ธรรม ทัพบูรพา

7 ตุลาคม 2548 14:02 น. - comment id 524587

บางครั้งก็เหมือนเจ้าจันทร์

แม้เพลงดาบจันทราเทพประสิทธิ์
มากมีฤทธิ์เหนือใดให้เหมาะสม
\"แต่ความจริงหัวใจไม่ชื่นชม
หมื่นภิรมย์ฤๅเทียบเท่าหนึ่งเข้าใจ\"

และชอบจากบทที่สามลงมา ละเอียดจนผมไม่กล้าจะพูดอะไร


แวะมาทักทาย ครับ

ละอองน้ำ

7 ตุลาคม 2548 15:04 น. - comment id 524610

ทักทายเช่นกันค่ะ

๏ ปกากะญอ ๏

7 ตุลาคม 2548 15:50 น. - comment id 524638

ลงจาก.....ยอดดอย 

             ฉันเอาความรักมาให้ ...

              ฉันเอา    มาฝาก ...


         
 ..... ปกากะญอ......   

idaho

7 ตุลาคม 2548 16:15 น. - comment id 524650

*~จันทร์นั้นจับใจ

แต่คำคนจับใจกว่า

สามารถเชิดเชือน  ได้ถึงตาย

กระบี่  แสงจันทร์  

*~

พี่พุด

7 ตุลาคม 2548 17:07 น. - comment id 524682

คนดี
จริงๆคิดว่าชีวีคนเรา
ย่อมมีทั้งคนรักคนชังนะคะ
หาก
ทว่าสำหรับพระจันทร์ดวงนี้
มีแต่ใครๆรักเสน่หา
ด้วยออกแสนดีแสนงามค่ะ

มาฝากเพลงค่ะชื่อคำคนนะคะ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song526.html
พี่ ระทมอยู่เดียวดาย
ความ สุขที่หมายคลายคืน
เจ้า ลืมรักเคยภิรมณ์ ชมชื่น
เพียงฟังน้ำคำคนอื่น
เจ้าคืนสัญญาแห่งใจ
อันคำคน เวียนวนลอย ลม
ควรหรือเจ้ามาเศร้าตรม
เอาอารมณ์ของตัวเป็นใหญ่
เก็บมาวู่วาม
หลงลืมแม้ความยับยั้งชั่งใจ
ตัดเยื่อ ตัดใย
ทอดทิ้งให้พี่ อกตรม
เจ้า คิดเอาแต่ใจ ตน
ลืม เหตุลืมผลงายงม
แต่เพียงน้ำคำวาจา ปรารมภ์
ควรหรือยึดเอามาตรม
ระทมแล้วเลยเปลี่ยนไป
อันอารมณ์ หากเหนือเหตุผล
ความแค้นก็แน่นกมล
กลายเป็นคนคิดสั้นไปได้
หักความระทม
ยกเอาอารมณ์ทิ้งให้ห่างไกล
จะเห็น หัวใจ
แล้วจะรักใคร เจ้าเอย

อันอารมณ์ หากเหนือเหตุผล
ความแค้นก็แน่นกมล
กลายเป็นคนคิดสั้นไปได้
หักความระทม
ยกเอาอารมณ์ทิ้งให้ห่างไกล
จะเห็น หัวใจ
แล้วจะรักใคร เจ้าเอย

ก่อพงษ์

7 ตุลาคม 2548 17:08 น. - comment id 524684

แม้กระบี่จะคมจนอาจแยกเม็ดหนึ่งของธุลีลงเป็นเสี้ยวจุล

กระบี่ก็อิงอาศัยฝัก


เพื่อคงความคม

นานเท่านาน


สวัสดีครับมิตรของผม

แม่จิตร

7 ตุลาคม 2548 17:51 น. - comment id 524722

น้ำใจศักดิ์สิทธิ์ กว่า

มนต์กวี

7 ตุลาคม 2548 19:35 น. - comment id 524761

มาชื่นชมแล้วอมยิ้ม....

ท่องเมฆา

8 ตุลาคม 2548 00:36 น. - comment id 524846

ใจเอย..ใจเจ้าจันทร์เอย
ลมรำเพยพัดมาพาอ่อนไหว
หนาวลมหรือเหน็บร้าวกว่าหนาวใจ
ดวงฤทัยคับแค้นแน่นอุรา

สะบัดดาบจันทราเทพประสิทธิ์
มุ่งพิชิตอริราช..หวาดผวา
หมู่มวลมิตรมารายล้อมชื่นชีวา
เขาลือชา..ว่าดาบเจ้า..ยวนเย้าใจ...

พรระวี(มิได้ล้อกอิน)

8 ตุลาคม 2548 05:50 น. - comment id 524864

นานๆเข้ามาเยี่ยมมหามิตรสักครั้ง พกพาความคิดถึงคนึงหามาเต็มอ้อม  ฝากความรู้สึกอันนี้ไว้ชั่วนิรันดร์ \"ใจเจ้าจันทร์\" จากวรรณกรรมเรื่องใดเอ่ย? กินใจดีนะ

Maimao

8 ตุลาคม 2548 09:44 น. - comment id 524925

รู้สึกว่าระยะหลังๆมานี้ จะเริ่มนิยมกวีกำลังภายในกันมากขึ้นนะคะ ^^

ดวงตาสื่อความหมายในใจนั่น
น้ำตานั้นสื่อรู้สึกที่สึกกร่อน
เพียงน้ำหมึกที่ร่ายมนตร์บรรจงกลอน
สื่อให้ใจอ่อนอ่อนพอมีแรง    

โป๊ยเซียน

8 ตุลาคม 2548 10:29 น. - comment id 524939

บทกวีที่เจ้าจันทร์ประพันธ์พจน์
แสนกำสรดโศกศัลย์นะจันทร์เอ๋ย
หลากเรื่องราวร้าวนักยากภิเปรย
เกินจะเอ่ยบอกกล่าวนะเจ้าจันทร์

เป็นเดือนเด่นกลางฟ้านภากว้าง
แต่อ้างว้างขาดคู่หนอบุหลัน
อยากมีใครเคียงข้างร่วมทางกัน
ร่วมแบ่งปันโศกเศร้าอย่างเข้าใจ

อัลมิตรา

8 ตุลาคม 2548 11:33 น. - comment id 524955

ทิวาสวัสดิ์ค่ะ ..

คุณทัพ .. 
สิ่งที่อยู่ในหัวใจ แม้ว่าไม่มีคำเล็ดลอดออกมาจากปาก
ทว่ารู้สึกได้ .. ขอบคุณค่ะ ที่สัมผัสถึงความรู้สึกซึ่งกันและกัน

คุณละอองน้ำ .. ขอบคุณมากค่ะ

คุณปกฺากะญอ .. ขอบคุณมากค่ะ สำหรับความรักและดอกไม้

ไอซ์ .. กระบี่แม้ชักออกมาแล้ว ต้องส่งผลแห่งอำนาจนั้นจ๊ะ

คุณพุดพัดชา .. 
แม้ว่าอยากจะคิดเช่นนั้น แต่ความเป็นจริงไม่อาจคิดได้ค่ะ
ตราบใดที่มนุษย์เรายังมีสิ่งที่เรียกว่า อคติ ครอบงำอยู่
ทว่า .. สิ่งนั้นถึงจะมีมากมาย แต่ไม่สำคัญเท่ากับ หนึ่งผู้เข้าใจ ค่ะ

คุณก่อพงษ์ .. โอ้ วาทะบู๊ลิ้มโดยแท้
ใช่แล้ว ฝัก.. กระบี่คมของอัลมิตราอยู่ในฝัก 
จะสับหมู ไยต้องใช้กระบี่ .. ปังตอ ก็พอมั๊ง 555 ขำตัวเองค่ะ

คุณแม่จิตร .. :) หากน้ำใจนั้นมาจากหัวใจที่บริสุทธิ์ย่อมศักดิ์สิทธิ์เหนือใด ค่ะ

คุณมนต์กวี .. ระวังฟันผุนะ อมยิ้มหวานออก

คุณท่องเมฆา .. 
ยวนใจกี่มากน้อย มิอาจทราบ .. แต่กวนใจน่ะ เป็นเรื่องถนัดเชียวค่ะ .. ฮา..

คุณพรระวี ..
น้อมรับความปรารถนาดีและยิ้มกริ่มกับความคิดถึงที่คุณมอบให้
ความรู้สึกที่ดีต่อกันจะเป็นอย่างที่เราเคยผูกพัน
ใจเจ้าจันทร์ .. มิได้มาจากวรรณกรรมเรื่องใดหรอกค่ะ
หากเป็นเรื่องที่มาจากใจของอัลมิตรา ..

คุณMaimao..
วันก่อนอ่านกลอนอยู่ชุดหนึ่ง มีคนขุดบ่อเอาไว้ อัลมิตราหล่นพลั่กลงไป
คราวนี้ อัลมิตราขุดบ่อล่อบ้าง .. ได้เมฆฝนมาก้อนเบ้อเร่อ .. ฮา

หากดวงตาสื่อนัยจากใจฉัน
บทรำพันบอกเล่าให้เจ้าเห็น
อาจสัมผัสกันได้นัยประเด็น
เท่าที่เป็นก็พอรู้อยู่แก่ใจ

คุณโป๊ยเซียน ..

สาส์นที่เขียนออกไปจากใจเรา
อาจดูเศร้าหมองหม่นดัวยกลอักษร
กลั่นจากเรื่องราวจริงอิงบทตอน
สื่อสะท้อนให้เห็นความเป็นตน

มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า

ร้อยแปดพันเก้า

8 ตุลาคม 2548 11:34 น. - comment id 524956

อัลมิตรา

8 ตุลาคม 2548 12:08 น. - comment id 524964

ก๊อก ๆๆ คุณร้อยแปดพันเก้า .. ทานข้าวด้วยกันค่ะ

เพรง.พเยีย

8 ตุลาคม 2548 12:23 น. - comment id 524968

แทบไม่เคยอ่านวรรณกรรมจีนเลยค่ะ
สมัยเด็กเคยแต่ดูในหนัง ติดงอมเลย
พอทำงานไม่ค่อยมีเวลาดู  
นักเขียนดังๆ ที่เคยได้ยินบ่อยๆ ก็คือ โกวเล้ง
คุณอัลมิตราว่าเรื่องไหนน่าทับใจคะ  จะลองไปหาอ่านดูบ้าง
.

อัลมิตรา

8 ตุลาคม 2548 12:58 น. - comment id 524986

ฤทธิ์มีดสั้น ....ก็ดีนะ

ยังมีหนังสือที่ลุงราม ลิขิตให้มาคือ
จอมดาบหิมะแดง จิ้งจอกภูเขาหิมะ

มีหนังสือที่ปู่ลิงเผลอวางไว้ เลยหยิบมาคือ
ขุนเขาแห่งจิตวิญญาน อันนี้ของ เกาสิงเจี้ยนเขียน
และอีกเล่ม มาจากไหนก็จำไม่ได้นะคะ กวีในดงดาบ ของ อุนสุยอัน ..

หากอ่าน แนะนำ ฤทธิ์มีดสั้นค่ะ

ร้อยฝัน

8 ตุลาคม 2548 23:39 น. - comment id 525211

คุณอัลฯ  อยากอ่านนางพญาผมขาว  ฉบับคุณอัล  จัง

อัลมิตรา

9 ตุลาคม 2548 08:41 น. - comment id 525249

คุณร้อยฝัน.. สงสัยว่าต้องรออีกหลายปีค่ะ กว่าที่อัลมิตราจะผมขาวหมดหัว ..ฮา

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

14 ตุลาคม 2548 07:48 น. - comment id 526733

เราก็เก่งเรื่องเพลงดาบ ชักดาบ อยู่เป็นประจำ อิอิ ไปร่วมงานฉลอง เอ๊ย ระลึกถึง
วีระชนรึเปล่าล่ะครับ  เห็นกำลังหาทุน ขายเหรีญพระกันใหญ่ น่าจะลองถามแกน 14 ตุลา ว่าสตางค์เยอะแยะที่ได้ครั้งนั้นสร้างอนุสาวรีย์ได้แค่นั้นน่ะรึ อิอิ

อัลมิตรา

14 ตุลาคม 2548 09:34 น. - comment id 527141

คุณฤกษ์ .. อยากไปนะคะ เมื่อวานเห็นเพื่อนหลายคนพูดถึง คุณล่ะ ไปมั๊ย