ลาร้างท่ามกลางทางสายเปลี่ยว ไหลเชี่ยวธารน้ำตาลาทางฝัน หมดแล้วแก้วตาลาจากกัน คืนและวันสุดเศร้าเคล้าใจมลาย จากเคยเคลียคลอรอคนห่วง อยู่ในห้วงรักชั่วฟ้าดินสลาย ผูกคำมั่นพร่ำคำหวานอุ่นเพียงกาย รักมลายทลายฝันวันเขาเข้ามา น้ำตาตกอกระกำทำใจหวั่น สัญญากันเพียงลมปากอยากตัญหา เพียงของเล่นเห็นแล้วเบื่อเอือมระอา ไม่เห็นค่าเหมือนครานั้นพี่หวั่นใจ
6 กันยายน 2548 15:08 น. - comment id 512173
พี่สาวก็หวั่นใจค่ะน้องชาย เป็นไงบ้างคะ หายไปนานเลย ดูแลตัวเองนะคะ อารมณ์เดียวกันเลย
6 กันยายน 2548 21:37 น. - comment id 512299
น้ำตาตกอกช้ำระกำหนัก เมื่อความรักเธอหายสลายห่าง ยิ่งกว่านั้นความช้ำมานำทาง เกิดระหว่างทรวงในใจมลาย กลอนเศร้าจังเลยค่ะ