ทุรนร้อน ผ่อนหนาว เมื่อคราวนั้น หัวใจมัน หวั่นไหว ในครานี้ คิดถึงบ้าง บางครั้ง ที่ยังมี ความรู้สึก ลึกเติ้น เกินบรรยาย เป็นภวังค์ ยังหลบ สยบหน้า เพราะใจมัน กลั้นกล้า ด้วยอาศัย แรงดึงดัน ผ่านจิต มิตรภายใน กรีดความใน ให้บรรจบ ไปพบกัน ฉันต้องการ ผ่านมัน ในวันนี้ ฉันไม่ดี ที่มัวหลง อยู่ตรงนั้น ฉันผิดเอง ที่ไปเดิน เพลินกับมัน ฉันโศรกศัลย์ ที่ตอนนั้น มันเปลี่ยวดาย อยากขอโทษ โจษก์ฉัน ละกันนะ ฉันจะยอม ทุกวาระ ถ้าจะให้ ฉันขอบคุณ คุณหรือเธอ ที่เผลอใจ ถ้าเลือกได้ ก็จะไม่ ไปเจอเธอ แต่ตอนนี้ ที่ยังฝืน ยืนตรงนี้ ด้วยมันมี ที่ที่ยัง ฟังเสมอ ฉันขอบคุณ เธอแล้วกัน ฉันให้เธอ เป็นอากาศ อาจเก้อๆ เผลอหายใจ ด้วยอากาศ อาจเป็นใจ ใครคนหนึ่ง เขามีทั้ง รังผึ้ง ที่พึงหมาย เราเป็นแมง แมลงน้อย ด้อยค่าไป เมื่อบินมา คงบินไป ไร้รัง "รอง" เศร้ามากเลย แง้.....
nonattis 13 ก.ย. 2548 15:56 น. - ID 81010 
900
0
0
13 กันยายน 2548 16:09 น. - comment id 514809
ถ้าคุณอ่านอยู่ อย่าอมยิ้มนะคะ ควรหัวเราะออกมาเลย ฉันเขินค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
