คอยสาวนา ฝนโปรยปรายพรายฟ้ามาสู่พื้น มวลไม้ตื้นจากหลับรับน้ำใส ดินชอุ่มชุ่มฉ่ำงามอำไพ สัตว์น้อยใหญ่เริงรื่นต่างชื่นบาน กบเขียดร้องระงมชมฝนใหม่ หยดน้ำใสบรรเลงเพลงประสาน แทนสำเนียงเสียงเศร้าเหงาเนินนาน ฤดูกาลวสันต์เริ่มผันมา หอมอายดินกลิ่นฝนปนคิดถึง ใครคนหนึ่งห่างไกลใจห่วงหา กระแสธารผ่านผันวันเวลา รอสาวนาคืนบ้านช่วยหว่านดำ เฝ้ารอรับกลับนานุ่งผ้าซิ่น อย่าลืมถิ่นหลงเพลินเดินถลำ วอนเมฆาฟ้าหม่นฝนร่วงพร่ำ เจ้าช่วยนำสัญญาไปหานาง ถวิลหาอาวรณ์ยิ่งร้อนรุ่ม ใจชายหนุ่มกลุ้มหนักรักแล้วห่าง คืนมืนมนหม่นหมองมองฟ่อนฟาง ฝนเบาบางกลัวเศร้าเหงาอีกปี กลับคืนบ้านหว่านไถอุ่นไอหมอก คอยยิ้มหยอกบอกรักเป็นสักขี ยามเหน็บหนาวดาวร่วงห่วงคนดี อย่าให้มีข่าวร้างระหว่างเราฯ
ณพ วิฤทธิ์ชัย 4 ก.ย. 2548 11:58 น. - ID 80611 
1039
2
0
4 กันยายน 2548 19:30 น. - comment id 511488
จะกลับคืนบ้านนามาหว่านไถ รอน้องหน่อยเป็นไรในวันนี้ เพราะรอเงินเดือนสุดท้ายไปทันที ขอตัวพี่อย่ากังวลยังสนใจกลอนไพเราะมากค่ะ อ่านแล้วคิดถึงพี่พุดพัดชาจัง กับคุณลำน้ำน่านค่ะ
5 กันยายน 2548 12:41 น. - comment id 511686
ไพเราะอีกแล้ว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
