จะรู้ว่าโลกนี้มันกว้างใหญ่.....ก็ต่อเมื่อเราได้ออกเดินตาม จะรู้คุณค่าของอะไรในสักอย่าง.....ก็ต่อเมื่อเราได้เสียมันไป จะรู้ความหมายของฟ้าหลังฝน.....ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้นมันมาได้ จะรู้ว่ายังมีเรื่องอีกมากมาย.....ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจยอมรับมัน จะรู้เวลาของดอกไม้บาน.....ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าติดตามอยู่อย่างนั้น จะรู้ว่าเสียงหัวเราะมันมีค่า.....ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตาในสักวัน จะรู้ถึงความในใจของกันและกัน.....ก็ต่อเมื่อเราได้พูดมันออกไป จะรู้ว่าอะไรที่เรียกว่าคิดถึง.....ก็ต่อเมื่อในความคิดคำนึงมีใครสักคน จะรู้ความหมายในคำรักสักหน.....ก็ต่อเมื่อมีใครบางคนให้หวั่นไหว จะรู้ว่าค่ำคืนนี้คงไม่เงียบเหงา.....ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่าได้มีโอกาสบอกไป จะรู้ว่าเป็นเธอเท่านั้นที่ฉันมีให้.....ก็ต่อเมื่อทุกครั้งที่เขียนอะไรลงไป จะมีแค่ภาพเธอในใจที่เกิดขึ้นมา
17 มกราคม 2549 18:11 น. - comment id 553772
จะรู้ว่าอะไรที่เรียกว่าคิดถึง.....ก็ต่อเมื่อในความคิดคำนึงมีใครสักคน จะรู้ความหมายในคำรักสักหน.....ก็ต่อเมื่อมีใครบางคนให้หวั่นไหว ประโยคเนี๊ย โดนใจใช่เลยค่ะ
17 มกราคม 2549 18:50 น. - comment id 553798
ถึงรู้ว่าโลกนี้แสนกว้างใหญ่ แต่ทำไมหัวใจไม่หยุดไขว่คว้า ถึงรู้ว่าความรักไม่อาจคืนย้อนมา แต่หัวใจยังร้องบอกว่า เธอยังมีค่ากับหัวใจ
17 มกราคม 2549 20:20 น. - comment id 553826
เก้าอี้ขาดขา กีต้าร์ขาดสาย เจ้าหญิงขาดเจ้าชายฉันคงตายถ้าขาดเทอ
18 มกราคม 2549 19:51 น. - comment id 554012
เพราะมากเลยค่า..ชอบมากเลยค่ะ..จาเป็นกำลังใจให้นะคะ