ฉันยังเป็นคนเก่า ที่ยังเศร้านับจากเงาคุณห่างหาย ยังคงว้าวุ่นแม้โลกจะหมุนผ่านไป ยังคงเสียใจแม้ไม่ได้อะไรคืนมา ส่วนคุณก็ยังเป็นคนเก่า คนที่ลืมภาพเงาวันของเราอย่างไร้ค่า ใจยังแข็งมีเรี่ยวแรงสู้กับความเมตตา และยังมัแววตาให้อย่างเหว่ว้าเงียบงัน เมื่อไหร่คุณจะเป็นคนใหม่ รู้จักใส่ใจคนที่คุณทำร้ายวันนั้น เมื่อไหร่คุณจะหยุดความเฉยชาที่มีให้คนเคยมีค่าในวานวัน เมื่อฉันจะมีค่าแบบนั้นเมื่อไหร่คุณจะรักฉัน...อีกครั้งค่ะคุณ
20 ธันวาคม 2548 13:56 น. - comment id 547941
ในบางครั้ง...คำว่า..ให้อภัย...ยากที่จะเอ่ยปากค่ะ.... แม้ใจจะให้อภัยต่อกัน...ยากที่จะแสดงออกมาให้กันรู้... สุดท้ายเราต้องทำใจค่ะ...ทำได้เพียงแค่นั้นค่ะ.. เป็นกำลังใจให้นะค่ะ...
20 ธันวาคม 2548 18:04 น. - comment id 547998
ถ้าเขาก็เสียใจคงไม่นาน คืนวันหวานคงหวนม้วนมาหา ตอนนี้คงปลงหนอรอเวลา ก็หวังว่าจะดีกันเร็ววันเอย