*-* . . . ฉั น จ ะ ลื ม มั น . . *-*

ช็อกโกแล็ต

ลมพัด..ปะทะหน้า
หอบเอาคราบน้ำตา..ไปจากฉัน
แต่เรื่องราวร้าย-ร้าย..จากคนที่ผูกพัน
ยังวนเวียนอย่างนั้น...ไม่เปลี่ยนไป
เมื่อเธอเข้ามาอธิบาย..
ก็คงยังไม่สาย..เกินไปใช่ไหม
หากฉันจะกลับมาขอแบ่งปัน..พื้นที่ในหัวใจ
ไม่สนคำที่ใครคนไหน..เขาพูดกัน

จะลืมเรื่องที่แล้วมา..
ถ้อยคำที่เหมือนว่า..เธอไม่ได้รักฉัน
เรื่องเจ็บช้ำ..ที่ตอกย้ำ..ในวานวัน..
ไม่สำคัญ..เท่าความรู้สึกฉัน..เมื่อขาดเธอ..
เพราะฉันเอง..ที่ดึงดื้อ..
มัวยึดถือ..ที่เขาลือ..จนมองข้ามเธอเสมอ
ไม่รับฟัง..ทุกคำ..ที่ออกจากปากเธอ..
แต่คนของใจก็ให้โอกาสเสมอ...ขอบคุณเธอที่แสนดี...
               จริงๆแล้วที่นายพูดมา..
                       รู้ป้ะว่า..มันขัดหู...
                           แต่เท่าที่มองดู.. ..
 
                              ฉันเชื่ออยู่..ว่าเสียใจ.. .. ^__^
               เค้าจะเริ่มใหม่ให้อีกครั้ง.. .. แต่ว่า...
                              ไม่มีเรื่องคลุมเคลือ..อีกแล้วนะ.. ..