ฉันยังคงเป็นฉันในวันนี้ แม้เวลาวารีจะแปรผัน แม้บางใจร้ายเหลือไม่เอื้อกัน แม้ดวงจันทร์มืดดับไม่กลับมา ฉันยังคงเป็นฉันในวันนี้ เพราะรู้ดีตัวฉันนั้นมีค่า ฉันยังคงก้าวต่อไม่รอลา ด้วยหวังว่าความฝันพลันเกิดจริง ฉันยังคงเป็นฉันในวันนี้ แม้ชีวีอาจมืดมิดปิดบางสิ่ง แม้จะมีคำด่ามาเตือนติง ฉันจะนิ่งและสู้อยู่ในใจ ฉันยังคงเป็นฉันในวันนี้ พร้อมยอมพลีแม้ฝันนั้นมอดไหม้ ฉันจะกอบฝุ่นฝันนั้นด้วยใจ แล้วหลอมใหม่ให้เกิดฝันนั้นอีกครา ฉันยังคงเป็นฉันในวันนี้ ทุกเวลานาทียังมีค่า ใครไม่เห็นว่าเป็นฉันกั้นสายตา ช่างเค้าซ่ะ..มั่นไว้หัวใจเรา sodasasa ก็เพราะรักตัวเธอที่เป็นเธอ ไม่อาจเผลอปันใจให้ใครอื่น รักเธอที่คงมั่นทุกวันคืน ขอแค่ชื่นใจนี้ที่แค่ปอง ต่อให้โลกสลายไปตรงหน้า กาลเวลากั้นขวางเราทั้งสอง ไม่ให้พบเพื่ออยู่เป็นคู่ครอง ใจยังต้องพิศวาสเป็นทาสเธอ จันทร์เหมือนไม่เป็นใจให้รู้จัก แต่จะรักเพียงพธูอยู่เสมอ แม้หมื่นปีต่อไปไม่ได้เจอ จะมีเธอตลอดไป ในใจนี้ แสนกาล ล้านเวลา จะพาล่วง แสนห้วง ล้านคำนึง ถึงนวลพี่ แสนรัก ล้านพะวง ยังคงมี แสนปื ล้านเดือน มิเคลื่อนคลาย ไม่หวัง จะช่วงชิง อหิงสา แม้นมาตร ชาติหน้า พาสมหมาย จะพร่ำภาวนานัย ทั้งใจกาย ขอเกิดใต้ พรหมลิขิต ชีวิตนี้ จะทำบุญ สุนทาน เป็นการใหญ่ ชาติใหนใหน ขอเกิดรวม ร่วมดิถึ จองเป็นคู่ ชู้ขวัญ แม้พันปี ต่อแต่นี้ จะรอรัก จากหนึ่งเดียว ม้าก้านกล้วย
17 ตุลาคม 2548 15:54 น. - comment id 528291
คุณม้าก้านกล้วยค่ะ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยนะคะที่มาแต่งกลอนแก้ แต่แบบว่าเขินอะคะแหะๆๆ ถ้าอ่านแล้วคิดมากเนี่ยอาจจะทำให้เกิดการหลงรักได้เลยนะคะเนี่ย อิอิอิอิ ว่าแล้วก็คิดถึงกลอนบทแรกๆที่คุณม้าก้านกล้วยเคยเข้ามาแต่งแก้ให้soda นะคะเนี่ย ยินดีในความไพเราะทุกตัวอักษรเจ้าค่ะ
17 ตุลาคม 2548 15:30 น. - comment id 528317
ผมแวะมาอ่านงานครับ
17 ตุลาคม 2548 17:36 น. - comment id 528333
ไพเราะนะครับ... \"ฉันยังคงเป็นฉัน ฉันรักที่เธอเป็นเธอ\" คมคายครับ.... แวะมาอ่านงานดีดี
17 ตุลาคม 2548 16:26 น. - comment id 528353
ตกลงว่า .. อัลมิตราเหลืออะไรให้เป็นบ้างคะ
18 ตุลาคม 2548 02:59 น. - comment id 528424
ถ้าคุณม้าก้านกล้วยเขียน แล้วไม่มาตอบจะเสียวิถีธรรมเป็นอย่างยิ่ง จึงขอมาตอบว่า งดงามเหลือเกิน... เป็นอย่างน้อง โซดาว่าเชียวค่ะ
18 ตุลาคม 2548 04:12 น. - comment id 528431
กลอนแก้เกี้ยวอ่านแล้วดีๆครับชอบ หิหิ
18 ตุลาคม 2548 10:34 น. - comment id 528506
เป็นบทกลอนที่คนอ่านแล้วอดที่จะอินไปด้วยไม่ได้ อารมณ์อ่อนไหว จิตใจอ่อนหวาน อ่านแล้วคิดถึงคนที่อยู่ไกล ๆ ด้วยค่ะ เพียงแค่หวังให้เค้ามีความสุข เราก็พลอยมีความสุขไปกับเค้าด้วย แต่งได้ไพเราะมากค่ะทั้งคุณโซดา คุณม้าก้านกล้วย แม้มัทจะไม่ค่อยได้มาพูดคุยด้วยแต่หากยามมีเวลาว่างก็เข้ามาอ่านค่ะ ความรักความคิดถึงเป็นสิ่งที่ดีมาก ๆ ในความคิดของมัทนะคะ หากเราขาดสิ่งนี้ จิตใจที่เคยนุ่มนวลอ่อนหวาน จะแข็งกระด้างค่ะ แวะมาทักทายค่ะแม้จะเป็นครั้งแรกที่เข้ามาทักทายคุณม้าก้านกล้วย แต่ก็เหมือนรู้จักกันมานานค่ะ แต่พี่พายุชอบเข้ามาอ่านกลอนที่คุณแต่งมากนะคะ
18 ตุลาคม 2548 11:07 น. - comment id 528707
phu doo lae ra bob ka ru na mee quarm yuttidhamm noi kor rong.
18 ตุลาคม 2548 21:04 น. - comment id 535651
เยี่ยมจริงๆ ยังคิดถึงม้าก้านกล้วยเสมอ