หน้าส่วนตัว
เธอ >>> ร้องขอ ? อย่ามายุ่งกับคนที่เธอรัก !!
เค้า >>> บอกให้หนักแน่น อย่าฟัง ! อย่าหวั่นไหว !!
เธอ >>> ขอได้ไหม ? ขอคนรักของเธอกับคืนไป
เค้า >>> ไม่ไปไหน ! ไม่เลือกใคร ? จะขอเป็นเช่นทุกวันนี้...
-`๏- ฉัน-`๏-
ฉัน >>> หยุด ! หยุด....เถอะนะ ! อย่ามายุ่งกับตัว ...ฉัน
หยุด ! หยุดมัน ทุก ๆ อย่าง ไม่อยากฟังอะไร .... ในตอนนี้
คุณ .....? >>> ช่วยบอกที ว่ามันเป็นแบบนี้...ฉัน....ควรทำอย่างไร
เดินจากไป ? ...... หรือ ทนทำใจ... ยอมรับมัน
๏๏๏ ไม่มีอะไรที่เดินผ่านชีวิตเราไป"โดยไม่ทิ้งอะไรไว้ให้" ๏๏๏
๏ ปกากะญอ ๏ 7 ต.ค. 2548 10:59 น. - ID 82044 
959
11
0
7 ตุลาคม 2548 11:11 น. - comment id 524481
ตอบไม่ได้ค่ะ แต่เป็นกำลังใจให้นะคะ
7 ตุลาคม 2548 11:29 น. - comment id 524494
ทำในสิ่งทีคุณคิดว่ามันถูกต้อง และเชื่อมั่นในตัวเอง อย่าหวั่นไหว เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
7 ตุลาคม 2548 11:38 น. - comment id 524497
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด การเดินด้วยน้ำตาบนถนนของความถูกต้อง บางครั้งไม่จำเป็นต้องทำ
7 ตุลาคม 2548 13:11 น. - comment id 524535
+++ +++ +++ รอบ รอบ ตัวดูน่ากลัว +++ +++ +++ +++ +++ +++ สิ่งยวนยั่ว อยู่รอบทิศ +++ +++ +++ +++ +++ +++ เปิดใจค่อย ค่อย คิด +++ +++ +++ +++ +++ +++ พักสักนิด แล้วก้าวเดิน +++ +++ +++
7 ตุลาคม 2548 15:32 น. - comment id 524625
ก็..เอ่อ...คง...จะประเภท..ตามใจตัวแอบกลัวใจเขา..มั๊ง..หว่า??..
7 ตุลาคม 2548 15:45 น. - comment id 524635
ฉัน.........ก้อยังคงงง กับ..........เธอ.และเขา ฉัน...ควรทำไง ยังไม่รู้ ปล่อยไว้ก่อน เวลาคงจะช่วยได้มั้ง ยังไม่รู้ idaho :-)
7 ตุลาคม 2548 15:59 น. - comment id 524641
คำตอบนั้นหาไม่ยากหรอก... แค่ถามว่า หัวใจของเรารักเขาไหม... และถามต่อว่า หัวใจของเค้ารักเราไหม... ความรักเป็นเรื่องที่เข้าใจกันของคนสองคน... เมื่อมีกันแค่สองคน เรื่องอื่นก็จบ... เรามิได้แย่งชิงของใคร เพียงแต่เรารักในสิ่งที่เราเคยรัก และจะขอรักอีกต่อไปตราบนิรันดร... คุณกล้าไหม...กล้าที่รักในคนที่คุณรักต่อไป... อย่าหวั่นไหวให้ใจนั้นว้าวุ่น มิเคยคุ้นหรือไรใจจึงหมอง พรหมลิขิตขีดเป็นเช่นทำนอง ให้เราสองข้องเกี่ยว รักเหนี่ยวกาย เพียงมีเขาเข้าใจเราเท่านั้น ขอฝ่าฟันไปถึงซึ่งจุดหมาย จับมือกันร่วมสางถึงทางปลาย และสุดท้ายร่วมอยู่ เป็นคู่เดียว..*** พี่ปรายจินตนาการจากความรู้สึกที่สัมผัสได้เท่านั้น... เป็นกำลังใจให้นะ... สวัสดีค่ะ
7 ตุลาคม 2548 16:48 น. - comment id 524665
สมัยหนึ่งนานมาแล้ว มีหญิงสาวคนหนึ่งปฎิเสธที่จะเป็นส่วนเกินในชีวิตของเขา แต่เธอหารู้ไม่ว่าเธอและเขานั้นคือส่วนที่เติมเต็มซึ่งกันและกัน
เธอใช้ชีวิตตามลำพังกับความหลังและความปวดร้าว โดยมิสามารถให้ใครมาแทนที่เขาได้ ส่วนเขานั้นก็อยู่อย่างคนไร้วิญญาณกับครอบครัวของเขาไปอย่างแกนๆ ภรรยาของเขาก็อยู่กับซากชีวิตอย่างทรมาน จนวันหนึ่งเมื่อผ่านไปหลายปี ชายหนุ่มคนนั้นล้มป่วยลงและใกล้ตาย เขาพร่ำเพ้อหาแต่สาวนางในใจคนนั้นตลอดเวลา และในที่สุดชายหนุ่มคนนั้นก็จากไปอย่างโหยหา โดยมิได้มีสาวที่เขารักมาดูใจ ถามว่าใครทรมานกว่ากันที่สุด 1. หญิงสาวคนนั้น คนที่แสนดีมิต้องการทำร้ายความรู้สึกของผู้หญองด้วยกัน แต่เลือกที่จะทำร้ายใจตัวเองและคนรัก 2.ผู้ชายคนนั้น คนที่มิพยายามไกว่คว้าสาวคนรัก และคนที่แสนดีต้องรับผิดชอบดูแลครอบครัว แต่หาความรักให้ภายามิได้ 3.ผู้หญิงซึ่งเป็นภรรยา ที่ต้องดูแลปรนนิบัติสามีผู้ซึ่งปราศจากวิญญาณ ทนหมองไหม้หวามอมขมกลืนรู้เสมอว่าผู้เป็นสามีมิมีใจด้วย อ้อ..ลืมบอกว่าเขาคู่นี้แต่งงานโดยความเห็นชอบของผู้ใหญ่ โดยชายหนุ่มมีคนรักอยู่แล้ว แต่มีอันจากกันไปไกลในช่วงหนึ่ง เขาเรียกว่ากรรม ที่ไม่แบ หากเป็นนางนะ...ไม่ว่านางจะเป็นตัวไหนของละครเรื่องนี้ นางจะทำให้อย่างน้อยต้องมีความสุขกันอย่างน้อย 2 คนล่ะ แวะมาเล่านิยายจบแล้วจะไปเต้นแอโรบิคล่ะ หุ่นสวยๆ แล้วจะหาแฟนมาควงแขนสักคนสองคน
....................
...................
7 ตุลาคม 2548 16:50 น. - comment id 524667
.................
7 ตุลาคม 2548 22:25 น. - comment id 524802
๏๏๏ ไม่มีอะไรที่เดินผ่านชีวิตเราไป\"โดยไม่ทิ้งอะไรไว้ให้\" ๏๏๏ คุณเองก็รู้ว่ามันเป็นอย่างนั้น ...แล้วทำไมคุณ ไม่เก็บแต่สิ่งดี ๆ ที่มันที้งไว้ให้คุณ ...อย่ามัวคิดถึงแต่เรื่อง ร้าย ๆ อะไรบ้างที่เจ้ามาในชีวิเรา และมันทิ้งอะไรร้าย ๆ ไว้ให้ แต่จงคิดว่าอะไรร้าย ๆ ที่เข้ามาในชีวิตเรานัน ได้ให้บทเรียน และข้อคิดอะไรดี ๆ แก่เรา อย่าเศร้า ท้อแท้ หรือหมดหวังเลยนะคะ ....อ่อนไหวได้ค่ะ แต่อย่าอ่อนแอ ...ยังมีคนอีกหลายคน ที่เค้าเจอหนักกว่าคุณค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
7 ตุลาคม 2548 22:54 น. - comment id 524833
7 ตุลาคม 2548 23:11 น. - comment id 524836
เรนชอบจัง.... แบบเรนก็ให้คำตอบคุณไม่ได้ด้วยดิคะ..
8 ตุลาคม 2548 10:08 น. - comment id 524933
จะบอกกับตัวเองว่า เก็บสิ่งที่เขาทิ้งไว้ให้เป็นประโยชน์ค่ะ
8 ตุลาคม 2548 11:00 น. - comment id 524948
..................ห่วงใย.................. ใยเจ้า.......................เฝ้าสับสน ขอเป็นคน.................ห่วงใยจะได้ไหม อกอุ่นอุ่น...................กรุ่นไอรักจากพี่ชาย มาปลอบใจ................ยามเหงายามเศร้าตรม
8 ตุลาคม 2548 12:32 น. - comment id 524970
อื่ม ........ ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ..... รู้แต่ว่า หากทำให้คนที่เรารักมีความสุขได้ก็จะทำ เท่านั้นเอง ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
