หนึ่งมุมในความมืด.. หัวใจเย็นชืด..แสนอ่อนล้า.. ตรงนี้..ใต้หน้ากาก..อาบไปด้วยน้ำตา ไม่รู้..ไม่รู้สินะว่า..ฉันรู้สึกยังไง ทุกวันที่ยังยืนยิ้มร่า.. . เล่นบทสมมติไปว่า..ฉันมีค่าขนาดไหน ทั้งที่จริงก็รู้..รู้ดีอยู่แก่ใจ ซักวันหนึ่งฉันต้องไป..เป็นแค่คนเคยสำคัญ ...เมื่อทางที่ขีดให้เราเลือกไป.. ถูกกำหนดอย่างใจร้าย..มีสายใยบางๆกางกั้น เธอต้องไปกับเขา..คำว่าเรา..ก็จบกัน และนี่แหละหน้าที่ของฉัน..ก็แค่นนั้น..คนคั่นเวลา หากวันนั้นมาถึง.. ..เธออาจรักเขามากกว่ามีคำว่าเราอย่างนี้ก็ได้.. .. น้ำน่าวจังโน๊ะ.. .. . คิดว่าเขาล้อเล่น.. ..เธอไม่เข้าใจหรอก... เธอไม่เคยเข้าใจเลยด้วยซ้ำ.. .. *-*.. .คนรัก..คั่นเวลา. ..*-*
12 มกราคม 2549 17:43 น. - comment id 552892
กลอนยังเพราะเหมือนเดิมนะจ๊ะ
12 มกราคม 2549 17:44 น. - comment id 552894
หน้ากากฉาบหน้าน้ำตาเปื้อน ความทรงจำลางเลือนในใจเขา ความเหน็บหนาวคืบคลานกลางใจเรา เป็นได้เพียงแค่เงาในใจเธอ
12 มกราคม 2549 23:59 น. - comment id 552949
คั่นเวลาเอาไว้พอคลายเหงา พอเมื่อเขากลับมาทำหน้าจ๋อย เหลือเพียงคราบน้ำตาซะเป็นรอย ถูกเขาปล่อยอยู่คนเดียวไม่เหลียวมอง น่าสงสาร จิง ๆ
13 มกราคม 2549 07:50 น. - comment id 552970
คั่นเวลาระหว่างทางกลางดอกจิต ทุ่มชีวิตฝากสายใยฝันวันเสน่หา หากเขาหลงลืมทิ้งเราไว้กับหยาดน้ำตา และ ภาพคืนวันคั่นเวลาฝากรอยร้าวเศร้าสะเทือน ด้วยรักค่ะ
13 มกราคม 2549 07:54 น. - comment id 552972
เพราะมากๆเลยค่ะเศร้าจริงๆ
17 มกราคม 2549 17:47 น. - comment id 553761
ก็แค่คนรักคั่นเวลา ไม่มีค่าไม่มีราคาสำหรับใคร เป็นส่วนเกินที่ไม่เคยอยู่ในใจ คนอะไรช่างทำตัวน่ารำคาญ แวะมาทักทายค่ะ (มือใหม่หัดแต่งนะ อย่าว่ากานล่ะจ๊ะ)