* เรื่องรัก..วันพักรบ *
ช. อร่าม
* เสี้ยวหทัยไหวหวั่นวันจากน้อง
ณ ริมคลองบางกอกน้อยคอยขับขาน
ถ้อยวาจาว่ารักปักใจนาน
ยิ่งรนรานเรื่องรักมิอยากลา
* ด้วยว่าภาระพี่นี้หนักนัก
ไหนเรื่องรักเรื่องรบทบปัญหา
หากเลือกรักพักรบพบอาญา
เขาตราหน้าว่า ขลาด ชาติบรรลัย
* จึงขอรบหลบรักไว้สักเรื่อง
แก้โกรธเคืองเมืองใต้ให้สดใส
เป็นด้ามขวานสานยิ้มพิมพ์ใจไทย
เชื่อมเหนือใต้กลางอีสานเป็นขวานทอง
* ครั้นเสร็จศึกนึกหวนหน้านวลรัก
เจ้าคงจักคิดถึงพี่ทุกตีสอง
เพราะเคยกอดพลอดรักพักแขนรอง
ให้นวลน้องแทนหมอนนอนทุกครา
* ค่ำคืนนั้นมั่นรักถักทอถี่
นานแรมปีที่กอดปืนยืนปวดขา
ได้กอดน้องท่องรักพักกายา
สมปรารถนาเรื่องรักพักรบเอย..