หน้าส่วนตัว
ผู้หญิงไร้เงา
จะเก็บรัก ภักดี มากมีให้
ไว้ภายใน ใจนี้ ที่เป็นฉัน
เพราะรู้ดี ถึงรักเรา เฝ้าผูกพัน
เป็นแค่ฝัน นั้นแน่ แท้ที่มี
เพราะตัวเธอ มั่นหมาย ใจมุ่งมั่น
กีดขวางกั้น ทางรัก ปักใจหนี
สร้างฐานะ กั้นชนชั้น ปั้นชีวี
ทิ้งฤดี ฉันที่ให้ ในใจเธอ
ซึ่งอย่างไร ใจนี้ มิมีสิทธิ์
จะตัดขาด ความคิด อันพลั้งเผลอ
ที่แตกต่าง สร้างความห่าง ให้พบเจอ
จนฉันเลอ เลิศค่า กว่าควรเป็น
แต่อย่างไร หากเธอท้อ ขอรับรู้
ฉันยังอยู่ ชิดใกล้ ใจขอเน้น
รักที่มี จริงใจ ในเช้าเย็น
และจะเป็น เช่นนี้ ทุกวี่วัน
ไวยากรณ์
อย่าเก็บรัก ภักดี เพราะมีให้
จะวันนี้ วันไหน ให้เสมอ
ถึงแม้เรา ทั้งสอง มิเจอะเจอ
ใจดวงนี้ ยังให้เธอ เพียงคนเดียว
ใช่เพราะฉัน มั่นหมาย ปักใจหนี
ใยแปลคำ วจี มิแลเหลียว
การแต่งงาน ใช่รัก เพียงอย่างเดียว
มีสิ่งอื่น ข้องเกี่ยว อีกมากมาย
เพราะความรัก ลุ่มหลง ตาพร่ามัว
เลยมิกลัว ปัญหา อีกหลากหลาย
ยอมเพื่อรัก แม้ว่า ชีวาวาย
แต่สุดท้าย อาจมลาย ก็เพราะมัน
โปรดยืนอยู่ ในโลก ความเป็นจริง
โปรดละทิ้ง คนไร้ค่า อย่างตัวฉัน
กากับหงษ์ ควรหรือ มาคู่กัน
พงศ์เผ่าพันธุ์ คงผิด และเพี้ยนไป
ผู้หญิงไร้เงา
พอเถิดพอ ต่อแต่นี้ จะมิคิด
ในเมื่อปิด ทางกั้น จะฟันฝ่า
ฐานันดร มั่นใจ ให้ระอา
จึงขอลา หลีกหลบ ขอจบกัน
เมื่อเธออ้าง ฐานะ กะตัดสิน
ดูเหมือนหมิ่น น้ำใจ ในรักฉัน
ไม่ต้องกล่าว วจี มีรำพัน
เราจบกัน เป็นพอ ต่อนี้ไป
เพราะจริงไซร้ ตัวฉัน นั้นดอกหญ้า
ใช่ควรค่า ดังหงส์ จงรู้ไว้
แต่ไม่กล่าว สิ่งอ้าง สร้างหลักชัย
เพราะอย่างไร ความรัก ถึงหลักจร
ซึ่งขอฝาก เพียงว่า คราไกลห่าง
ขอให้เธอ มีทุกสร้าง สโมสร
สุขทุกค่ำ วันเช้า เฝ้าเว้าวอน
และแน่นอน พบคนดี ที่คู่ควร
ไวยากรณ์
อยากจักพอ ต่อแต่ จะมิคิด
ใช่จักปิด ทางกั้น ใจเราสอง
ถึงแม้รัก นี้หนา มิสมปอง
จักดูแล ตัวน้อง อยู่ไกลไกล
กากับหงษ์ ใช่ต่าง เพียงฐานะ
วางตัวละ สังคม อีกมากไหม
สิ่งสำคัญ มิอยากเอ่ย ถึงความใน
ที่ตัวฉัน ปิดไว้ ในวันวาน
เพราะรู้จริง อย่างไร คงต้องจบ
หากเธอพบ ว่าฉัน นั่นเคยผ่าน
สิ่งเหลวแหลก อย่างที่ ไม่ต้องการ
ประสบการณ์ บางสิ่ง ที่ผ่านมา
ขอขอบคุณ ในคำ อวยชัยให้
มีสุขไซร้ ไร้ทุกข์ เสมอหนา
แม้ใจเจ็บ วันนี้ จากกานดา
ยังดีกว่า ไร้ค่า เมื่อเธอเมิน
ไวยากรณ์ 5 ก.ย. 2548 14:01 น. - ID 80661 
1470
15
0
5 กันยายน 2548 15:12 น. - comment id 511784
เวอร์ชั่นนี้เยี่ยมยอดกว่า งดงามจริง ๆ
5 กันยายน 2548 15:23 น. - comment id 511788
พิมพ์ข้างบนผิด ลบให้ด้วยค่ะ ขอบคุณนะค่ะ เอาคอมเม้นท์นี้ค่ะ พอเถิดพอ ต่อแต่นี้ จะมิคิด ในเมื่อปิด ทางกั้น จะฟันฝ่า ฐานันดร มั่นใจ ให้ระอา จึงขอลา หลีกหลบ ขอจบกัน เมื่อเธออ้าง ฐานะ กะตัดสิน ดูเหมือนหมิ่น น้ำใจ ในรักฉัน ไม่ต้องกล่าว วจี มีรำพัน เราจบกัน เป็นพอ ต่อนี้ไป เพราะจริงไซร้ ตัวฉัน นั้นดอกหญ้า ใช่ควรค่า ดังหงส์ จงรู้ไว้ แต่ไม่กล่าว สิ่งอ้าง สร้างหลักชัย เพราะอย่างไร ความรัก ถึงหลักจร ซึ่งขอฝาก เพียงว่า คราไกลห่าง ขอให้เธอ มีทุกสร้าง สโมสร สุขทุกค่ำ วันเช้า เฝ้าเว้าวอน และแน่นอน พบคนดี ที่คู่ควรขึ้นไว้หน้านี้เลยนะค่ะ ไม่ต้องเปิดบ้านใหม่ก็ได้ อิอิ สวัสดียามบ่ายค่ะ ดีใจที่เราว่างตรงกันนะค่ะ จะต่อกลอนต่อไหม วันนี้ผู้หญิงไร้เงาว่างนะ จะรอจ๊ะ อิอิ จะได้หลายบทในหน้าเดียวเลย อิอิ
5 กันยายน 2548 16:14 น. - comment id 511800
@ คุณฤกษ์ ขอบคุณสำหรับคำชมคับ
5 กันยายน 2548 16:14 น. - comment id 511801
อุ้ย
5 กันยายน 2548 16:30 น. - comment id 511802
อย่าดูแล ตัวน้อง หากหมองเศร้า ยามต้องเฝ้า คนไม่รัก เมื่อผลักไส ไม่ต้องมา เทคแคร์ ดูแลใจ น้องจะยอม ช้ำใน ใจของตัว เพราะเพียงว่า ค่าเหมือนหงส์ บรรจงสร้าง คล้ายกล่าวอ้าง สร้างสรรค์ ฉันปวดหัว พอกันที ต่อนี้ไป ใจหวาดกลัว ไม่คิดชัวร์ กลัวรัก ขอพักใจ จึงขอไกล ใจห่าง ไม่สร้างแผล ไม่คิดแล ชิดใกล้ ให้หวั่นไหว เมื่อพี่หวั่น หมั่นหวาด วาดความใน กลัวสังคม กลัวอะไร ไปนานา ก็พอเถอะ พอกันดี แต่นี้จาก ไม่คิดมาก ขอฝากไว้ ให้รักษา สุขภาพ ร่างกาย ในชีวา ขออุรา พี่มีสุข ทุกคืนวัน
5 กันยายน 2548 17:04 น. - comment id 511811
แหม๋หวานแหว๋วกันซะจิงแต่น่ารักดีครับ ยังกะร้องเพลงคู่แน่ะ
5 กันยายน 2548 17:18 น. - comment id 511815
คิดถึงเพลงของชรัส เฟื่องอารมย์ ... ทั้งรู้ก็รัก... มาเยี่ยมพร้อมแอบชื่นชมสาว-หนุ่ม ต่อกลอนกันจ้ะ... คิดถึง... สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์ และน้องตูน ปู๊น ปู๊น
5 กันยายน 2548 17:21 น. - comment id 511817
ใช่ดูแล ตัวน้อง ต้องหมองเศร้า เมื่อรักเรา จบลง สิ้นความหมาย สัมพันธ์ฉันท์ พี่น้อง ตราบชีพวาย มิมลาย คล้ายรัก ที่ผ่านมา เพราะเทิดทูน ทนุและถนอม ไรหรือริ้น ไม่ให้ตอม เลยหรอกหนา เพราะเป็นห่วง สังคม และหน้าตา อีกทั้งคำ ครหา ต่าง ๆ ไป หากวันหนึ่ง เรื่องจริง นั้นปรากฏ จักให้พี่ โป้ปด พูดเท็จไหม ว่าไม่จริง เป็นเรื่อง โดนใส่ไคล้ พี่ไม่ใช่ เป็นอย่าง เขาว่ามา เปรียบตัวพี่ ใช่ดั่ง ผ้าสีขาว เป็นรอยด่าง บางคราว ฝังใต้ผ้า แม้ใจรัก หวังเคียง คู่แก้วตา แต่เพราะรัก มากกว่า ทำมนทิล
5 กันยายน 2548 19:19 น. - comment id 511849
แก้กันตั้งนานแล้ว แวะมาอีกก็ยังเจออีก ถอด อุ๊ย! ขอโทษครับ แก้นะครับ แหม! ไปติดขัดที่ตรงไหนกันอีกละเนี่ย! แก้ให้สำเร็จทีเถอะ เอาใจช่วยฝ่ายชายครับ
5 กันยายน 2548 19:28 น. - comment id 511851
คำสัญญาขอตราไว้ด้วยใจมั่น ตราบนิรันดร์มิผันแปรแก่ใจข้า ขอรักเจ้าเฝ้าสลักปักษ์ชีวา ปรารถนาขอเคียงคู่อยู่ทุกวัน อยากจะมีกะเขาบ้าง..... เฮ้อ......
5 กันยายน 2548 20:37 น. - comment id 511873
พี่คิดมาก เกินไป บ้างไหมนี่ น้องไม่เคย พูดสักที ที่ชิดใกล้ ว่าไม่รู้ กับอดีต พี่เป็นไง แถมบอกเลย ไม่สนใจ น้องไม่แคร์ เพราะทุกคน ที่ปะปน ที่พบเห็น ไม่มีใคร ไม่เคยเป็น เช่นรอยแผล จะมากน้อย ต่างกัน ทุกวันแล แต่ที่แน่ น้องไม่แคร์ น้องแน่ใจ อีกอย่างหนึ่ง สังคม ที่บ่มเพราะ มาเป็นเกาะ ป้องกัน สร้างหวั่นไหว เขามาอยู่ ชิดใกล้ ให้ห่วงใย หรือจริงใจ ซะเมื่อไหร่ ที่ไหนกัน แล้วจะแคร์ เขาทำไม ก็ไม่รู้ แต่จุดจบ ที่เป็นอยู่ รู้เธอฉัน เป็นได้แค่ คนเคยรัก ปักชีวัน ปัจจุบัน เธอฉัน ห่างกันไกลขออภัยที่แวะมาช้าในยกนี้ แต่ก็ไม่ยอมยกธงขาวนะ จะบอกให้ อิอิ
5 กันยายน 2548 20:50 น. - comment id 511877
รู้แล้วช้ำยังดีกว่าไม่รู้ อืม อิอิ มาทักทายครับ
6 กันยายน 2548 09:04 น. - comment id 512013
ใช่พี่คิด มากไป อย่างที่ว่า แต่บางครา กลัวน้อง รับไม่ไหว กับบางสิ่ง อดีต ที่เป็นไป จักอย่างไร แก้ได้ ที่ไหนกัน ใช่มีเพียง ตัวพี่ ที่เหมาะสม ทำใจข่ม ตัดสาย สัมพันธ์นั้น แม้จะเจ็บ จะปวด ในชีวัน แต่ใช่ฉัน อยากเป็น เช่นนี้เอย เปิดใจยอม รับเถิด เกิดประโยชน์ เกรงใจโกรธ หากฉัน ไม่เฉลย จักอย่างไร จะดูแล เธออย่างเคย ใช่เพียงเอ่ย คำลา แล้วจากจร ขอคบกัน ฐานะ ฉันท์พี่น้อง เป็นเพื่อนพอง มั่นคง เหมือนสิงขร ไม่แตกดับ สลาย หรือบั่นทอน ขอบังอร โปรดจง เข้าใจที
6 กันยายน 2548 09:42 น. - comment id 512034
เพราะใจรัก ปักแน่น ดั่งแผ่นหิน ให้ยลยิน เป็นเพียงพี่ มีปัญหา รับไม่ได้ บอกไป ไร้อุรา เพราะรู้ว่า อย่างไร ใจที่เป็น รักเธอนั้น แบบคนรัก ปักใจฝัน มิอาจเปลี่ยน อาจผัน ที่ฝันเห็น ก็มีเธอ เสมอมา พารำเค็ญ เมื่อประเด็น แห่งรัก มาพักแทน แต่อย่างไร ใจนี้ มิมีสิทธิ์ จะเปลี่ยนความ ที่พี่คิด อย่างแน่นแฟ้น จึงขอบอก ต่อไป ใจขาดแคลน ไม่เป็นแฟน ไม่เป็นเพื่อน เตือนย้ำใจ ว่าเป็นได้ แค่พี่น้อง ตรึกตรองมั่น ไว้ใจนั้น สุดจะกลั้น ความหวั่นไหว ต้องเจ็บปวด รวดร้าว เศร้ากายใจ ก็จะยอม เพราะรักให้ ใจจำนนกาแฟสักถ้วยแล้วกันค่ะ อิอิ
6 กันยายน 2548 10:09 น. - comment id 512059
แวะมาชมผลงานค่ะ
6 กันยายน 2548 12:32 น. - comment id 512110
เย่ ๆๆ ๆ พี่ตูนสู้ ๆๆ ๆ ๆแวะมาทายทักตอนเที่ยง ๆ ค่ะ
6 กันยายน 2548 12:48 น. - comment id 512127
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเป็นกำลังใจให้เราทั้งสองคนนะค่ะ ตอนนี้หมดเวลาแล้วค่ะ ไม่ว่างพอที่จะมาตอบแล้ว บ๊าย บายก่อนนะจ๊ะ อ้อ น้องเอม พี่ยกใจให้เลยแล้วกัน เอาไหม อิอิ
8 กันยายน 2548 20:32 น. - comment id 513123
เขียนได้ดีมากอยากรู้จักผู้หญิงไร้เงาเสียแล้วหล่ะทำงัยดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
