หน้าส่วนตัว
ในวันที่สับสนอ่อนล้า
แค่ขอเวลา ในวันเหงา ๆ
ทบทวนความเป็นจริง ของสองเรา
ที่เคยสุขเคยเศร้า ที่เป็นไป
ไม่เข้าใจตัวเองเท่าไหร่นัก
ขอตั้งหลักสักนิดจะได้ไหม
ไม่ใช่จะขอเวลาเพื่อทำใจ
เพราะตอนนี้ไม่มีเหตุอะไร .. มาจากเธอ
คงเป็นเพราะตัวฉันเอง
ที่ยังเกรงยังหวั่น ยังพร่ำเพ้อ
กับบางคน บางสิ่งที่พบเจอ
กับบางฝันเคยละเมอ .. ไม่เป็นจริง
ไม่รู้แน่ชัดคิดอย่างไร
กับความเป็นไป ทุกทุกสิ่ง
ในเมื่อต้องเลือกระหว่างความฝัน ความเป็นจริง
หรือต้องละทิ้งบางสิ่งในจินตนาการ
เธอเองไม่ใช่คนในนิยาย
ฉันไม่ใช่เจ้าชาย ดั่งขับขาน
เรื่องที่ผ่านมา ก้อไม่ใช่เป็นนิทาน
เป็นเพียงวันวาน .. แสนประทับใจ
แต่เหมือนมีบางสิ่งบางอย่าง
ถูกทิ้งถูกขว้าง หล่นเอาไว้
ฉันเองพยายาม ไม่ใส่ใจ
คิดว่าไม่มีอะไร .. มากระเทือน
ครั้นนานวัน ฉันเองกลับมาคิด
มายึดติด กับสิ่งที่ปนเปื้อน
ความระแวง ไม่เชื่อใจ มาเยี่ยมเยือน
เลยดูเหมือนแฉเชือน .. กับเธอไป
จะบอกเธอว่า กระไรดี
กับความคิดที่มี จะได้ไหม
บอกตอนนี้ ว่าฉันไม่เชื่อใจ
ระแวงอะไร อะไร ในน้ำคำ
ว่าที่เธอพูด ตลอดมา
ในวาจา คำสัญญาอันน่าขำ
กับสิ่งที่เธอเคยกระทำ
ทุกสิ่งย้ำ .. ในความคิดของฉันเอง
ฉันควรจะทำอย่างไรดี
บอกได้เพียงตอนนี้ มันโหวงเหวง
หากพูดออกไป ยังหวั่นเกรง
ว่าตัวเธอเอง .. จะไม่เข้าใจ
ไวยากรณ์ 14 พ.ย. 2548 12:18 น. - ID 83397 
1096
4
0
16 พฤศจิกายน 2548 09:23 น. - comment id 490488
เพียงเอ่ยกล่าวเรื่องราวที่รู้สึก ผ่านออกจากจิตสำนึกที่หวั่นไหว บอกด้วยถ้อยด้วยเหตุผลเรื่องราวไร ก็ควรบอกออกไปด้วยความจริง
บางครั้งคราวเมื่อเวลาที่เราสับสน หากการเอ่ยให้อีกคนได้รับรู้ย่อมเป็นทางนำไปสู่การคลี่คลายที่ดีกว่าเก็บไว้ ยิ่งเก็บยิ่งสะสม อาจเพิ่มพูนเป็นปมความร้าวราน พูดเถิดหากควรพูด แต่เลือกวิธีการพูด บางทีเราอาจได้เรียนรู้จักคนที่เรารักเพิ่มขึ้น เป็นกำลังใจให้ค่ะ
14 พฤศจิกายน 2548 12:29 น. - comment id 537287
สูดดด....หายใจลึกๆๆๆๆๆ ตั้งสติ อิอิ อิอิ จะได้ไม่สับสน
14 พฤศจิกายน 2548 14:46 น. - comment id 537338
ไพเราะครับ
14 พฤศจิกายน 2548 19:17 น. - comment id 537391
เป็นกำลังใจให้นะคะ
14 พฤศจิกายน 2548 22:37 น. - comment id 537448
สับสนเหมือนกันค่ะ ขอให้หาทางออกให้ได้นะคะ
15 พฤศจิกายน 2548 08:48 น. - comment id 537497
แวะมาเป็นกำลังใจให้ก็แล้วกันนะครับ
16 พฤศจิกายน 2548 00:54 น. - comment id 537883
แวะมาเยี่ยมเยือนค่ะ
16 พฤศจิกายน 2548 06:58 น. - comment id 537894
แวะมาทักทายและเป็นกำลังให้ค่ะ
18 พฤศจิกายน 2548 19:14 น. - comment id 538751
ในวันที่เธอสับสนอ่อนล้า พูดมันออกมาอย่าเก็บงำมันไว้ บางอย่างสิ่งที่เธอคิดอาจไม่ใช่สิ่งที่เป็นไป คำว่าไม่เข้าใจอาจไม่ใช่ก็ได้นะเธอ เพราะความเป็นจริงและความฝัน บางอย่างเธอและฉันก็เหมือนฝันเพ้อ แต่บางอย่างกับเป็นสิ่งที่คล้ายได้พบเจอ ก็เหมือนฝันที่ฉันเผลอหลงละเมอรอคอย ฉะนั้นอย่าให้ฉันต้องงงงัน บอกมาซิในปัจจุบันอย่าให้ฉันเหงาหงอย ความเป็นจริงเป็นอย่างไรอย่าทำใจเลื่อนลอย พูดมาซิล้นทยอยสิ่งที่ฉันรอคอย..จะรับฟัง เพื่อให้เธอและฉันได้เข้าใจ ถึงความเป็นจริงสิ่งเป็นไปในสักครั้ง แล้วจะได้รับรู้เธอฉันอยู่ในภวังค์ ตรงกันไหมในใจนั้นหรือเป็นเพียงหรือฉันที่ฝันไปชอบบทนี้นะค่ะ โดนใจจัง
19 พฤศจิกายน 2548 01:20 น. - comment id 538836
จะให้ฉันพูดไปอย่างไรเล่า เกรงเธอเศร้า คิดมากยิ่งแล้วใย จะบอกได้อย่างไร ไม่เชื่อใจ หากบอกไป อะไรอะไร คงไม่ดี แต่ไม่อยากเก็บความคิดไว้อีกแล้ว ขอน้องแก้ว รับฟังในวจี กับความคิด ข้อกังขา ที่พี่มี บอกพี่ที ว่าควร ทำอย่างไร พี่เป็นห่วงน้องสารพัด อย่างนี้จัดเรียกว่ารัก จักได้ไหม แต่บางทีเหมือนพี่ ไม่เชื่อใจ โอ๊ย ! ทำไม สับสนซะจริง จริง แต่ก้อมีเหมือนกัน ในบางครั้ง ไม่ยอมหยุดยั้ง ยังแอบไปสุงสิง กับบางคนที่หน้าตา เขาดียิ่ง แล้วน้องหญิง ว่าพี่ควรจัก ทำอย่างไร ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
