เมื่อเวลาผ่านมาก็ผ่านไป แล้วนำใจเราทั้งสองมาพบกัน เกิดเป็นความรู้สึกอันดีเธอและฉัน ร่วมปอปั้นสรรค์สร้างร่างความรัก ความรู้สึกนี้เกิดแต่เมื่อไร คงจะใช่เธอผู้นี้ที่รักนัก ขอให้เธอคนนั้นได้ตอบรัก ลูกศรปักกลางใจของเธอยัง ฉันรู้สึกรักเธอเพ้อร่ำไป ดวงฤทัยใสซื่งเริ่มมีหวัง เมื่อได้เห็นได้ยินและได้ฟัง ฉันหวังว่าเธอนั้นรักฉันเหมือนกัน