ได้ประสบพบรักมักเป็นสุข เหมือนความทุกข์ไม่มีในที่ไหน เจอะคนรักใจเป็นสุขทุกครั้งไป ได้ชิดใกล้ยิ่งเป็นสุขทุกนาที ตอนพรัดพรากจากรักมักเป็นทุกข์ เหมือนความสุขหรรษามาหน่ายหนี จากคนรักใจเป็นทุกข์สุขไม่มี ตายจากนี้ยิ่งทุกข์หนักกระอักทรวง อันตัดใจในรักยากหักหาญ ทรมานหัวใจทุกข์ใหญ่หลวง อันตัดใจจากเศร้าที่เผาทรวง ยากจะล่วงเลยไปไม่เสียดาย เมื่อมีรักจงเข้าใจในคำรัก หากมีหลักในใจไม่เสียหาย เมื่อมีจากจงเข้าใจใน ความตาย มีความหมายไม่จีรังทุกอย่าง ..เอย ฯ
28 ธันวาคม 2544 22:52 น. - comment id 27815
อืม ขอบคุนทุกท่านที่ให้กำลังใจ โดยเฉพาะ พี่คะน้า ขอบคุนมากครับ พี่คะน้า สุดสวยๆๆ ยังไม่เคยเห็นหน้า แต่ชมไว้ก่อน ท่าเห็นหน้าก็ตัวใครตัวมันก็แร้วกันนะ ขอรับกระผม
28 ธันวาคม 2544 22:53 น. - comment id 27816
มอบให้ คุน คะน้า เป็นพิเศษเลย นะบทนี้ หวังว่าคงชอบนะครับ
28 ธันวาคม 2544 23:46 น. - comment id 27822
ก๊ากๆๆๆ เศร้าจังเลยนะค่ะ แต่ไม่อยากร้องไห้น่ะ พี่คะน้า คนไหนอ่ะ เห็นรึยังเนี้ย เจ้าของกลอนเขียนได้ดีทีเดียวนะคะ เอาไว้จะหัดเขียนบ้างอิอิ แอบแข่งค่ะ