ..แต่ ทุกคนไม่ว่าใครก็ต้องเจอปัญหา แบนี้>>ความเหงาไม่โหดร้ายเท่าการเทหัวใจให้คนไม่รักจริง และคงไม่ทำให้ลมหายใจหยุดนิ่ง ...ก็แค่คนที่คบเราเพื่อทอดทิ้ง...จากไปลับตา - -\"โดน โดน โดน