แม้เธอจะเป็นเพียงสายลมของความรัก ที่ผ่านมาทายทัก เพียงชั่วขณะฝัน แม้เมื่อลืมตาฉันจะเหลือเพียงรอยไร้ค่าในความผูกพัน ก็ยังยินดีจะกอดเก็บภาพเธอนั้น ไว้ในใจ ขอบคุณที่เธอเข้ามาเป็นความทรงจำล้ำค่าของชีวิต ความสุข..ที่ดูราวจะน้อยนิด สำหรับฉันนั้นยิ่งใหญ่ สัมผัสที่เคยอุ่นแววตาที่เคยคุ้นจะชัดเจนตลอดไป ดูแลให้ดีนะหัวใจ ฉันจะอยู่เป็นแสงแดดสุดท้ายที่รักเธอ
21 กันยายน 2548 12:31 น. - comment id 517327
เน่าซะ
21 กันยายน 2548 12:42 น. - comment id 517338
ถึงคนของความรักภักดิ์ดียิ่ง กับทุกสิ่งที่เคยมีในวันนั้น ฉันจะเก็บเรื่องราวสารพัน เอาในใจของฉันตลอดไป แม้วันนี้เราต่างคนต่างแยกทาง ได้ลาร้างกับความรักที่อ่อนไหว แต่จำเอาไว้ฉันคนนี้แม้เสียใจ กับการจากไปของเธอแต่ก็ยังรักเสมอไม่เปลี่ยนแปลง ..
21 กันยายน 2548 16:58 น. - comment id 517467
นานๆจะกลับมาแต่งกลอนที่บ้านไทยโพเอ็มซักที กลอนไพเราะจังเลย
21 กันยายน 2548 17:26 น. - comment id 517477
ซึ้งปนเศร้านะ
21 กันยายน 2548 18:39 น. - comment id 517497
21 กันยายน 2548 21:11 น. - comment id 517536
เคยเข้ามาอ่านตั้งแต่ตอนยังใช้ชื่อเก่าอยู่ ติดตามอ่านกลอนของพี่ยังแคร์มาตลอดนะคะ แต่นานๆจะได้อ่านที คิดถึงจัง บทนี้เศร้าจังเลบค่ะ เหงากับตัวเอง
22 กันยายน 2548 11:22 น. - comment id 517771
กลอนของพี่หวานเพราะดีนะ ยังคงเดิม คิดถึงพวกเพื่อนๆนักเขียนกลอนทุกคนเลยอ่ะ