ฉันอ่อนแอมากไปสำหรับเธอ น้ำตาที่ล้อเอ่อไม่มีค่าใดใดทั้งนั้น ผิดเองแหละที่เอาหัวใจไปผูกพัน ฉันผิดที่หวังว่าเราจะมีกันตลอดไป "ขอโทษที่เราไปกันไม่ได้" เธอไม่ต้องอธิบายคำบอกลาเหล่านั้น ฉันเคยคิดว่าเราต้องมีกันและกัน และเคยหวังอย่างนั้นเสมอมา วันนี้เมื่อเรื่องเราต้องจบ ความหวังต้องติดลบไม่เหลือค่า คำขอโทษที่ใช้ในการลา อย่าพูดเลยดีกว่า เพราะฉันยิ่งเจ็บปวดกว่าเดิม
15 กันยายน 2548 17:35 น. - comment id 515671
เมื่อความรักติดลบพบสูญสิ้น ไร้ชีวินห่วงใยใครทั้งหลาย หมดแล้วรักทายทักไม่ทักทาย เพราะดีร้ายเป็นตายยังรักเธอ กลอนน่ารักมาก ๆ เลยค่ะ
15 กันยายน 2548 19:00 น. - comment id 515699
กี่องศา จ๊ะ อิอิ ล้อเล่นนะ
15 กันยายน 2548 19:40 น. - comment id 515712
เฮ้อ! อ่านแล้วเศร้าเลย โป้งละ! แต่งกลอนเศร้าทำไมอ๊า
15 กันยายน 2548 21:53 น. - comment id 515810
บางทีการจบเรื่องราวบางอย่างโดยเงียบเชียบ ยังดีกว่าไปฟังเหตุผลร้อยพันที่อีกฝ่ายสาธยายมา แค่ไม่รักแล้ว เท่านี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้หักใจเสียทีค่ะ