ลอยลิ่ว

จากลาจากไกลหัวใจฉัน
จางหายลบเลือนความฝันใฝ่
จบแล้วสิ้นแล้วความห่วงใย
ความรัก ฤ ความรู้สึกใดๆ ไม่มีคืน
สุขเถิดนะเจ้าหัวใจที่ลอยลิ้ว
ตามลมพัดลมพลิ้วตามลมไหว
สุขเถิดนะเส้นทางที่เลือกไป
กับสิ่งเร้าสิ่งใหม่ที่งดงาม
ลอยเถิดนะลอยไปลอยให้สูง
ลอยให้สุดลอยให้สุขตามฝันใหม่
อย่าร่วงหล่นร่วงโรยสู่พื้นไกล
ถ้าฉันรู้ว่าร่วงเมื่อไหร่
ฉันจะซ้ำให้ตายคาพื้นดิน
29/11/2548
14.53

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ต้นฝ้าย 5 ธ.ค. 2548 23:28 น. - ID 83986

638

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/83986 ที่มา: ต้นฝ้าย

comments powered by Disqus

แม่จิตร

6 ธันวาคม 2548 12:46 น. - comment id 543979

ฉันไม่ตายตอนนี้หรอกที่รัก
รอสักพักเธอเดินไปให้ไกลหน้า
ทุรนทุรายเจ็บช้ำพร้อมน้ำตา
แหงนมองฟ้าร้องไห้กลัวอายดิน

ช่วยย้ำด้วยคน อิอิ

ทะเลใจ

6 ธันวาคม 2548 12:53 น. - comment id 543992

โห๊ยยยยยยยยยยยยยย  ...

โหดจัง  ...

....

หากเจ้าลอยไปไกลไกลสุดฟ้า
หากเจ็บช้ำกลับมาและร้องไห้
อย่าก้มหน้าสะอื้นไห้ให้ใครใคร
เห็นความเจ็บช้ำใจอย่าฝืนทำ ..