เสียงครวญของ Saotome
แดนไกล ไลบีเรีย
เมื่อฉันเหงา
มีใครคอยหัวเราะข้างฉันบ้าง
เมื่อฉันหมดหวัง
มีใครคอยดูแลฉันบ้าง
เมื่อฉันอ่อนล้าและล้มลง
มีใครคอยพยุงฉันบ้าง
เมื่อฉันท้อแท้ใจ
มีใครคอยเสริมกำลังฉันบ้าง
เมื่อฉันว้าเหว่
มีใครคอยอยู่ข้างๆฉันบ้าง
เมื่อฉันผิดหวัง
มีใครคอยให้กำลังใจฉันบ้าง
เมื่อฉันล้มเหลว
มีใครคอยปลอบฉันบ้าง
เมื่อฉันเครียดจัด
มีใครคอยส่งยิ้มให้ฉันบ้าง
และเมื่อฉันกำลังจะตาย
มีใครคอยอยู่บอกรักฉันบ้าง...
+++++++++++
ไม่มีใครเลยที่คอยนั่งหัวเราะข้างฉัน
ยามเมื่อฉันเหงา
ไม่มีใครเลยที่คอยดูแลฉัน
ยามเมื่อฉันเหงา
ไม่มีใครเลยที่คอยพยุงฉัน
ยามเมื่อฉันอ่อนล้าและล้มลง
ไม่มีใครเลยที่คอยเสริมกำลังใจฉัน
ยามเมื่อฉันท้อแท้ใจ
ไม่มีใครเลยที่คอยอยู่ข้างๆฉัน
ยามเมื่อฉันว้าเหว่
ไม่มีใครเลยที่คอยให้กำลังใจฉัน
ยามเมื่อฉันผิดหวัง
ไม่มีใครเลยที่คอยปลอบฉัน
ยามเมื่อฉันล้มเหลว
ไม่มีใครเลยที่คอยยิ้มให้ฉัน
ยามเมื่อฉันเครียดจัด
และไม่มีใครเลยที่คอยอยู่บอกรักฉัน
ยามเมื่อฉันกำลังจะตาย...
+++++++++++