ชดเชยด้วยน้ำตา

แดดเช้า

เพียงเพราะเขาไม่อาจสนองตอบ
มิอาจมอบความสุขทุกทุกอย่าง
เธอจึงค้นคนรักมาจักวาง
เพื่อชดเชยเส้นทางอันขาดตอน
เธอจึงมาหลงใส่ใจในตัวฉัน
เพื่อหมายมั่นปลดเปลื้องเรื่องเปราะอ่อน
สถานภาพแห่งฉันเธอจัดวอน
แอบซ้อนซ่อนปิดเก็บจนเจ็บทรวง
ไม่ได้รับการรับรองของสังคม
ด้วยเธอข่มสภาพการณ์ทุกท่าท่วง
ครอบครัวเธอดูแลไว้ใช่สิ่งลวง
แล้วคอยห่วงหลงรักฉันปักใจ
หากเป็นเพียงคนลับเธอจับวาง
แล้วปิดพรางเก็บงำช้ำอ่อนไหว
ทดแทนรักขาดหายจากบางใคร
ขอเมินไม่รับบทนั้นทุกขั้นตอน
คงเห็นฉันเป็นของหวานวางให้ชิม
พอเพียงอิ่มสานเยื่อใยใจออดอ้อน
เครื่องชดเชยไม้ประดับกับใจวอน
ไม่อาจเปล่งสะท้อนความงามใด
หยาดน้ำตาหยดท้ายสุดหยุดความฝัน
ขอรั้งยั้งสัมพันธ์อย่าหวั่นไหว
เพียงเพื่อนพบคบหาอย่าใส่ใจ
อย่าเป็นใครที่ซ่อนเก็บเจ็บช้ำเกิน.				
comments powered by Disqus
  • เพ่เองแร่ะ

    7 ธันวาคม 2548 22:33 น. - comment id 544568

    เมื่อพบแรกแปลกหน้าพาฉงน 
    ดูน่ามนชวนมองต้องหลงไหล 
    พอหลวมตัวเธอนั้นพลันลาไกล 
    เหตุไฉนใดเล่าน่าเศร้าจริง ฯลฯ 
    
    66.gif66.gif66.gif66.gif66.gif
  • ไรไก่

    7 ธันวาคม 2548 22:56 น. - comment id 544574

    อย่าเห็นฉันเป็นเงาเข้าแทนที่
    คนคนนี้มีหัวใจใช่สิ่งของ
    อย่ามาจับวางไว้ตามใจปอง
    ขอวิงวอนอย่ามองเป็นของตาย
    
    36.gif36.gif
    
    ไม่ได้รักก็อย่ามาสนใจเพียงแค่อยากมีใครสักคนเท่านั้น
  • ธุลีดิน ณ เสาไห้

    7 ธันวาคม 2548 23:30 น. - comment id 544579

    **ถ้าจะซ่อนขอซ่อนให้ล้ำลึก
    ขอเพียงใช้ความรู้สึกนึกโหยหา
    ซ่อนเธอไว้ในใจตลอดมา
    มิหวังว่าให้ชอกช้ำระกำเจน
    ด้านสังคมที่มีเป็นเงาอยู่
    รู้ทั้งรู้ว่าไม่เหมาะเพราะว่าเห็น
    แต่ใจจริงที่ให้ใช่เหลือเดน
    เพราะฉันเห็นเธอก็คนดลฝังใจ
  • แสงไร้เงา

    8 ธันวาคม 2548 04:03 น. - comment id 544596

    ใครกันละค่ะ ที่อยากเป็นนางรอง..
    
    แสงไร้เงาเองก็อยากเป็นนางเอกค่ะ..
    
    
    ...number one....
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    8 ธันวาคม 2548 09:12 น. - comment id 544643

    เพียงบทหนึ่งที่ได้รับประดับฉาก
    ไม่ได้มากบทแสดงแห่งความฝัน
    เพียงแค่เดินมาพานพบประสบกัน
    แล้วก็พลันจบบทลงตรงฉากนั้น
    
    เหมือนดาราดวงน้อยคอยแย้มแสง
    ส่องสู้แรงแสงจันทร์อันเฉิดฉันท์
    ประกายนิดหรือจะคิดเทียมแสงจันทร์
    ดาวน้อยพลันหล่นร่วงจากห้วงฟ้า
    
    เหมือนดอกหญ้าไร้ค่าราคาถูก
    คนไม่ปลูกหรือดอมดมชมดอกหญ้า
    เทียบไม่ได้กับไม้อื่นดูชื่นตา
    เมินดอกหญ้าที่สะพรั่งอยู่ข้างแปลง
    
    เหมือนเธอฉันพานพบประสบพักตร์
    เริ่มรู้จักแล้วรักแล้วหน่ายแหน่ง
    เป็นไปตามบทบาทการแสดง
    เพราะถูกแซงด้วยตัวเอกเฉกเช่นกัน 
    
    31.gif
  • พี่พุด

    8 ธันวาคม 2548 09:33 น. - comment id 544657

    16.gif36.gif
    พี่พุดว่าบทนี้พี่ชายต้องอยากครวญ
    เพลงนี้แน่นอนเลยค่ะอิอิ
    http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song48.html
    
    รู้รู้อยู่ มิควรคู่ กับจอมใจ 
    วาสนาเราแสนไกล หนักหนา
    แต่ความรัก หักฉันใดไม่เลือนลา
    แค่เพียงไม่เห็นดวงหน้า เหมือนว่าจะบ้าตาย
    สุดเหลือ จะบอกเขา ให้เข้าใจ
    ว่าเรา รักเท่าใดจริงแค่ไหน ทั้งใจและกาย
    ให้คิด เลิก รัก ไปเหมือนให้ตาย
    มันโหดร้ายเกินไปแก้วตา
    จอมใจไม่รัก ก็ไม่ต้องรัก ต้องฝืน
    จอมใจไม่ชื่น ก็ไม่ต้องฝืน เวทนา
    เพียงแต่ขอ ให้พี่รักภักดีสุดา
    ก็สุขอุราเป็นวาสนา พี่นัก
    ใจเธอนั้นจะรักชอบมอบผู้ใด
    จะเป็นของใครเมื่อไหร่ ไม่ห่วงเลยที่รัก
    ชาตินี้ พี่ น้อย บุญนัก เจียมตนสู้ข่มรัก
    สร้างกุศล รอชาติใหม่มี
    
    จอมใจไม่รัก ก็ไม่ต้องรัก ต้องฝืน
    จอมใจไม่ชื่น ก็ไม่ต้องฝืน เวทนา
    เพียงแต่ขอ ให้พี่รักภักดีสุดา
    ก็สุขอุราเป็นวาสนา พี่นัก
    ใจเธอนั้นจะรักชอบมอบผู้ใด
    จะเป็นของใครเมื่อไหร่ ไม่ห่วงเลยที่รัก
    ชาตินี้ พี่ น้อย บุญนัก เจียมตนสู้ข่มรัก
    สร้างกุศล รอชาติใหม่มี... 
     
      
    36.gif10.gif16.gif
    
    คิดถึงมากน้องรัก
    พี่พุดจะพรากร่มรักไปหลายวัน
    เช้าที่10ค่ะเดินทาง
    
    คงได้นั่งทอดตา
    ดูรัศมีแดดเช้าสีทอง
    อันแสนงามผ่องพรายพรรรณราย
    ในม่านมเมฆ
    ราวเสกสายแสงแสนหวานปานเรียวรุ้ง
    เป็นช่อชั้นดั่งเมืองสวรรค์ ในจิตนิรมิต
    คิดไป
    ให้ฝันไสวแจ่มจรุงเลยค่ะ
    
    จะคิดถึงนะคะน้องรักคนดีรัศมีตะวัน
    อัน..
    อ่อนอุ่นโอบเอื้อทุกดวงใจ
    ในร่มรักเรือนไทยเรือนทอง
    มิ่งมิตรแห่งผองเราค่ะ
    36.gif16.gif
  • พี่กุ้ง

    8 ธันวาคม 2548 09:37 น. - comment id 544658

    บางช่วงชีวิต ..ก็ต้องยอมรับบทบาทของตัวประกอบ..เพื่อให้เรื่องดำเนินไปอย่างสมบูรณ์ค่ะ..
    
    เศร้าเนอะ..
  • แทนคุณแทนไท

    8 ธันวาคม 2548 17:29 น. - comment id 544824

    จะมีสักกี่ใคร 
    ที่จักได้อะไรดั่งใจปรารถนา 
    ทุกรอบวงของเวลา 
    บางทีก็เวียนมา ไม่สมบูรณ์
    
    *เมื่อไม่อาจเป็นได้ดั่งใจหวัง และไม่อาจรับได้ในสิ่งที่เหลืออยู่ ตรองแล้วไม่พอต่อการเสียสละความยึดมั่น ก็คงต้องทำในสิ่งที่สุขใจมากกว่า*
    
    สวัสดีครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน