โอ้เอย ความรักสลักเสลา ยามรักพริ้มเพราหนักหนา ยามโศกทุกข์สุดเหลือคณา อนิจจานี่แหละหนาเรียกว่ารัก ไม่มีรักก็คร่ำครวญอยากจะมี ตามหารักทุกที่ไม่มีพัก แต่เมื่อมีคู่ชีวีให้ประจักษ์ กลับทุกข์หนักเมื่อรักไม่สมจิต รักมากทุกข์มากตามประสา พาชีวาหมองหม่นเหมือนยาพิษ แต่ถึงรู้ว่าทุกข์ก็ตามติด จะลองรักชั่วนิจนิรันดร
15 กันยายน 2548 11:56 น. - comment id 514840
ไม่มีรักก็มักหามาชิดใกล้ แต่ทำไมรักผลักไสไม่มากมา แต่บางคนกลักกรอกบอกระอา ไม่มีรักแต่ใยว่ามีมาเคียง ความรักเนี่ยชอบเล่นตลก เพราะเวลาที่คนอยากมีความรัก แปลกจัง ไม่เคยเห็นมาหา แต่บางคนซิ กลับมาซะงั้น ทั้งที่ไม่ต้องการ อิอิ
15 กันยายน 2548 15:32 น. - comment id 515596
อันความรัก พูดมาก น่าสับสน ดูวกวน วนเวียน น่าเวียนหัว มีทั้งสุข ทั้งทุกข์ อยู่รอบตัว อย่าเมามัว ให้มาก เดี๋ยวเจ็บใจ
16 กันยายน 2548 13:49 น. - comment id 516038
นี่แหละความรัก.... แวะมาทักทายครับ