เห็นคนมามากมายมิวายคิด ทั้งญาติมิตรพี่น้องมองเห็นหน้า เห็นแขกเหลื่อมากมายทั้งหลายมา มองเห็นหน้าพ่อแม่ยิ้มอย่างพิมพ์ใจ ฉันขอเป็นเจ้าสาวราวครึ่งวัน ต่อจากนั้นจะหนีหน้าหาหวั่นไหว ถึงแม้รู้..พ่อแม่ช้ำ..ระกำใจ แต่ฉันไม่ต่องานศพขอหลบมา.
4 ตุลาคม 2548 23:05 น. - comment id 522398
ฉันขอเป็นคนมีเงาทั้งเช้าค่ำ เป็นประจำสักครึ่งปีไม่หนีหาย ต่อจากนั้นยอมอยู่เดียวเปลี่ยวใจกาย ไปจนตายเลยก็ได้ฉันยินดี อิอิ ก็อยากมีเงาไง อิอิ
9 พฤษภาคม 2550 19:27 น. - comment id 693266
ขออนุญาตนำบทกลอน.....เจ้าสาวครึ่งวัน...ไปโพสถ์ใหม่ที่.....http://www.thaipoem.com/forever/my_home.php?mid = 22953 นะคะ เพื่อเป็นการรวมบ้านของ แก้ว กลางไพร เอง ค่ะ ......ขอนุญาต ค่ะ