ฉันคือ...ความรักที่บอบบาง เดินทางผ่านความอ้างว้างเปียกปอนกับสายฝน เหน็บหนาว ในคืนเศร้า ฟ้าไร้ดาว ฉันไร้ตัวตน ถูกผลักไสจากผู้คน หมางเมินจน ใจแรกราน ก้าวแล้ว ก้าวเล่า ฉันอ่อนล้า เหน็ดเหนื่อยต่อกาลเวลา เรี่ยวแรงไม่มีจะขับขาน ล้มตัวลงนอนใต้ฟ้าหนาว ปวดร้าวเกินกว่าจะทัดทาน ในความคิดถึงแสนทรมาน ความเหงาโปรยหว่านทั่วหัวใจ กี่หมื่น ล้าน หยดน้ำตาที่ไหลริน เธอคงไม่ได้ยินเสียงความเศร้าเหล่านี้ใช่ไหม โลกสีเทากำลังหมุน..หัวใจเหมือนปุยนุ่นล่องลอยไกล ไม่รู้ทิศทางไป...สุดแต่สายลมจะพัดพา วันแล้ว วันเล่า ที่ไม่มีเธอ ฉันบอกตัวเองเสมอ...ยังมีหลายสิ่งให้เราค้นหา ปรับสภาพหัวใจจนปกติ...ความรักออกเดินทางไปสุดฟ้า จนช่วงหนึ่งของวันเวลา..ฉันได้พบกับใครบางคน เค้าร้องไห้...และบ่นเพ้อกับดวงดาว เหม่อลอยอยู่กับฝันอันเหน็บหนาว ท่าทางดูสับสน ไขว่คว้าหาความรัก รื้อวันวาน อย่างร้อนรน แต่ในทุกแห่งหน คว้าและค้น ไม่เคยมี ฉันนั่งลงอยู่ข้าง ๆ และโอบคลุมความรักให้ เค้าฟื้นจากไข้ใจ และยิ้มได้ในตอนนี้ คืนวันเลยผ่าน ฉันเชื่อว่านี่คือรักแท้ที่คอยแรมปี แต่ความเชื่อที่ฉันมี ก็หมดลงเมื่อเค้าเอ่ยลา... ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า เหตุการณ์เป็นไปอยู่เช่นนี้ มันคงจะดี หากหัวใจไม่รับรู้ ไม่ปรารถนา คำอ้อนวอนสุดท้าย...หากจะมีความรักผ่านมาอีกครา ฉันอยากบอกว่า..ได้โปรดเถอะนะ..อย่าทิ้งฉันไปอีกคน...
6 ธันวาคม 2548 12:41 น. - comment id 543971
ไม่ต้องรอนานหรอกนะ มาหาแล้วละ ต้อนรับหรือเปล่าล่ะ
6 ธันวาคม 2548 12:41 น. - comment id 543972
แวะมาทักทาย หลังจากห่างหายไปหลายงันนะน้องแอ๊ปเปิ้ล...
6 ธันวาคม 2548 12:46 น. - comment id 543981
อ้อนหวานอ่อนหวานแบบนี้ ความรักจะกล้าไปไหนล่ะคะแอ๊ปเปิ้ล
6 ธันวาคม 2548 12:47 น. - comment id 543983
แวะมาฟังคำอ้อนวอนของเปิ้ลจ้ะ ---------คิดถึงนะ
6 ธันวาคม 2548 12:55 น. - comment id 543995
ไม่ต้องออ้นวอนก็ไม่ไปไหนแล้วล่ะครับแบบนี้
6 ธันวาคม 2548 13:35 น. - comment id 544035
พี่ฤกษ์ มาก่อนผมได้ไงอ่ะ :( สบายดีจ๊ะ เปิ้ล สงสารคนบ้างคน 5555 โพสต์กลอนไม่ได้ เอ็มก็เล่นไม่ได้ เห็นอยู่แถวนี้แหละ
6 ธันวาคม 2548 15:40 น. - comment id 544074
รักแท้อยู่ในตัวเรานี่แหล่ะ ถ้าวันหนึ่งไม่มีเค้าอย่างน้อยเราก็มีตัวเรานะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้เพื่อนเหมือนเดิม
6 ธันวาคม 2548 15:43 น. - comment id 544075
ใครนินทาหว่า..เห็นแว๊บๆ จับได้ล่ะน่าดู ----ฝากตีหัวคนด้วยนะเปิ้ล ช่วงนี้..ต้องขอตัวล่ะ ไม่หวายๆๆ แต่คิดถึงนะจ๊ะ
6 ธันวาคม 2548 15:58 น. - comment id 544078
สวัสดีค่ะ แม้จะเหน็อดเหนื่อยเมื่อยล้าหนัก กับความรักฉันเองยังสับสน บนทางเหงาอยู่เสมอ ถึงแม้วันคืนเลยผ่านไปฉันเองยังคงละเม้อ คิดเพ้อเจ้อ...ว่าคนดีที่ฉันคอยจะกลับมา... ขอวอนฟ้า วอนดาราบนฟ้าสวย ขอจงช่วย...บอกเขาที ณ ที่แห่งนั้นในโค้งฟ้า บอกเขาคนนั้นให้ทีคนนี้ยังรอคอยทุกเวลา คอยทุกครา...ให้กลับมามอบไออุ่นอันคุ้นเคย... *หากถามว่ารักไหม เหนื่อยนักแล้วรักไหม? ฉันยังคงมีใจตอบว่า...รัก..แต่ถามว่าท้อไหม? ฉันตอบเลยว่ามาก....ยากเกินจะทำความเข้าใจ* ฉันเองก็เป็นเช่นนี้ บางทีก็ยากเกินจะเข้าใจ...ในบางสิ่ง...
6 ธันวาคม 2548 17:06 น. - comment id 544107
ฟังคำอ้อนวอนของ...ความรักไปแล้ว ... พี่แอ๊ปเปิ้ลจารับฟังเอมขอความรักหรือเปล่านะ ความรักอยู่แห่งไหนหนอ ฉันเฝ้ารอเธออยู่ที่ตรงนี้ เก้าอี้ดาวตัวเก่าที่เรามี นั่งรอเธอคนดีอยู่ทุกเวลา ความรักจะได้ยินเสียงของฉันไหม เสียงหัวใจที่เรียกหา ความรู้สึกอยากมีความรักบ้างแม้เป็นเพียงช่วงเวลา มันก็ยังดีกว่าความรักจากลาไม่หวนคืน
6 ธันวาคม 2548 18:35 น. - comment id 544127
กลอนเพราะค่ะ .. แวะมาทักทายนะคะ ..
6 ธันวาคม 2548 18:42 น. - comment id 544137
พี่ทิ้งครับน้องเปิ้ล ฮิๆๆ พี่เมกไม่ทิ้งน้องสาวที่น่ารักของพี่เมกร๊อก อิอิ แต่ถ้าเป็นคนอื่น พี่เมกไม่รับประกันนะครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ It\'s cold and empty +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
6 ธันวาคม 2548 21:11 น. - comment id 544183
สวัสดีจ๊ะเปิ้ล ทั้งรูปทั้งกลอน ลงตัวมากๆ เลยจ๊ะ
7 ธันวาคม 2548 06:07 น. - comment id 544260
หากจะค้นหาบทกลอนอันอ่อนหวาน ปลอบใจที่ทรมานวันอ่อนล้า หรือกลอนรักซึ้ง ๆ ตรึงอุรา โปรดมองหากลอน \"แอ็ปเปิ้ล\" ปลื้มทุกที (ด้นจนจบ แห่ะ ๆ ให้คุณเปิ้ลละกัน) เคยสัมผัสงานของคุณในบ้านกลอน .. ฝัน งดงามเสมอครับ ไม่เว้นแม้ที่บ้านกลอน..ไทย
7 ธันวาคม 2548 12:03 น. - comment id 544348
รักแท้มีจริงเสมอสำหรับคนที่เชื่อมั่นค่ะ บางทีนะคะมันอาจจะกำลังเดินทางมาก็ได้ เพียงแต่เราอย่ามองผ่านมันไปก็พอค่ะ คิดถึงค่ะ ................... ฉันเป็นเพียงมนุษย์น้อยคนหนึ่ง เป็นผู้ซึ่งเดินทางหารักมาหลายหน ทุกครั้งฉันจะมีแต่ความอดทน รอคอยรักเสียจนไม่ได้ทำอะไร แต่วันนี้ฉันได้รู้แล้วในรัก บางครั้งเรารุกหนักมันจะหนีไปได้ หากเราปล่อยให้มันเข้ามาใกล้ใกล้ใจ มันก็จะไม่หนีไปไหนหากมันต้องการ .......................
8 ธันวาคม 2548 10:44 น. - comment id 544689
ฉันบอกได้ว่า .. ความรักของเธอจะผลิบาน บนท้องทุ่งดอกอ้อสีหวาน... ลำธารเอื่อยไหล ในวันที่ ม่านหมอก... ดอกไม้.. ปกคลุมท้องทุ่งสุดปลายรุ้งไกล ... ฉันจะรับฟัง... เรื่องราวความรักของเธอคนไกล... ที่เล่าผ่าน งานประพันธ์ -+- -+- -+- -+- -+- -+- -+- -+- -+- -+- -+- -+- บทกลอนเปิ้ล... อ่อนหวาน.. ละมุลเหงาเสมอ.. เพราะมากๆ .... แต่ อ่านแล้วเศร้าจัง.. เป็นกำลังใจให้เสมอนะ
14 ธันวาคม 2548 18:23 น. - comment id 546289
ไม่มีคำสัญญาใดๆ จะให้เธอได้ เพียงแค่บทความกล่าวแล้ว ก็ชาเฉย ก็ยังคงยืนอยู่ ณ. ที่ตรงนี้อีกตามเคย จนถึงวันนี้ ก็ยังไม่ละเลย..ความรักที่เธอมี คำอ้อนวอนของความรู้สึก ที่ฉันและใครอีกหลายคนกำลังเรียกร้อง เพียงแค่ใครคนหนึ่งเอาใจใส่ด้วยความห่วงหา อาทร ได้บอกกับใจฉันเองว่าไม่มีวันลา..จากเธอ
19 ธันวาคม 2548 14:21 น. - comment id 547656
พี่ฤกษ์ สวัสดีคะ ให้แล้วให้เลย ห้ามคืนคำด้วยนะ ยินดีต้อนรับจิคะ อิอิ พี่บินเดี่ยวหมื่นลี้ ห่างหาย แต่ไม่ห่างเหิน ดีใจที่ยังแวะมาเยี่ยมเสมอ ขอบคุณมากคะ เพียงพลิ้ว บางครั้งความรักที่ไม่ชอบคำหวานนะ อย่างงี้ต้องฉุดกระชากลากถู ตบจุ๊บ ตบจุ๊บบ้างล่ะ อิอิ พี่นางสาวใบไม้ ฟังแล้วก็ต้องเข้าใจความรักด้วยนะ สำคัญเลยพี่คนนี้ห้ามทิ้งกัน พี่ใบตำแยรักแท้แน่นอน คิดถึงคะ รู้สึกจะมีคนแอบแซว ไม่กล้าตีหัวคะ จัดการเองนะ หุหุ ทะเลลม ใจดีจังเลย ถ้าอย่างนั้นอยู่เป็นเพื่อนกันนาน ๆ นะคะ แม่จิตร สวัสดียศ มาช้ากว่าพี่ฤกษ์ ไม่ไหว ๆ อิอิ ไม่ต้องห่วงหรอกคนนั้นเด๊วก็เข้ามาป่วนจนได้ เจ๋งซะอย่าง kanoongkaning น้านจิ ถ้าเรียนรู้ว่ารักแท้อยู่ในตัวเราเอง ก็ต้องเข้มแข็งให้เหมือนที่บอกเปิ้ลนะ เป็นกำลังใจให้เช่นกันเพื่อนรัก
19 ธันวาคม 2548 14:42 น. - comment id 547666
แมงกุ๊ดจี่ เหนื่อยนักก็ยังรัก นี่แหละรักที่เต็มใจ ขอบคุณสำหรับกลอนที่ไพเราะนะคะ ไม่รู้คำอ้อนวอนจะเป็นจริงไหม แต่หัวใจแห่งรักที่ยังดำเนินต่อไปอย่างดีที่สุดคะ ทะเลใจ สวัสดีคะน้องเอม พี่ตั้งใจฟังคำขอของน้องเอมเสมอคะ แต่จะเป็นจริงไหม ต้องรอดูนะ อิอิ ความรักอยู่ในหัวใจเราคะไม่เคยจางหายตราบที่เรายังนึกถึง น้ำแข็งใส ขอบใจจ๊ะสำหรับคำชม ดีใจที่แวะมาทักทาย พี่เมกกะ สัญญาต้องเป็นสัญญานะคะ ทิ้งกันละท่าดู หุหุ (ล้อเล่น) ขอบคุณนะคะที่ยังห่วงใย -`๏- G e n i 3 -`๏- ขอบคุณมากคะ คนแต่งกลอนมีความสุขเวลาที่คนอ่านชื่นชอบคะ สบายดีนะคะ nig โอโห อ่านกลอนที่แต่งให้ รู้สึกปลื้มใจจัง ไม่รู้มาก่อนว่ามีเพื่อน จากบ้านกลอนฝันตามมาอ่านด้วย ขอบคุณมาก ๆ เลย ดีใจมากเลยคะ ลอยไปในสายลม เปิ้ลชอบบอกเพื่อน ๆ เสมอว่า รักแท้กำลังเดินทางมาโดยเกวียนอาจจะถึงช้าหน่อย แต่ก็มั่นคงและงดงาม รักหลอก ๆ มาเร็วเพราะโดยสารมากับจรวด อิอิ คิดถึงคะ ขอบคุณสำหรับกลอนที่แต่งตอบนะคะ พันดาว อ่อนหวาน ละมุนละไม มากเลยกับกลอนที่แต่งตอบ แล้วฉันจะกลับมา...เล่าทุกเรื่องราวผ่านงานเขียนให้เธออ่านเสมอ ขอบคุณมาก ๆ ทุกความรู้สึก กำลังใจที่งดงาม เด็กน้อย..ล้านความฝัน (น้องเต๋า) เธออยู่ตรงนี้เสมอในหัวใจที่ไม่มีใครมองเห็น เค้าต่างมองว่าฉันไม่รู้ร้อน หนาว เย็น มีเพียงความชาเฉย แต่ใครเล่าจะรู้ มีไม่สักคน ไม่มีเลย นอกจากส่วนลึกของความรู้สึกที่เฉลย คือใจฉันที่รับฟัง อิอิ สวัสดีสาวน้อย คิดถึงนะคะ ดูแลตัวเองด้วยจ้า