อักษรเหงา เหงา เรียงตัวอยู่บนหน้ากระดาษสีขาว ในค่ำคืน เศร้า เศร้า ที่ดาวทอแสงมาจากฟากฟ้า ส่องผ่านให้เห็นคนไหวอ่อน กับร่องรอยของหยดน้ำตา ใบไม้ลอยพลิ้ว น้ำค้างชื้นยอดหญ้า เข็มนาฬิกายังคงเคลื่อนไป สมุดบันทึกเหว่ว้า รองรับปลายปากกาที่ขีดเขียน ถ้อยคำยังคงวนเวียน อยู่กับความคิดถึง อันหวั่นไหว ท้องฟ้าที่เคยดูกว้าง วันนี้กลับยิ่งร้าง ไกลห่างออกไป เสียงบางเสียงที่คุ้นเคยแว่วดังอยู่ไม่ไกล แต่ฉันมองออกไปไม่พบเจอ สายลมเบาบาง หอบความอ้างว้างมาสัมผัส เหมือนถูกเชือกแห่งพันธนาการผูกมัด รัดหัวใจให้พร่ำเพ้อ นานเหลือเกินเวลาในคืนนี้ นานนับนิรันดร์ยามคิดถึงเธอ เฝ้าเก็บเศษฝันละเมอ ที่ร่วงหล่นมาแนบใจ กอดตัวเอง กล่อมความเหงาให้เจือจาง ปลอบความเศร้า ให้เบาบาง หลังจากคืนนี้ไปจะไม่ร้องไห้ สูดลมหายใจอีกครั้ง เก็บสิ่งดีดี ไว้ในความทรงจำของหัวใจ อีกไม่นานก็เช้าแล้ว ตะวันจะมาทักทาย นำสิ่งดีดีมากมายมาให้เจอ
25 สิงหาคม 2548 13:48 น. - comment id 508366
แวะมาเยี่ยมครับผม..แสงแรกแห่งการเริ่มต้นย่อมสดใสเสมอ...
25 สิงหาคม 2548 13:48 น. - comment id 508368
สวัสดีค่ะ พี่เปิ้ล พันธนาการผูกมัด คือใครคนนั้น ที่ทำให้ใจ....เป็นไปอย่างนี้.... คิดถึง เสมอค่ะ...
25 สิงหาคม 2548 13:55 น. - comment id 508374
เธอ อย่าร้องฟูมฟายอย่างนั้น อย่างน้อยให้มองที่ฉัน อาจจะทำให้เธอหาย เหนื่อย กันคนนั้นที่ทำเธอเจ็บช้ำ... วันเวลาไม่เคยรอใครสักที อย่ามัวนั่งทำซึมเศร้า อยู่ตรงนี้ พรุ่งนี้มันก็เช้า ก็เข้าวันใหม่ พรุ่งนี้มันก็เช้า ฟ้าจะสดใส แล้ว เธอจะลืมเขาไป ทิ้งไปกับความหลังที่มันฝังใจ แม้มันจะหนักหนา จะสักแค่ใหน แล้วมันจะผ่านพ้นไป ชีวิตเธอต้องไปอีกไกล รักใคร อย่ารักซะจนหมดใจ ให้รักตัวเองเข้าไว้ เพื่อเอาไว้เมื่อเธอต้องเจ็บ เพื่อเอาไว้เมื่อคราวเธอปวดร้าว http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=4761 พี่เอาเพลงมาฝากนะเปิ้ล....
25 สิงหาคม 2548 13:58 น. - comment id 508376
แสงแรกมาเยื้อนพร้อมรัก เธอจะต้อนรับคำนี้ไหมหนอ ว่ายังมีเราที่คอยเฝ้าพนอ จะขอนำคำนี้มาเผ้อบอกรักสลักใจ เปิ้ลจ๋า......ทำไมกลอนเศร้าจังเลย.....
25 สิงหาคม 2548 14:03 น. - comment id 508379
ขยันเขียนต่อไปครับ การได้อยู่กับความรู้สึกเป็นสิ่งดี พี่โกสินทร์
25 สิงหาคม 2548 14:24 น. - comment id 508389
สวัสดีคะ...บินเดี่ยวหมื่นลี้ ขอบคุณมากคะที่บินมาเยี่ยมกันเสมอ แสงแรกที่งดงาม บวกกับพลังใจที่มี ก็พร้อมที่จะพาเรา ไปเจอสิ่งดีดีแล้วละคะ สวัสดีคะ..แมงกุดจี่ ปลดปล่อยเชือกแห่งพันธนาการ แล้วติดปีกโบยบินสู่อิสระเสรี เพียงเท่านี้ หัวใจเราก็เข้มแข็งขึ้นแล้วคะ คิดถึงเช่นกันนะคะ
25 สิงหาคม 2548 14:32 น. - comment id 508391
สวัสดีคะ...พี่ใบไม้ ขอบคุณบทเพลงที่แทนคำปลอบโยน ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อน และรับฟังเรื่องราวต่าง ๆ แล้วเปิ้ลจะผ่านค่ำคืนนี้ไป เพื่อพบเจอวันใหม่ที่งดงาม สวัสดีคะ...แก้วนีดา ขอบคุณดานะคะ ที่มาฝากกลอนที่มีความหมายดี ๆ ไว้ให้ คงจะโชคดีมาก ๆ หากแสงแรกที่ส่องผ่าน มีความรักมาด้วย อิอิ กลอนเศร้าตามแบบฉบับเปิ้ลคะ แต่หัวใจเข้มแข็งดีจ้า รักษาสุขภาพด้วยนะคะ สวัสดีคะ...พี่โกสินทร์ จะตั้งใจเขียนต่อไปคะ ใช่แล้วการได้คุยกะความรู้สึกของตัวเอง ทำให้ผ่อนคลายได้มากคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
25 สิงหาคม 2548 15:15 น. - comment id 508402
ว้าว... ภาษาสวยมากๆเลยคะอ่านแล้วชอบมากเลยคะ เศร้า สวยงาม และมีพลังในตอนท้าย เยี่ยมมากคะ
25 สิงหาคม 2548 15:31 น. - comment id 508408
คำนี้เทห์จังแฮ่ะ .. แสงแรกของชีวิตกำลังจะมาเยือน\" มันย่อมงดงามเสมอเนอะ.. เหตุผลจะเป็นอะไรชั่งมันเนอะ อะไรก็ได้ที่ทำให้หัวใจเรางดงามกับความทรงจำที่มีอยู่ ก็เพียงพอแล้วกับความรู้สึก.. แวะมาทักทายจ่ะเพื่อนเปิ้ล..ขอเป็นดั่งคนที่ไม่ทิ้งกันน๊า..
25 สิงหาคม 2548 15:50 น. - comment id 508414
ชีวิตนี้จะมีอะไรมาก มีเช้าสายบ่ายเย็น แร้วกะค่ำ จะมีใครกำหนดได้หนอ
25 สิงหาคม 2548 15:53 น. - comment id 508415
อีกไม่นานก็เช้าแล้ว แต่วี่แววของความเหงาไม่จางหาย ทำไมนะ..ทำไมฉันต้องเดียวดาย แล้วคนข้างกายฉันหายไปไหน..ไม่เห็นมา อยากเจอใครสักคนให้ความอบอุ่น อยากได้ยินเสียงคนเคยคุ้นที่เคยห่วงหา แต่ตอนนี้ที่เป็นไปในวันเวลา มีเพียงเจ้าหยดน้ำตาที่ให้ฉันรู้ว่า..ช่างเหงาจับใจ กลอนโดนใจจ๊ะ คิดถึงจัง มานั่งเหงาเป็นเพื่อน พร้อมกับผลไม้หนึ่งถุง ทานด้วยกันนะ จะได้หายเหงา
25 สิงหาคม 2548 16:02 น. - comment id 508421
รุ่งอรุณฉายแสงที่แรงกล้า ส่องทั่วหล้ารับขวัญขึ้นวันใหม่ สิ่งที่ดียังรอคอยอย่าถอยไกล ฝ่าฟันไปสักวันฝันเป็นจริง......
25 สิงหาคม 2548 16:37 น. - comment id 508430
สวัสดีคะ..sodasasa ขอบคุณมากคะ ชมซะจนคนแต่งยิ้มแก้มปริเลย ดีใจนะคะ ที่เขียนสื่อไป แล้วคนอ่านชอบ และแน่นอนแม้จะเศร้าเพียงใด แต่บทลงเอยต้องเข้มแข็งคะ ขอบคุณที่มาทักทายคะ สวัสดีจ๊ะ...ฟ้าสีคราม ขอเป็นดั่งคนที่ไม่ทิ้งกันเช่นกันนะจ๊ะ ไม่ว่าจะแสงแรก หรือแสงสุดท้าย ถือเป็นการมาของแสงพลังที่วิเศษแก่ชีวิตจ๊ะ ได้ข่าวจากพี่พันดาวว่า falling in love อิอิ ไปได้แล้ว วันนี้มีนัดทานข้าวกะคนสำคัญนะ อิอิ ขอบคุณกำลังใจ และการมาทักทายจ้า ขอให้มีความสุขน้าาาา.. สวัสดีคะ..ผอ.เชษฐ์ โอโห...คำคม นั่นนะสิ เช้า สาย บ่าย เย็น เดี๊ยวก็ค่ำละ... ใครกำหนด ก็ตัวเรานั่นแหละ เมาทุกเทศกาล ใช่ป่ะ 55555+ ขอบคุณนะคะที่มาทักทายลูกน้องอ่ะ
25 สิงหาคม 2548 16:51 น. - comment id 508435
สวัสดีคะ..ผู้หญิงไร้เงา กระซิบบอกตัวเองอีกไม่นานก็ใกล้เช้า ค่ำคืนนี้จะจดจำความงดงามแห่งหมู่ดาวที่พราวแสง จะเก็บคำปลอบโยนของเธอเมื่อวันวานมาเติมแรง จะเก็บความทรงจำให้กล้าแกร่งในวันต่อไป พี่ตูนคะ คิดถึงมาก ๆๆๆ ดีใจที่แวะมา ขอบคุณที่มาอยู่เป็นเพื่อน ไม่เหงาแล้ว แย่งพี่ตูนกินผลไม้ดีกว่า งั่ม ๆๆๆๆ อิอิ สวัสดีคะ...สลักเสลา ฉันรับรู้รุ่งอรุณนั้นเฉิดฉาย นำสิ่งดีมาทักทายในวันใหม่ ฉันจะยืนอยู่ใต้ฟ้าโอบอุ่นไอ แห่งตะวันที่สดใส เติมหัวใจให้แข็งแรง ขอบคุณสำหรับบทกลอนให้กำลังใจดี ๆ และการมาเยี่ยมเยือนคะ
25 สิงหาคม 2548 17:34 น. - comment id 508439
ก็ดีคะ รู้สึกมันเศร้านะ ขอให้สู้ต่อไปคะ
25 สิงหาคม 2548 22:48 น. - comment id 508472
ชอบงานคุณค่ะ เหงา งาม ในความรู้สึก...
25 สิงหาคม 2548 23:36 น. - comment id 508486
..อีกไม่นานก็เช้าแล้ว ตะวันจะมาทักทาย นำสิ่งดีดีมากมายมาให้เจอ.. สื่อความรู้สึก..ได้ไพเราะ .. และเป็นกำลังใจได้ดีด้วยดิคะ .. เรนมาอยู่เป็นเพื่อน.. แค่มาเตือน พรุ่งนี้อย่าลืม .. ฟังดิคะเรนโมเมจัง ปลื้ม ปลื้ม.. แค่อยากบอก..ห้ามนอกใจเรน นา .. อิอิอิ เก๊าแบบเรน ..อยากให้รักเรนคนเดียวเนี่ยคะ.. อิอิอิ .. เรน คิดถึง .. พี่แอ็ปเปิ้ลนะคะ
26 สิงหาคม 2548 10:21 น. - comment id 508562
ทำไมอ่านงานงามน้องน้อย แล้วคิดถึงใครอีกคน ที่ชื่อพันดาวจังคะ เพราะ คือคู่กันรึปล่าวคะ พี่พุดรักงานเศร้าเหงา หากแฝงฝันแฝงหวังหวานค่ะ ด้วยคิดถึงมาก และด้วยรักล้นใจค่ะ พี่พุด
26 สิงหาคม 2548 14:15 น. - comment id 508657
แวะมาอ่านตอนบ่ายๆ ก็ยังเศร้าและเหงาค่ะ ..
26 สิงหาคม 2548 14:47 น. - comment id 508683
ใช่แล้วอีกไม่นานก็เช้าแล้ว จะได้จรแจ้วแว่วหวานกับยอดหญิง บินคลึงเคล้าเฝ้าพะนอด้วยใจจริง หากทุกสิ่งลงตัวคงไม่มัวตรม..... อิอิ แก้วประเสริฐ.
26 สิงหาคม 2548 14:49 น. - comment id 508685
อ้าวโทษทีครับ ผิดอย่างมหันต์เลยนึกว่าตอบบินเดี่ยวเขา อิอิ อย่าเศร้าไปเลยครับ คนเราหากมีเศร้าก็ต้องมีสุขครับ ขอให้เป็นเช่นนี้เถิอครับ แก้วประเสริฐ.
27 สิงหาคม 2548 01:11 น. - comment id 508908
อรุณรุ่งรุ่งรางกระจ่างฟ้า หยดน้ำตาลาลับหายที่ปลายหมอน อักษรเศร้าเหงา เหงา เคล้าบทกลอน เขียนถึงตอนที่คิดถึงรัดรึงใจ สายลมพัดโบกโบยลมโชยอ่อน สำเนียงกลอนความคิดถึงซึ่งหวั่นไหว สายลมพัดโบกโบยฟ้ามาแนบใจ สำเนียงใด...หรือจะเท่า...เจ้ามาเอง...
30 สิงหาคม 2548 08:03 น. - comment id 509721
ลุงว่าเช้าแล้วนะ ลุกตื่นได้แล้วจ้า ไม่มีเวลามากซะด้วยคงแค่เข้ามาทักทายกัน ก็มาตอบให้หลานเป็นคนสุดท้ายในเช้าวันนี้พอดี ค่ำคืนบางคืนก็สั้น แต่บางคืนก็ยาว ทั้งที่เข็มนาฬิกาเดินไปตามปรกติของมัน ถ้ายิ่งรอคอยนานมากสักเพียงใด ก็ยิ่งใกล้จะใกล้สว่างมากเต็มที่แล้ว พรุ่งนี้มีความหวังกับทุกชีวิตเสมอ
31 สิงหาคม 2548 15:35 น. - comment id 510243
อักษรเหงาๆ... บนหนังสือเก่า โปสการ์ดเมื่อคราว...รักเรายังสดใส ภาพวาดสีน้ำกาแฟ... รูปหัวใจ กาลเวลาเปลี่ยนไป... ทิ้งรอยเท้าที่เดินห่างไกลจากใจอีกหนึ่งดวง ---
1 กันยายน 2548 11:37 น. - comment id 510524
ค่ะ อีกไม่นานก็เช้า มาอยู่เป็นเพื่อนยามเหงาค่ะ ................... เพราะเธอคือใครที่ฉันคิดถึง แม้เธอจะไม่ใช่ผู้ซึ่งดีเลิศกว่าคนไหนไหน แต่ฉันคนนี้ก็มีความรักต่อเธอสุดหัวใจ ขอให้รู้เอาไว้รักเธอ รักเธอ ........................
1 กันยายน 2548 11:49 น. - comment id 510530
สวัสดีคะ..อุซางิ ขอบคุณคะ ชีวิตคือการต่อสู้อยู่แล้ว ไม่ว่าจะเศร้าแค่ไหน แต่จะเรียนรู้ และยอมรับ เพื่อก้าวต่อไปอย่างมั่นคง มีข่าวคราวหนังเกาหลี ก็มาบอกกันที่บ้านด้วยนะ ติดตามจ้า สวัสดีคะผู้หญิงช่างฝัน นามปากกาน่ารักดีจังคะ ขอบคุณที่ชอบงานชิ้นนี้นะคะ ตอนเขียนก็เหงาในความรู้สึกคะ แต่ไม่เป็นไร มีเพื่อน ๆ มาให้กำลังใจ ดีขึ้นเยอะคะ ขอบคุณมาก ๆ นะคะ
1 กันยายน 2548 13:17 น. - comment id 510548
สวัสดีคะ..น้องเรน กาละแมจัง ปกติพี่เปิ้ลชอบคิดในใจคะ ไม่คิดนอกใจอยู่แล้ว อิอิ สัญญาไม่นอกใจเรน คิดถึงและรักน้องสาวคนนี้เสมอ ขอบคุณที่มาอยู่เป็นเพื่อน จนรุ่งเช้า ได้ยินเสียงกระซิบว่าคิดถึงของน้องสาวก็ดีใจแล้วจ้า สวัสดีคะ....พี่พุด เปิ้ลก็ชอบเขียนอักษรภาษาเศร้าแต่แฝงความหวังคะ อย่างน้อยเราจะได้เอาไว้บอกกับตัวเอง ให้กล้าที่จะก้าวเดินต่อไป แม้จะเหว่ว้าเพียงไร พันดาวคงดีใจคะ ที่พี่พุดอ่านงานนี้แล้วคิดถึง อาจจะเป็นคู่กันคะ (คู่กัดนะคะ) อาจเพราะภาษาของพันดาว กะเปิ้ล เหงา ๆ เศร้า เหมือนกันมั้งคะ (เค้าชอบเลียนแบบ อิอิ) รักและคิดถึงพี่พุดเช่นกันคะ
1 กันยายน 2548 13:27 น. - comment id 510556
สวัสดีคะ...กุ้งหนามแดง ความเหงาเกิดทุกที่ไม่เลือกเวลาเลยนะคะ บางครั้งมีคนมากมายอยู่ห้อมล้อม ก็เหงาได้เหมือนกัน ขอบคุณความเหงาที่เข้ามาอยู่มาเป็นเพื่อน คะ กุ้งหนามแดง สวัสดีคะ...ลุงแก้วประเสริฐ 5555+ เปิ้ลก็ว่าอยู่อ่านบทแรกแล้วมันทะแม่ง ๆ อีกไม่นานก็เช้าแล้ว จะได้จรแจ้วแว่วหวานกับยอดหญิง บินคลึงเคล้าเฝ้าพะนอด้วยใจจริงหากทุกสิ่งลงตัวคงไม่มัวตรม อิอิ ที่แท้ก็เขียนได้พี่บินเดี่ยวนี่เอง ไม่เป็นไรคะ สนุกสนาน ขำ ๆ ขอให้รุ่งอรุณ ได้พบกับสิ่งดีดีเช่นกันคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
2 กันยายน 2548 16:58 น. - comment id 511021
สวัสดีคะ...ท่องเมฆา อักษรเศร้าเหงา เหงา เคล้าบทกลอน ทุกค่ำคืน น้ำตาเปื้อนหมอน นอนร้องไห้ อยากหมุนเวลาในยามนี้ ให้เร่งผ่านไป รอตะวันสาดแสงวันใหม่ลบความหม่นไหม้ในรอยน้ำตา ขอบคุณที่มาร่วมแต่งบทกลอนไพเราะ ๆ ให้ได้อ่านกันนะคะ สวัสดีคะ...ลุงชัยชนะ อีกไม่นานก็เช้าแล้ว จะลืมตาตื่นและคิดว่าค่ำคืนเป็นเพียงแค่ฝัน จะเปิดใจต้อนรับแสงแรกแห่งตะวัน เก็บความทรงจำ หล่อเลี้ยงคืนและวันให้ก้าวไป ขอบคุณคะลุงชัยที่แวะมาเยี่ยมกันในยามรุ่งเช้า ใช่แล้วคะ เวลาคนเรามีเท่ากัน แต่บางช่วงเวลากับยาวนานต่างความรู้สึก บางช่วงเวลาก็สั้นเกินกว่าจะร้องเรียกให้คืนกลับ แต่หลานจะใช้เวลานับจากนี้ให้คุ้มค่าคะ ขอบคุณลุงชัยมาก ๆ นะคะ รักษาสุขภาพด้วยคะ คิดถึง ๆๆ
2 กันยายน 2548 17:06 น. - comment id 511025
สวัสดีคะ...พันดาว ที่สุดแล้วความผูกพันที่เคยมี ก็ถูกแต้มสีให้มืดมิด ไร้ความหมาย ล่องลอยเป็นกระดาษบางกลางสายลมที่เดียวดาย ลอยคว้างเลือนหายไปในประตูที่ปิดตายของกาลเวลา ทำไมเมื่อวันเวลาผ่านไป ถึงต้องทิ้งรอยเท้าที่เดินห่างไกลจากใจอีกหนึ่งดวงด้วยนะ เศร้าจัง ขอบคุณที่แวะมาแต่งกลอนเหงา ๆ ให้เปิ้ลนะ แง้ ๆๆๆ เมื่อไรจะเช้า สวัสดีคะ...ลอยไปในสายลม ขอบคุณสายลมผู้อ่อนหวาน ลอยล่องมากล่อมจิตวิญญาณให้หลับไหล เพื่อนผู้เคียงข้างไม่ว่าวันนี้จะเกิดสิ่งใด ฉันรู้ว่ายังมีเธอที่ห่วงใยและรักกัน ขอบคุณแววมาก ๆ จ๊ะ สายลมผู้อบอุ่น สักพักก็จะเช้าแล้ว เราคงได้พบสิ่งดีดีด้วยกันนะคะ
7 กันยายน 2548 13:38 น. - comment id 512520
ชีวิตยังอีกนาน แต่ทำมัยผมรู้สึก เหงา ก็ไม่รู้แห๊ะ อ้างว้าง เดียวดาย
9 กันยายน 2548 16:28 น. - comment id 513588
เสียงบางเสียงไม่อาจฟังได้ด้วยหู เสียงบางเสียงต้องใช้ใจที่มั่นคง และเฝ้าตั้งใจฟัง ถึงจะได้ยลยิน..font>
21 กันยายน 2548 11:44 น. - comment id 517295
ดูแลตัวเองให้ดีนะ...มีคนไม่มากหรอก ที่จะพิเศษเหมือนเธอ....... ท่ามกลางพายุพัดไหว... รู้ไหมใครคิดถึงคุณ ท่ามกลางสายลมอุ่น ตัวคุณกำลังคิดถึงใคร... ท่ามกลางไอแดดที่แผดจ้า คุณยังมีความเหว่ว้าอยู่ไหม แล้วค่ำคืนหนาวเหน็บทำไมเหงาใจ คุณบอกได้ไหมเป็นเพราะเหตุใด ตอบตัวเองไม่ได้เลย หรือเป็นความคุ้นเคยที่เป็นไป หรือเพราะเหว่ว้าที่มาจากข้างใน หรือเพราะหัวใจ..ต้องการใครสักคน รักใครก็รักนะ...เผื่อความรักไว้ให้ตัวเองบ้าง ยามเมื่อความความผิดหวัง อ้างว้างมาเยือน เราจะยังยืนหยัดได้บนโลกกว้าง...เพียงลำพัง
27 กันยายน 2548 08:38 น. - comment id 519578
สวัสดีคะ...น้องป่าน เหงาเป็นเหมือนกันเหรอเรานะ แต่ไม่ว่าชีวิตจะเหงาสักแค่ไหน ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไปนะน้องชาย พี่เปิ้ลว่า สักวันป่านคงได้พบใครสักคน ที่อยากจะแบ่งปันความรู้สึก และเหงาไปด้วยกันจ๊ะ สวัสดีคะ โอ คาลิฟโซ เห็นด้วยคะ เสียงบางเสียงบางครั้งฟังด้วยหู อาจจะสัมผัสไม่ได้ เสียงบางเสียงต้องใช้ใจฟังคะ ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามา
27 กันยายน 2548 08:48 น. - comment id 519589
สวัสดีจ๊ะ..รุ้งสวรรค์ ขอบคุณสำหรับถ้อยคำเก่า ๆ ที่มีความหมายนะ สัมผัสทุกความรู้สึกได้เสมอ ไม่ต้องคอยมองดาวบนผืนฟ้า ไม่ต้องคอยนับเวลา เพื่อเจอฉัน หากอยากสัมผัส ความคิดถึง ระหว่างกัน หลับตาลง แล้วฝัน ฉันนั้นจะอยู่ข้างเธอ