รักแท้...แพ้การศึกษา การศึกษาพาใจเราไกลห่าง ระยะทางแห่งรักเริ่มหักเห สู่โลกกว้างผันผวนเธอรวนเร คาดคะเนไม่ได้แล้วใจนาง บัณฑิตเพียรเรียนกันฉันไม่รู้ คำโฉมตรูเอ่ยมาพาบาดหมาง เราได้ฟังนั่งท้อต่อท่าทาง ไม่เหมือนอย่างก่อนเก่าเรามีมา ครูไม่สอนรักแท้แก่เธอหรือ ว่ารักคือสายใยให้ห่วงหา ยิ่งนานวันผันผ่านกาลเวลา รักสูงค่ากว่าเพชรทองของที่มี มองดูเธออยากจบพบรักใหม่ หนุ่มหน้าใสการศึกษามาแทนที่ คนเรียนต่ำรักล้นจนวิธี ไม่อาจที่ดึงใจนางไว้อย่างเดิมฯ
5 กันยายน 2548 14:50 น. - comment id 511770
เพราะครูสอนรักแท้ให้แก่ฉัน จึงทำให้สัมผัสเราหวั่นไหว ขอโทษทีคนดีขออภัย ที่เปลี่ยนใจไปจากพรากรักเรา กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานคุณนะค่ะ
5 กันยายน 2548 17:34 น. - comment id 511823
ในช่องว่างการศึกษาพาให้คิด เรามิติดปีกฝันอันสดใส ความจำเป็นไม่ได้เรียนเขียนอย่างใจ เธอเหลือไว้เพียงวาจา ว่าโง่งม..*** สวัสดีค่ะ
5 กันยายน 2548 17:58 น. - comment id 511827
.. น้องนางกำลังคว้าปริญญา ส่วนตัวพี่ไร้น้ำยา..เรียนแค่ปวส... ละครน้ำเน่าเนอะ..
5 กันยายน 2548 20:43 น. - comment id 511875
มาอ่านครับ
5 กันยายน 2548 21:51 น. - comment id 511912
ไม่ได้อยู่ที่การศึกษาหรอกค่ะ แต่อยู่ที่พื้นฐานของจิตใจ สักวัน เธอจะรู้ ค่ะ
5 กันยายน 2548 22:13 น. - comment id 511935
ติด ร วิชาลืมสิเนอะ........
6 กันยายน 2548 19:02 น. - comment id 512215
เป็นความจริง... มะกรูด...ก็เคยพบปัญหาแบบนี้ ณ วันนี้พยายามเรียน...เพื่อลบปมด้อยนั้น.. ผ่านมาก็นานแล้ว 11 ปีแล้วแร่ะ...
7 กันยายน 2548 00:05 น. - comment id 512274
คุณแมงกุ๊ดจี่ ขอให้สมหวังในความรักนะครับ ผมไม่ค่อยได้เรื่องเกี่ยวกับความรักครับ ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่าน เยี่ยมเยียนครับ
8 กันยายน 2548 00:04 น. - comment id 512732
การศึกษามีค่ายิ่งก็จริงครับ สิ่งเล้นลับมากมายหลายเหตุผล เกิดมาจากการศึกษาปัญญาชน แต่ทุกคนจะเกิดไหมถ้าไร้รัก