ความรักของฉันมันขม อกตรมจมห้วงเสน่หา ทุกคืนกลืนกล้ำน้ำตา ปวดปร่าหัวใจไม่จาง ตัวของเธออยู่กับฉัน แต่ใจเธอนั้นมันห่าง ความรักดูเหมือนเลือนลาง น้ำพร่างไหลนองสองตา ฉันเจ็บเพียงไหนใครรู้ เฝ้าดูเธอเปลี่ยนเจียนบ้า ถ้าเธอเอ่ยค่ำร่ำลา เหมือนฆ่าโดยฝังทั้งเป็น .............................
17 ธันวาคม 2548 10:19 น. - comment id 540303
รักขมยังพอหานมผสมให้หวานมันได้ .. แต่ถ้ารักคุด .. ต้องผ่าออกอย่างเดียวเลยน้องเอ๊ยยยย ..
17 ธันวาคม 2548 10:34 น. - comment id 540312
แง..งงงงงงงงงง ถ้วยกาแฟ ทั้งขนาดและลวดลาย...รู้ป่ะน้องเบญ....น้องฟ้าเขาให้มา รักขม .. มันก็แค่ตรมบ้างในความรู้สึก...ผ่านมา เด๋วมันก็แวปผ่านไป.. คำร่ำลา..ไม่ต้องบอก..เด๋วมันก็ต้องลากันไป... รักษาสุขภาพใจ มองโลกให้เห็น รักแม่มากนะครับ ฮี่ๆๆๆ จบแบบเหง่า ๆ แบบนี้แร่ะ ก้อนึกอะไรไม่ค่อยออกนิ...แก่แร้นย่ะ อาฮิ อาฮิ
17 ธันวาคม 2548 11:59 น. - comment id 540343
ความรักของฉันสูญสิ้น โบยบินจากจรร่อนหาย เจ็บจิตเจ็ยใจเจียนตาย สุดท้ายชีวิตร้าวราน หยิบรำผสมหยวกกล้วย หวั่งช่วยลบความร้าวฉาน ผักตบชวาหาทาน ขี้คร้านลืมตรมขมใจ
17 ธันวาคม 2548 12:00 น. - comment id 540344
อะอ้าว รูปกาแฟนี้ข้าพเจ้าก็มีนะ ฯพานทอง 4
16 ธันวาคม 2548 23:54 น. - comment id 547105
บอกแล้วว่าให้ ส่าย นมเยอะ ๆ :)
16 ธันวาคม 2548 23:55 น. - comment id 547106
ความรักของฉันมันขม ระทมปมปักหนักหนา ทุกครานั่งเศร้าโศกา เมื่อเขาลับลาลืมเลือน ปกติคนมีความรักมักเขียนกลอนเศร้า ถ้าจะจริงซะแล้ว อิอิ ราตรีสวัสดิ์นะจ๊ะ
17 ธันวาคม 2548 09:19 น. - comment id 547182
ความรักของคุณหากขม ให้ดีผสมครีมหน่อย น้ำตาลก็ใส่นิดน้อย รับรองอร่อยลองชิม เห็นกาแฟในถ้วยแล้วสับสน มาแจมมั่ว ๆละกันนะค้าบ
17 ธันวาคม 2548 12:20 น. - comment id 547206
ว้า ไมได้ไปด้วย เสียดายจังเลยค่ะ ^_^
17 ธันวาคม 2548 14:57 น. - comment id 547225
รักเจ้าเอ๋ยก่อนหวานมารานขม สู่ห้วงตรมแรงฤทธิ์ในจิตเสน่หา ครั้งก่อนเธอวอนเว้าเฝ้าพร่ำมา บัดนี้หนาใยมาปร่าพล่าทำลาย.แก้วประเสริฐ.
17 ธันวาคม 2548 15:57 น. - comment id 547238
เอาน้ำตาลมาส่งครับผม...
18 ธันวาคม 2548 11:28 น. - comment id 547368
เอารักมาฝากเอาหัวใจมาเติมเต็มค่ะ คิดถึงมากนะคะ พีพุด
18 ธันวาคม 2548 15:47 น. - comment id 547428
วันนั้นที่จดใส่สมุดยิก ๆ น่ะ เขียนว่า ร้องไห้ โหยหวน ครวญคร่ำ ระกำ ช้ำชอก หนักหนา คนรัก ผลักใส ไกลตา อุรา ข้าครม ขมทรวง ความเหงา เร้ารุม สุมจิต เคยชิด นงนุช สุดหวง ความหลัง ฝังตอก หลอกลวง ฤาบ่วง เก่ากรรม ทำมา
18 ธันวาคม 2548 23:28 น. - comment id 547517
เขีนยโศกมากเล้ย เพราะมาก
19 ธันวาคม 2548 11:33 น. - comment id 547596
ณ เวลานี้ เหมือนตายทั้งเป็น..
19 ธันวาคม 2548 17:49 น. - comment id 547723
......ใช่ ทำไมรัก จึงไม่หวาน ดังน้ำตาล ที่เค้า ว่ากันไว้ มันร้อนรุ่ม ขมขืน มิชื่นใจ เหน็บหนาว ร้าวรานใจ ไม่อาจทน ......แต่เหตุใด ใยจึง แสวงหา รักแล้วเจ็บ ยังเฝ้านำพา มาซ้ำสอง บ้างสมหวัง เพราะได้รักไว้ ในครอบครอง แต่ส่วนใหญ่ น้ำตานอง ต้องช้ำตรม