ไม่มีอีกแล้วคืนวัน ที่เราเคยผูกพันกันเหมือนก่อน คำหนึ่งคำ เธอพูดมาอย่างตัดรอน ยังคงแอบซ่อน ในน้ำตา หนึ่งคำจบ หนึ่งคนเจ็บ ยังไหวหวั่น หนึ่งคำรัก...หนึ่งคนผูกพันกลับไร้ค่า หนึ่งคนร้อง หนึ่งคนไหน เช็ดน้ำตา หนึ่งคนอ่อนล้า หนึ่งความปวดปร่า...กร่อนใจ ค่ำคืนหนึ่ง คนหนึ่งฝัน ถึงวันเก่า ค่ำคืนเหงา ลมหนาว ทำร้องไห้ คืนที่ขาด คนหนึ่ง แสนยาวไกล คงไม่มีคืนไหน ที่เธอจะมาอยู่ใกล้กันเหมือนเดิม
3 มกราคม 2545 23:26 น. - comment id 28590
เพราะมาก ๆ mono ก็ชอบกลอนเศร้าอย่างนี้เหมือนกัน
4 มกราคม 2545 09:34 น. - comment id 28630
เพราะมากกกก เลยนะ อารมณืลื่นดีจ้า
4 มกราคม 2545 10:24 น. - comment id 28637
อื้ม ... Du-o อีกแล้ว อิ ๆ ...ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีจัง ชอบกลอนที่เขียนนะ ^__^
4 มกราคม 2545 11:51 น. - comment id 28641
อกหักบ่อยๆจะได้แข๊งแกร่ง...น้องพี่
4 มกราคม 2545 17:13 น. - comment id 28701
ชอบอ่าน กลอน พี่ยังแคร์ จังเยย ค่ะ ...
6 มกราคม 2545 20:22 น. - comment id 28985
เพราะมากเลยคร๊าบ ชมจากใจจริงจริง
9 มกราคม 2545 15:57 น. - comment id 29438
เออ....อยากให้ลองเข้าไปอ่านบทกลอนของต้นไผ่อ่ะค่ะ มีอยู่บทนึง ใช่ชื่อว่า เพียงหนึ่ง.... ใช้ลูกเล่นของคำว่าหนึ่ง เหมือนกัน... โปรโมทตัวเอง อิอิ ยังไงกลอนของพี่หวานก็เพราะเหมือนเดิมค่า
12 มกราคม 2545 09:14 น. - comment id 30016
เศร้าแต่เพราะมากเลย