ขอโทษที่ฉันรักเธอ และหวงเธอ .. มากเกินไป ก็เลยทำให้ฉันเข้าไปก้าวก่ายชีวิตเธอ .. ไม่ทันได้คิด ขอโทษนะ! ถ้าหากความรักของฉันมันเป็น .. เรื่องผิด จะไม่โกรธหากเธอ .. ขอเลิกลา เอาสิ! ด่าว่าพอรึยัง .. ฉันมันเลว ฉันมันต่ำช้า ต้องขออภัยที่บล็อคเมล์เธอ .. เกลียดมาก!ที่เอ่ยมา ขอโทษเธอจริง-จริง .. ที่เข้ามาให้เธอเสียเวลา รับรองเธอจะไม่ได้เห็นคราบน้ำตา .. แห่งความเสียใจ รักเธอมากเกินไปมันก็ทำให้ฉันเจ็บยิ่งกว่า .. ของแหลมทิ่มแทงใจ
11 ตุลาคม 2548 19:37 น. - comment id 526091
มีคนบอกว่าความรักไม่เคยทำร้ายใคร แต่ถ้าเรารักแล้วเจ็บก็เพราะเรารักตัวเองมากกว่า วันนี้ปลาวาฬยังไม่เข้าใจประโยคนี้เลยค่ะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆสู้ตาย ค่ะ
11 ตุลาคม 2548 20:15 น. - comment id 526099
ในเมื่อเขาไม่เห็นค่าของความรักเรา ผมว่าเราหาใหม่ดีกว่า ยังไงก็คงจะต้องมีสักคนที่ดีกว่านี้ และเห็นค่าความรักของเรา
11 ตุลาคม 2548 22:09 น. - comment id 526119
เออ รักมากไปเสียใจนะ ก็เพราะรักถึงต้องเปงอย่างนี้
11 ตุลาคม 2548 22:28 น. - comment id 526140
น้องแนนขา... ความใจร้อน ทำให้คนเสียใจมาเยอะแล้ว... ใจเย็นสักนิด ยืดเวลาตัดสวาทกันอีกสักหน่อย... ประเดี๋ยวเดียวก็อาจจะมาเหมือนเดิมก็ได้นะ... เป็นกำลังใจให้ค่ะ
12 ตุลาคม 2548 13:00 น. - comment id 526342
สวมบทบาทนางพญาซ่อนราคะ ลมแรงหลบลดละกลัวจะเห็น เพียรบังตาซ่อนหางแปลงร่างเป็น แต่ระเหยกลิ่นเหม็นขจรขจาย รูปไม่งามทรามจิตมีฤทธิ์อวด เวลาชวดชู้ชมมิสมหมาย หวนกลับร่างด่าซ้ำลืมคำอาย นางมารร้ายสักวันคงได้ลงโลง เปลี่ยนผู้ชายเหมือนกระดาษสะดวกใช้ ชอบของใหม่จูงจมูกเป็นโขยง แผลที่ซ่อนกลัวเกิดการเปิดโปง ซ่อนเล่ห์โกงบิดเบือนเกลื่อนมายา ตีหน้าเศร้าเล่าเรื่องเท็จเสร็จร่ำไห้ ทำหน้าใสใจซื่อสื่อภาษา จนพวกพ้องเสื่อมสิ้นสูญศรัทธา ยังตั้งหน้าอวดท่า...ค่าไม่มี สักวันหนึ่งผลกรรมที่ทำเกิด ความจริงเปิดเห็นชัดความบัดสี จะเห็นหัวเห็นหางนางกาลี สิ่งดีดีไม่เคยทำ...รับกรรมไป ท้ายสิ เธอคือใคร ..... ไม่รู้จะบอกให้ เธอคือ .... ไม่บอกดีกว่า อยากรู้ต้องไป http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem79502.html
12 ตุลาคม 2548 13:01 น. - comment id 526344
สวมบทบาทนางพญาซ่อนราคะ ลมแรงหลบลดละกลัวจะเห็น เพียรบังตาซ่อนหางแปลงร่างเป็น แต่ระเหยกลิ่นเหม็นขจรขจาย รูปไม่งามทรามจิตมีฤทธิ์อวด เวลาชวดชู้ชมมิสมหมาย หวนกลับร่างด่าซ้ำลืมคำอาย นางมารร้ายสักวันคงได้ลงโลง เปลี่ยนผู้ชายเหมือนกระดาษสะดวกใช้ ชอบของใหม่จูงจมูกเป็นโขยง แผลที่ซ่อนกลัวเกิดการเปิดโปง ซ่อนเล่ห์โกงบิดเบือนเกลื่อนมายา ตีหน้าเศร้าเล่าเรื่องเท็จเสร็จร่ำไห้ ทำหน้าใสใจซื่อสื่อภาษา จนพวกพ้องเสื่อมสิ้นสูญศรัทธา ยังตั้งหน้าอวดท่า...ค่าไม่มี สักวันหนึ่งผลกรรมที่ทำเกิด ความจริงเปิดเห็นชัดความบัดสี จะเห็นหัวเห็นหางนางกาลี สิ่งดีดีไม่เคยทำ...รับกรรมไป ท้ายสิ เธอคือใคร ..... ไม่รู้จะบอกให้ เธอคือ .... ไม่บอกดีกว่า อยากรู้ต้องไป http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem79502.html