สร้างกำแพงแห่งรักมันสูงขึ้น ให้เกินครึ่งที่ใจได้หวั่นไหว สร้างให้มิดปิดให้ตายประตูใจ อย่าให้ใครเข้าถึงแม้คนเดียว ความรักเธอเหมือนน้ำที่ไหลเชียว คดลดเลี้ยวซึมผ่านด่านคนเหงา และสุดท้ายน้ำสายนี้ที่แบ่งเบา ได้บรรเทาความเจ็บช้ำเช็ดน้ำตา จากคิดสร้างกำแพงแห่งความรัก กลับแปรพักฉันค้นพบสิ่งตามหา ดั่งทะเลมีเม็ดทรายดาวเต็มฟ้า ใจนั้นหนาจะไร้รักได้อย่างไร หากยังมีลมหายใจจงคิดรัก ให้รู้จักเรียนรู้สู้แก้ไข อย่าท้อแท้ปัดฝุ่นทุกทางไป แค่หัวใจไม่ไร้รักก็เกินพอ
17 ธันวาคม 2548 15:46 น. - comment id 547233
ไม่ได้ลงหลายวันเลยอะ คิดถึงกันบ้างไหม ไปละ เดียวฟ้าผ่าเอา บายๆๆ นะ
17 ธันวาคม 2548 16:38 น. - comment id 547260
อ่ะ อ่ะ ฟ้าจะผ่าใครหรือจ๊ะ บอกฉันหน่อย ยิ้มไม่น้อยแบบนี้มีความสุขนะใช่ไหม กับหัวใจไม่ไร้รักทุกวันไป เธอยิ้มได้ฉันดีใจ... ด้วยกับเธอ
17 ธันวาคม 2548 19:15 น. - comment id 547296
เพราะความรักล้ำเลิศประเสริฐค่า แสวงหามาครองปองด้วยหวัง บ้างซมซานซวนเซประเดประดัง ก็หลายครั้งทรมานร้างร้านใจ เพราะความรักยากแท้แม้หักห้าม พยายามดิ้นรนทนมิไหว ยิ่งเข้าหายิ่งทำซ้ำทรวงใน สิ้นฝันใฝ่เพราะรักมักหลอกลวง เอ..เขียนไปเขียนมาไหง มาแนวนี้ได้
17 ธันวาคม 2548 21:07 น. - comment id 547302
ดีครับ ผมก็เด็กตรังเหมือนกันคับ ความหมายดีมากครับ สำหรับกลอนบทนี้ แต่ว่ามีบางจุดที่สัมผัสยังไม่ลงตัวอยู่นะครับ แต่ไม่เป็นไรนะ แค่นี้ถือว่าแต่งได้เกินความสามารถแระ พยายามต่อไปนะจ้ะ บายครับ
17 ธันวาคม 2548 23:31 น. - comment id 547315
..........เก่งงงงงงงงง เก่งค่ะ
18 ธันวาคม 2548 00:48 น. - comment id 547324
มาชื่นชมงานที่รักจ้า คริ ๆๆ เราแค่ล้อเล่น นะ นิก เอ๊ย กิ๊ก เอ๊ย เด็กตรัง
18 ธันวาคม 2548 02:28 น. - comment id 547325
ผมชอบอ่านกลอนคนดีจริงๆๆ จะมีใครหาว่าผมลำเอียงไหมนี้ นะ
18 ธันวาคม 2548 15:57 น. - comment id 547434
กำแพงสูงแค่ไหนยังพ่ายรัก อาณุภาพพอจะผลักหักก้อนหิน ถึงต้องข้ามชลนทีมีปีกบิน หากมิสิ้นแห่งบ่วงห้วงคะนึง
19 ธันวาคม 2548 15:09 น. - comment id 547672
หากไม่ตายคงได้รักสักหนึ่งครั้ง ยังคงหวังเคียงคู่ดูสักหน แม้วันนี้ยังรันทดต้องอดทน ก็ไม่สนจะรอเพื่อเนื้อคู่เอย