จะรักมากเท่าไหร่ใจยิ่งช้ำ เพราะเธอทำให้เจ็บแสนเหน็บหนาว แม้วันนี้เธอมีเขาไม่มีเรา ไม่มีเงาตามตัวเหมือนอย่างเคย เพราะรักมากช้ำมากใครจะรู้ เพราะอยู่ ๆ เขาก็หายหลบหน้าหนี แต่วันนี้ไม่มีเขาคงเข้าที จะได้มีแต่ความสุขสดชื่นเอย
7 ธันวาคม 2548 10:20 น. - comment id 544303
ตกลงกำลังเศร้า หรือ Happy ล่ะคะนี่ อิอิ เมื่อเขา...เราต่างเส้นทางเดิน จากนี้ก็ต้องเผชิญกับความเป็นจริง
7 ธันวาคม 2548 14:08 น. - comment id 544399
7 ธันวาคม 2548 14:58 น. - comment id 544431
ไม่มีเขา ไม่มีเรา ก็แยก ๆ กันไปซะ จะมีเขา และมีเรา มีเธอ และมีฉัน ทางใครทางมันดีกว่า เอิ๊ก ๆ
7 ธันวาคม 2548 16:46 น. - comment id 544448
เราสามคน
7 ธันวาคม 2548 17:07 น. - comment id 544458
... เอ่อ ... ก็แบบเดียวกะพี่แอ็ปเปิ้ลเดี๊ยเลยจ๊ะน้องต่าย .. เรียงเหตุการณ์และความรู้สึกอีกนิดนึง จาเพราะมั๊ก ๆ เลยค่ะน้อง หัดไปเรื่อย ๆ .. เพราะพี่เองใหม่ ๆ ก็แบบเนี๊ยเลยค่ะ หุ หุ หุ เอ้าจะเอาใจช่วยค่ะ คราวหน้ามาใหม่นะคะ สู้ ๆ ๆ
7 ธันวาคม 2548 19:31 น. - comment id 544519
เพิ่งมาใหม่ เขียนได้ตั้งสองบทก็บุญเหลือ นานไปเก่งขึ้นอีกเป็นเบือ ขอคอยอ่านน้ำเนื้อกลอนทุกคน ....รักบทกลอนนอนเล่นเป็นมิได้ ใจต้องส่ายคว้าดินสอมาฝึกฝน เขียนไปเถิดเขียนไปนะหน้ามล วันหนึ่งย้อนมองตน..จะปรีดา แวะมาเยี่ยมเยียนน้องใหม่นะคะ