เวลานี้๑๘.๒๗ นาฬิกา นนทบุรีที่เศร้า ไฉน ดวงหทัยไยรานพาลพิโรธ ทั้งน้ำมิตรมิคิดพึงจะขึ้งโกรธ ได้โปรด อภัยกัน นั้นเถิดนะ ทับเทเวษ แค่ซากเศษส่วนเศร้าเร้าผัสสะ ที่เกินก่ายถ่ายทุกข์รุกอุระ แค่สุดจะละวางหว่างโศกนั้น เย้ยเยาะ ให้กับความเปลี้ยเปราะอกเดาะดั้น อั้นคะนึงอึ้งสมเพชเลศนัยนั้น อาธรรม์เหลือเกิน โชคชะตา มั่นมาด มาพลั้งพลาดนิ่งอนาถวาสนา ท่วมท้น ล้นความทรมาน์ ปวดปร่า กับค่ารัก ที่หักหาย ชนนานดร คงเคยคลอนรอนทรวง ฦ ลวงไว้ ให้ใช้ชาติ พินาศมิตรนิจจาใจ จำนนในชะตากรรมย้อนซ้ำกัลป์ เจ็บจำ ถึงงามล้ำก็ไม่กำชีวิตฉัน เธอคิดคำนี้ได้อย่างไรกัน เหมือนมาห้ำมาหั่นบั่นหัวใจ... ดวงหทัยไยรานพาลพิโรธ จะขึ้งโกรธน้ำมิตรไปถึงไหน เธอไม่รักเราแล้ว แล้วเป็นไง ? ก็นั่งเศร้าต่อไป แล้วกันนะ !!! ----------------------------------------------- วางไว้เมื่อ... พระจันทร์ที่ ๑๗ ตุลาฯ ๔๘ / แทนคุณแทนไท
แทนคุณแทนไท 17 ต.ค. 2548 13:36 น. - ID 82492 
1536
19
0
17 ตุลาคม 2548 23:09 น. - comment id 527972
ไม่รู้จะพูดอะไรครับ นอกจากบอก ชอบมาก..บทนี้สวัสดีครับ คุณแทน
17 ตุลาคม 2548 13:47 น. - comment id 528210
เฮ้อ .. ! เดี๋ยวก็คงพ้น เทวษ นี่น่ะ พยายามอยู่เหมือนกันค่ะ
17 ตุลาคม 2548 14:17 น. - comment id 528243
คุณอัลมิตราครับ...... คงพ้นสักเทเวษครับ ถ้าพยายามก้าวข้าม บางทีทำหลงลืมบ้างก็คงดีครับ.. แต่บางครับครับคุณอัลฯทั้งที่อยากพ้นที่ท้นทรมาน์ ยังไปไม่ถึงไหนเลย.. เอาใจช่วยทุกการพยายามครับ.. ขอบคุณและสวัสดีครับ
17 ตุลาคม 2548 14:20 น. - comment id 528244
คุณทิกิครับ... นานๆเจอกันทีนะครับ ขอบคุณสำหรับการแวะมาทักทาย ยิ้มไว้นะครับ แหละขออภัยถ้าข้อความยาวๆหล่นหายไปบ้าง ดื่มน้ำเย็นๆสักแก้วนะครับ... ความเป็นเราไม่ใช่เพราะเราบอกใคร และยิ่งไม่ใช่เพราะใครว่าเราเป็นอย่างไหน.. เรายังคงเป็นเราที่เราเป็นจริงๆนะครับคุณ ทิกิ.. มีแต่ความสุข และสวัสดีครับ
17 ตุลาคม 2548 14:31 น. - comment id 528249
ผมแวะมาอ่านงานครับ
17 ตุลาคม 2548 14:37 น. - comment id 528252
คุณกันเองครับ ขอบคุณที่แวะมาครับ / สวัสดีและมีแต่ความสุขนะครับ
17 ตุลาคม 2548 16:20 น. - comment id 528267
....
...... แวะมาชื่นชมค่ะ เศร้ายังไง ก็ต้องมีวันหายค่ะ ..
17 ตุลาคม 2548 18:28 น. - comment id 528269
ไม่อยากรับรู้ถึงเหตุการใดๆทั้งสิ้น ขอแค่รับรู้ว่า งานที่คุณเขียนนี้งดงามและไม่ธรรมดาเลยค่ะ
17 ตุลาคม 2548 14:11 น. - comment id 528297
ไพเราะมากค่ะแทน
17 ตุลาคม 2548 14:50 น. - comment id 528298
ครั้งหนึ่ง...มิ่งมิตรแห่งบ้านกลอน.. เคยให้ข้อคิด...การละวาง.. ทุกข์สุขใดไม่จีรัง... เพียงใจตัวเท่านั้นกำหนด เป็นแรงใจให้มองทางข้างหน้า..สว่างไสวขึ้น หาก...กระทำได้.....คงพ้น..เทวษอย่างที่คุณอัลมิตราเธอว่า เฮ้อ...แต่ทำไม่ได้สักทีค่ะ.... ก็คง..ท้น..เทวษ...กันต่อไป
17 ตุลาคม 2548 14:59 น. - comment id 528301
คุณนางสาวใบไม้ครับ.. ทุกดวงใจคงอยากมีความสุขทั้งนั้นแหละครับ... แต่เมื่อมิอาจสลัดตัดทรมาน์เมื่อคะนึงนั้นท้นเทเวษได้ ก็ได้แต่พยามสงบเงียบ และเพียรก้าวข้ามกันต่อไปครับ... ...ถ้าคุณมีทุกข์รับไมตรีและความปรารถนาดีจากมิตรอีกคนนี้ไว้นะครับ สักวันจะพบสุขมากกว่าที่ใจหมาย... ขอบคุณและสวัสครับคุณนางสาวใบไม้
17 ตุลาคม 2548 16:55 น. - comment id 528321
ท้นเทเวษ... เหตุเพียงเพราะหทัยกล้ำ... พิร่ำพิไรครวญด้วยหลงใหล... อำนาจแฝงเกินห้ามกระหน่ำใจ... น้ำตาไหลหลั่งรินยินทั่วแดน... วันนี้ฟ้าหลัวจังคุณแทน แต่ทะเลกลับสงบนิ่ง... พายุใหญ่มักจะมาหลังจากลมนิ่งสงัด แต่อบอ้าวนั้น... และกลับรู้สึกหนาว...จนสะท้านอย่างไม่มีเหตุผล... ดูแลตัวเองด้วยนะคะคุณแทน... ความรู้สึกของใครคนหนึ่ง สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นเสมอ แม้นไกลกัน...
17 ตุลาคม 2548 17:48 น. - comment id 528336
คุณชลกานต์ ขอบคุณที่แวะมาครับ สงสัยหลงรักอารมณ์เศร้าๆเข้าแล้วครับ.... มีแต่วันที่สดใสนะครับ เขียนงานมาแบ่งปันจินตนากันอีกนะครับ... สวัสดี
17 ตุลาคม 2548 17:55 น. - comment id 528339
ถึงความเห็น...จากความอบอุ่นนั้น อย่าได้กลัวสิ่งใดไปเลยครับคุณ ทุกสิ่งเป็นนิรันดร์ ตราบเท่าที่จิตยังเป็นนิรันดร์ครับ แม้หลายความเป็นไปย่อมหายไปตามตามกายธรรมชาตินั้นตามกาลเวลาบ้าง ตามชะตากรรมกำหนดบ้าง... ความเศร้าสร้อย หงอยเหงาอารมณ์ก็ดุจกัน สอนใจเสียว่ามาทายทักตามกาลเวลาที่หมุนวนมาเจอเข้า... เมื่อรอบเวลานี้ต้องเจอทุกข์ ก็ได้วางใจให้นิ่งๆงัน ซึมซับความงามของความทุกข์นั่น.... ผมอาจฟั่นเฟือนไปแล้วก็เป็นได้ครับ อารมณ์สะท้านไหว ทำให้ยิ่งหลงรักคำว่า \"ชนนานดร\" สักวันครับ ถ้าไปถึง จะส่งข่าวถึงคุณว่าฟ้างามอยู่ที่ไหน... ด้วยหวังใจให้ไมตรีดีดีที่มีวาสนาได้พบนี้ พบรอบเวลาที่ง่ายงามบ้าง... ดูแลตัวเองนะครับ... ปล...ขอบคุณทุกความรู้สึก ขอให้ไออุ่นจากทะเลโอบกอดคุณ ด้วยหัวใจ
17 ตุลาคม 2548 20:28 น. - comment id 528393
ยากนักที่จะห้ามอารมณ์มิให้แกว่ง ยามได้อ่านงานคุณ..
17 ตุลาคม 2548 20:41 น. - comment id 528402
พี่แทนนี่อีฟน้า ดีค่ะ
17 ตุลาคม 2548 20:51 น. - comment id 528408
เพียงฝันถึง..ยังเขียนบทกวีได้ไพเราะขนาดนี้ มาอ่านด้วยความชื่นชมค่ะ
18 ตุลาคม 2548 10:18 น. - comment id 528488
อยากให้เป็นจริงค่ะพี่แทน อย่าฝันได้ป่าวคะ งามที่คนแต่ง สุขใจยามได้อ่าน คิดถึงพี่แทนค่ะ ว่าง ๆ ก็ไปนั่งรับทานบรรยากาศที่วัดเฉลิมพระเกียรตินะคะพี่แทน มัดหมี่ไปบ่อยมากค่ะ ชอบดูเรือโยง อยากทราบจังว่าเรือโยงเค้าจะไปถึงไหนบ้าง คนบนเรือเขาใช้ชีวิตอย่างไร ยามว่างก็เข้ามาทัก ยามที่งานหนัก ๆ แว๊บเข้ามาอ่านไม่ได้ทักค่ะ
18 ตุลาคม 2548 11:23 น. - comment id 528603
แวะมาบอกว่า .. จะไป .. เทเวศน์ .. ค่ะ .. แต่ไม่แน่ใจว่า .. ใช่ นอหนูการันต์หรือป่าว? อิอิ .. อายจัง หน้าแตก .. ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์น่ารักๆ นะ .. กีกี้ยิ้มไม่หุบ ....
18 ตุลาคม 2548 11:50 น. - comment id 528854
อันความเศร้า..เผาใจ..ใครเขาเก็บ อันความเจ็บ..เหน็บหนาว..ใครเขาฝัน อันความร้อน..ร้าวทรวง..ใครทวงกัน ท้นเทเวษ..คำนั้น..ฉันขอลา ดอกไม้ยัง..สีสวย..ด้วยความรัก แมลงยัง..ทายทัก..จักหรรษา แสงแดดอ่อน..อ้อนต้นไม้..สบายตา สายธารา..ยังชุ่มเย็น..เช่นเคยมี อันความสุข..อยู่กับเรา..เพียงน้อยนิด ทำดวงจิต..สดใส..ให้สุขศรี ธรรมชาติ..ความฝัน..นั้นยังมี ขอชีวี..รู้จักมอง..ครองตัวเอง
18 ตุลาคม 2548 18:26 น. - comment id 530095
sodasasa ... ผมนี่แปลกครับ เมื่อทุกข์ก็จ่อมจมกับจินตนาในความทุกข์นั้น ... วันว่างๆก็แวะมาพักผ่อนและแอบไปหยิบจับอารมณ์ของมิตทั้งหลายมาขบเขียน... ขอบคุณสำหรับคำชมครับ ปิตินักครับ แต่ไม่เท่ายินดีสำหรับการมาเยือน วานนี้ผมแอบไปเก็บอารณ์กลอนคุณมาขบคิดครับ งานคุณสวยนัก... ขอบคุณอย่างมากจากข้างใน
18 ตุลาคม 2548 18:48 น. - comment id 530689
คุณเมจิคครับ... กลอนที่ฝากไว้มากความหมายครับ... แต่ผมเพี้ยนๆลองคิดกลับไป ว่าความคะนึงถึงอันสร้อยเศร้า แม้เร้าความทรมาน์นัก แต่ในความเป็นไปเหล่านั้นก่อนเร้าที่ท้นท้อทรมาก็มีความสุขอยู่มากครัน... ขอบคุณกลอนดีดี แต่อย่าห่วงสิ่งใดไปเลย ในหนึ่งวันอาจมีแค่ไม่กี่นาทีที่ทุกข์ทอใจ... เลยรีบหยิบจับอารมณ์ที่หลงรักมาขบเขียน.... มีแต่ความสุขนะครับ
18 ตุลาคม 2548 18:32 น. - comment id 531508
คุณแต่อย่าเศร้า... ขอบคุณสำหรับน้ำใจที่มาเยือนนะครับ มีแต่ความสุขนะครับ
18 ตุลาคม 2548 18:34 น. - comment id 531509
คุณอีฟจัง... สวัสดีครับ มีความสุขดีรึปล่าวหนอ
18 ตุลาคม 2548 18:35 น. - comment id 531510
คุณพี่ดอกแก้ว... คำชมจากพี่ดอกแก้วมีค่าสำหรับดวงใจเล็กดวงนี้ครับ... ขอบคุณที่มา และขอบคุณที่จารกานท์กลอนดีดีให้ได้ขบคิดเสมอๆ
18 ตุลาคม 2548 18:37 น. - comment id 531512
คุณหมอกจางครับ... ทุกคำของคุณเพียงคำขอบคุณจากผมคงไม่หมดความหมายในความซึ้งใจที่มาเยือน... หวังว่าจะสบายกายสบายใจนะครับ สวัสดีครับ
18 ตุลาคม 2548 18:40 น. - comment id 531514
น้อง sun strom ... ระลึกนึกถึงน้องเช่นกันครับ แม้นานๆจะได้ทักทายกันสักที แต่ก็ซึ้งในน้ำมิตรทุกครั้งยามมาเยือนครับ... ว่างๆจะไปลองนั่งปล่อยจินตนาไปไกลที่โค้งเจ้าพยาหน้าวัดที่น้องพี่ว่า... สำหรับวันนี้น้องเหนื่อยหนักหรือไม่หนอ ถ้ามีบ้างมีหนึ่งความเป็นไประลึกและปรารนาให้น้องผ่านความรู้สึกนั้นไปนะครับ... ว่างๆมาอีกนะครับ ยินดีและดีใจครับ....สวัสดี
18 ตุลาคม 2548 18:43 น. - comment id 531517
คุณกีกี้... กำลัง
20 ตุลาคม 2548 19:35 น. - comment id 531645
นานๆได้เข้ามา...ไม่ผิดหวังเลยจ๊ะ..สำหรับงานที่ดีของน้องแทน....เศร้าแบบซึ้งๆนะคะ..
1 พฤศจิกายน 2548 13:58 น. - comment id 534040
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
