" แทบเท้าเธอนี่ไงหัวใจฉัน จะเหยียบมันก็ได้ฉันไม่ว่า " และแน่วแน่เช่นนั้นแทนสัญญา คือคำท้าที่ฝากเอ่ยจากใจ เป็นจุดเริ่มที่รักถักทอหวัง เป็นพลังยึดมั่นมิหวั่นไหว เป็นการเชื่อมวิญญาณสานเยื่อใย เป็นสื่อให้คนตระหนัก " เรารักกัน " " หัวใจเธอที่วางตรงข้างเท้า จะหยิบเอามาไว้ข้างใจฉัน " จำหลักรอยถ้อยคำผูกสัมพันธ์ จึงเชื่อมั่นต่อเธอเสมอมา เทิดเธอเท่าเจ้าชีวิตทรงสิทธิ์ขาด มีอำนาจออกปากพิพากษา อยู่หรือตายได้ทั้งนั้นตามบัญชา รักหรือฆ่าเป็นที่สุดไม่อุทธรณ์
7 ธันวาคม 2548 16:58 น. - comment id 544454
โอ้ย ... คนอ่านยิ้มแก้มปริแล้วค่ะ เนี่ยถ้าเจ้าของบทกลอนมาอ่าน จะยิ้มหวานขนาดไหนคะเนี่ย อิจฉาจังค่ะ อิจฉามาก ๆ ๆ ๆ ๆ อ่านกี่ทีกี่ทีก็อิจฉาค่ะ ...
7 ธันวาคม 2548 19:06 น. - comment id 544497
เทิดเธอเท่าเจ้าชีวิตทรงสิทธิ์ขาด มีอำนาจออกปากพิพากษา อยู่หรือตายได้ทั้งนั้นตามบัญชา รักหรือฆ่าเป็นที่สุดไม่อุทธรณ์ = @_@= ชอบบทนี้อ่ะค่ะ ( เดี๋ยวจะให้แม่ไปขอ งุงิ ) เป็นไรมั๊ยถ้าจะบอกว่า อิจฉา เธอผู้นั้นจัง ! แวะมาอ่านพร้อมทักทายค่ะ เพราะนะคะ อุ๊ ชอบอ่ะค่ะ
7 ธันวาคม 2548 20:50 น. - comment id 544547
ไม่อุทธรณ์ยอมเป็นจำเลยตลอดกาล
8 ธันวาคม 2548 09:26 น. - comment id 544653
งดงามจริงครับผม