ซุกตัวเองในห้อง...เงียบเหงา ช่อดอกไม้แห้งเฉาโรยร่วง ห้องหัวใจปล่าวไร้ไหวกลวง จะมีใครมาห่วงมาใยดี กองหนังสือวางเกลื่อนกลาด เหมือนหัวใจยับยับ ขาดขาดดวงนี้ ที่แหลกยับเกินกลับเป็นชิ้นดี ในวันที่...คุณเปลี่ยนไป ก็มาหาเหมือนว่าจะมารัก แต่กลับหักดอกรักทิ้งเอาไว้ ในวันนี้สิ่งที่มีในหัวใจ จึงหวั่นไหว อ้างว้าง อย่างเหลือเกิน !!...!! กับความรู้สึกเดิมๆ ที่เกิดขึ้นอีกครั้ง เพราะใครอีกคนที่คิดว่าน่าจะดีกว่า แต่แล้วก็ไม่ใช่.........
22 สิงหาคม 2548 20:17 น. - comment id 507320
ไม่มีกำลังใจจะเขียนใหม่ ขออนุญาตนำของเดิม มาโพสต์อีกครั้งค่ะ
22 สิงหาคม 2548 21:13 น. - comment id 507341
หายไปตั้งนาน กลับมาอีกครั้ง ก็ยังเป็นเหมือนเดิมอยู่หรือจ๊ะที่รัก มาดื่มกับเค้าดีกว่านะ ตัวเอง..
22 สิงหาคม 2548 22:26 น. - comment id 507366
พังแล้ว.. ก็ซ่อมได้ค่ะ... อย่าทุกข์ใจไปเลย...
23 สิงหาคม 2548 00:05 น. - comment id 507426
สู้ๆนะ เป็นแรงใจให้ค่ะ
23 สิงหาคม 2548 08:30 น. - comment id 507476
แวะาส่งแรงให้ละกันนะครับ...
23 สิงหาคม 2548 14:36 น. - comment id 507600
ซุกตัวอยู่กับห้องสี่เหลี่ยม กับหัวใจที่เต็มเปี่ยมความโศกสันต์ อยู่อย่างนี้เรื่อยมากับความจาบัณย์ จนคิดอยากมีใครมาผูกพันเพื่อลบเลือน แต่แล้วความเป็นไปในชีวิต ก็ทำให้ใจต้องกลับมายึดติดเสมือน วันเก่าย้อนคืนว่าเมื่อเธอคนที่ห่วงหามาลางเลือน แถมเจ็บกลับมาย้ำเตือนเหมือนเหมือนเช่นเคย ชอบกลอนบทนี้ค่ะ
23 สิงหาคม 2548 19:53 น. - comment id 507774
สาวพฤษภ ขอเวลาทำใจสักพักค่ะ คิดว่าคงไม่นาน เรื่องสมมุตินี้ คงจะลืมเลือนได้ แล้วเราจะกลับมา
25 สิงหาคม 2548 09:07 น. - comment id 508273
ไม่มีไรเปลี่ยนไป ยังคงห่วงใยเหมือนที่ผ่านมา.... เพื่อนคนไกลถึงเพื่อนที่น่ารัก
26 สิงหาคม 2548 20:59 น. - comment id 508818
ขอบคุณมากปอนด์จ๋า ที่ยังเหมือนเดิม
17 กันยายน 2548 11:42 น. - comment id 516288
แห่ะ ๆ ...... หนูก็ยังไม่ฉลาดอ่ะนะพี่ ... ตอนนี้เลยเข้าชมรมสาวโสด ( ไม่สนิทเท่าไหร่ อิ อิ )