อยากแต่งกลอน เป็นภาษา ของดอกไม้ จะบอกได้ ว่าหอมหวน ขนาดไหน เกสรเจ้า ลอยระร่อง ลู่ไปไกล สื่อความใน ว่าหอมหวน หน้าติดตาม แต่เสียดาย น่าสลด ใจดวงนี้ เหมือนจะมี ภัยพิบัติ ให้ขัดสน แต่งเท่าไร ก็ไม่ได้ โอ้ใจคน อยากจะค้น ดูให้ทั่ว ว่าทำไม
12 พฤศจิกายน 2548 19:23 น. - comment id 528637
อ่ะนะ ตรงดีจัง เอาน่าเดี๋ยวก็ทำได้
12 พฤศจิกายน 2548 16:19 น. - comment id 534717
พยายามไปเรื่อยๆนะคะ ตอนแรกๆก็ยังไม่ค่อยชินกับการสัมผัสใน ด้วย พยัญชนะ หรือสัมผัสสระ แล้วก็ยังไม่ค้น กับการสัมผัสระหว่างบท ครั้นวันหนึ่ง ใจอันคุ้นชินก็จะ สามารถทำให้เราแก้บทกลอนในใจ ได้ ปล่อยดวงจิตคิดเรื่อยมิเฉื่อยดอก จิตจะบอกบ่มกลอนเริ่มตอนไหน ครั้นเมื่อคุ้น..ถ้อยคำ..จำในใจ กลอนจะไหล..เรื่อยมา..ถ้าจับทาง .....เมื่อแรกเริ่มประเดิมกับกลอนกร้าว อาจเป็นเรื่องรักร้าวคราวเหินห่าง เขียนรักช้ำชำนาญกานท์จับวาง อาจเปลี่ยนข้างหวานละม่อมละมุนทรวง ขอมอบให้สองบทนะคะ ยินดีที่ได้เข้ามาอ่านความในใจค่ะ ทิกิ
12 พฤศจิกายน 2548 23:31 น. - comment id 534830
สู้ๆๆๆค่ะ แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 23:32 น. - comment id 534831
มาอีกรอบ แสงไร้เงานะ ไม่ใช่แส ไปล่ะ.........
13 พฤศจิกายน 2548 15:29 น. - comment id 537104
ขาดสัมผัสระหว่างบท และก็ยังไม่ดีในเรื่องของความชัดเจนในเนื้อหา เข้าใจคิดการใช้คำ แต่อย่าให้มากจนขาดเรื่องราวในบทกลอน ลองคิดก่อนว่าต้องการสื่อในเรื่องอะไรนะ