อุทาหรณ์สอนไว้ในนิทาน ให้คิดอ่านประสานเหตุด้วยเจตจิต เมื่อพระจันทโครพจบชีวิต ด้วยความผิดสนิทเชื้อหนึ่งเชื่อใจ เมื่อมีดอยู่ในมือโจรโผนทะยาน ให้วายปราณผ่านอาวุธสุดหลีกได้ จันทโครพพบจุดจบประสบภัย เพราะเชื่อใจในสตรีถึงที่ตาย จบนิทานด้วยความเศร้าเหงาใจนัก ก็คนรักหักอกกันฝันสลาย เพราะไว้เนื้อเชื่อใจในหญิงร้าย จนสุดท้ายตายเพราะรักหักหลังตน คล้ายชีวิตของฉันที่หวั่นไหว ทนหมองไหม้ร่ำไห้ใจสับสน เพราะคนรักมาลวงหลอกยอกใจจน น้ำตาหล่นทนเหงาเศร้าชีวา อุทาหรณ์สอนไว้ไม่เคยคิด เพียงสะกิดคิดไม่ถึงจึงไร้ค่า ท้ายที่สุดจุดจบประสบพา ดั่งมายาค่านิทานเคยอ่านดู เพียงนิทานวายปราณประสานสิ้น จบชีวินสิ้นใจไร้อดสู แต่ตัวฉันมันเจ็บปวดรวดร้าวอยู่ คงยังอยู่สู้เผชิญเดินเดียวดาย ตายไปซะจะดีกว่ามีชีวิต ทางลิขิตตายทั้งเป็นเห็นความหมาย เจ็บปวดลึกกรีดใจไม่เคยคลาย อยู่เหมือนตายวายชีวันมันสุดทน
9 มกราคม 2549 12:21 น. - comment id 552092
..ตายไปซะ.. ....ดีกว่ามีชีวิตอยู่อย่างเจ็บปวด.. ปีใหม่ผ่านไป..ยังเป็นคนเก่า.. ไม่เคยเปลี่ยนครับ..
9 มกราคม 2549 12:28 น. - comment id 552098
กำลังขำ เพราะนึกถึงละครเวที ที่เพิ่งชมไปหมาดๆ เรื่อง moon-cow-fight ... เขียนผิดป่าวหว่า .. มีเรื่องฮา ค่ะ
10 มกราคม 2549 13:17 น. - comment id 552294
นิทานจันทโครพในวงเหล้า สาเหตุที่นางโมรายื่นปลายพระขรรภ์ให้พระจันฯ ด้ามให้กับโจรก็เพราะนางโมราได้เห็นข้อเปรียบเทียบ เมื่อโจรปล้ำกับพระจันฯ จนผ้าเตี่ยวหลุดลุ่ย อิอิ
10 มกราคม 2549 14:05 น. - comment id 552316
กลอนสวยมากเลยฮะ
10 มกราคม 2549 16:28 น. - comment id 552409
เพราะเชื่อใจคนรักว่าภักดี จึงต้องมีโศกเศร้าเฝ้าหวั่นไหว ไม่เคยคิดว่าเธอนั้นจะหลายใจ แล้วสุดท้ายหทัยเราวายปราณ แต่งได้ดีค่ะ