หน้าส่วนตัว
๑. ต้ น อ้ อ เ อ น ล้ อ ล ม ที่ พ ร ม พ ร่ า ง
ใ บ ส ล้ า ง เ อ น อ่ อ น ส ะ ท้ อ น ไ ห ว
อ้ อ โ อ น ต า ม ล ม โ บ ก โ ย น โ ย ก ไ ก ว
ร า ว ป ล่ อ ย ใ จ ฟู ฟ่ อ ง ล ะ ล่ อ ง ล ม
๒. เ จ้ า ว า ด ฝั น ถึ ง วั น อั น ส ว ย ใ ส
ล ะ อ อ ง ด อ ก ป ลิ ว ไ ป อ ย่ า ง สุ ข ส ม
ห วั ง ล ม ล้ อ ป ล อ บ จิ น ต์ สิ้ น โ ศ ก ต ร ม
จึ ง ห ล ง เ พ ลิ น กั บ ส า ย ล ม ที่ ห่ ม ก า ย
๓. ย า ม อ อ ด อ้ อ น เ จ้ า เ อ น ลู่ อ ยู่ ไ ห ว ไ ห ว
รั บ ล ม ไ ก ว ด้ ว ย ร อ ย ยิ้ ม อิ่ ม เ ฉิ ด ฉ า ย
เ จ้ า ลื ม สิ้ น เ ค ย เ งี ย บ เ ห ง า แ ส น เ ป ล่ า ด า ย
ก ลั บ ท อ ด ก า ย ป ล่ อ ย กิ่ ง ก้ า น สำ ร า ญ ล ม
๔. เ จ้ า ลื ม ตั ว ลื ม ใ จ ห รื อ ไ ร ห น อ
ห ล ง พ ะ น อ ห ว า น ชื่ น ลื ม ขื่ น ข ม
ก ลี บ เ จ้ า ร่ ว ง ป ลิ ว ห า ย ต า ม ส า ย ล ม
จ ะ เ ห ลื อ ใ ด ใ ห้ ชื่ น ช ม ใ น ชี วิ น
๕. แ ค่ ส า ย ล ม โ บ ย โ บ ก ล้ อ ด อ ก อ้ อ เ อ๋ ย
ก ร ะ ไ ร เ ล ย ลื ม ต น จ น ห ม ด สิ้ น
เ จ้ า อ ยู่ คู่ ท้ อ ง น า ค่ า เ พี ย ง ดิ น
แ ค่ ด อ ก ห ญ้ า ไ ร้ ก ลิ่ น ใ น ถิ่ นไ ก ล
๖. ก ลี บ ด อ ก อ้ อ ป ลิ ว ไ ป ใ น ทุ่ ง ก ว้ า ง
โ อ้ อ้ า ง ว้ า ง ใ จ พ รั่ น แ ส น ห วั่ น ไ ห ว
เ จ้ า ยั ง ค อ ย ล ม ลู่ อ ยู่ ห รื อ ไ ร
จึ ง ป ล่ อ ย ใ จ ใ ห้ ไ ร้ ค่ า ห า ย ล ยิ น
๗. ห า ก ล ม ห ว น ท ว น ม า อี ก ค ร า ค รั้ ง
ว อ น เ จ้ า ยั้ ง ว น ก ลั บ ม า คื น ห า ถิ่ น
แ ม้ ซ อ น ซ บ ซุ ก ห น้ า น้ำ ต า ริ น
แ ต่ ผื น ดิ น ยั ง ค ง ร อ ....ต้ น อ้ อ เ อ น . . . .
นางสาวใบไม้ 22 ส.ค. 2548 10:12 น. - ID 80087 
1397
10
0
22 สิงหาคม 2548 10:32 น. - comment id 506963
แค่ดอกหญ้า ไร้กลิ่น ในถิ่นไกล
22 สิงหาคม 2548 11:22 น. - comment id 506978
ดอกหญ้า เหมือนกัน เลยมาให้กำลังใจค่ะ
22 สิงหาคม 2548 11:48 น. - comment id 506988
บังเกิดความเศร้าเล็กๆแต่ก็เพราะมานะคะ
22 สิงหาคม 2548 11:52 น. - comment id 506990
สวัสดีค่ะ นางสาวใบไม้ ต้นอ้อ... แต่เราคงเหมือนต้นหญ้า ที่ฝังรากสู่พื้นดิน...อาจงอกแงแต่...ไม่สูง ยังคงเป็นต้นหญ้าที่ติดดิน...
22 สิงหาคม 2548 12:08 น. - comment id 506996
แค่อยากเป้นใบอ้อที่ไหวลู่ลมจัง ^_^
22 สิงหาคม 2548 12:29 น. - comment id 507009
ทุ่งอ้อ ล้อสายลมไสว เอนไหวท่ามกลางแดดอุ่น ยามรุ่งสาง เริงระบำ ในม่านหมอก อันเลือนลาง อ่อนโยน บอบบาง ท่ามกลางแสงตะวัน เก็บ ดอกหญ้าสีขาวมาฝาก เก็บ ความรักที่เคยพลัดพรากจากฉัน เก็บ ความอบอุ่น ที่เคยแนบหนุนเคียงกัน เก็บ ดวงดาวร้อยพัน เก็บความฝันที่เคยจากลา ทอดสายตา..ผ่านขอบฟ้ากว้างไกล แดดอุ่นสุดท้ายกำลังหลับไหลพร้อมดอกหญ้า ทิวสน..เห่เพลงรักแว่วไหวผ่านขุนเขา สายธารา ฝากสายลมแห่งกาลเวลาโอบรับซับน้ำตาคนดี สร้างปีกเสรี โบยบิน ผ่านเวิ้งน้ำ ส่งถ้อยคำอุ่นหวาน ผ่านห้วงใจอ่อนโยนไปทุกที่ ม่านฟ้าแห่งดวงดาว คือ ทุกความรักที่มี ยินเสียงกระซิบจาก ...ทุ่งอ้อ... ผ่านราตรี ที่นี่..มีฉัน..มีเธอ งดงามเหมือนเคยพี่ใบไม้ อิอิ
22 สิงหาคม 2548 13:21 น. - comment id 507040
ฉันไม่อยากกล่าวคำว่าอำลา ฉันใช่มาโอดครวญ หรือชวนให้ลุ่มหลง เพียงลมลมที่ผ่านเลย ก็เลยไป.. เพียงลมพัดผ่าน ของ พงษ์เทพ.. ครับ
22 สิงหาคม 2548 19:27 น. - comment id 507113
ให้ความรู้สึกดีครับ แต่ทรมานคนแก่ครับ เพราะสายตาผมไม่ค่อยดี
22 สิงหาคม 2548 17:28 น. - comment id 507209
เป็นเพียงหญ้าล้อลมที่พรมพร่าง อยู่ข้างทางพรางหวั่นไหวในวิถี บ้างลมแรงพรางอ่อนล้าต้นหญ้ามี บ้างบางทีอยู่ไหวล่วงสู่ดินชื่นชมในผลงานคุณเสมอค่ะ ชอบจัง
22 สิงหาคม 2548 18:16 น. - comment id 507251
ความงามของต้นอ้อ ย่อมต้องมีสายลมช่วยทำให้เกิดความพริ้วไหว สวยงามจริงๆครับ
22 สิงหาคม 2548 21:16 น. - comment id 507342
บรรยายได้งดงามดุจเห็นจริงจังเลยครับ
แก้วประเสริฐ.
23 สิงหาคม 2548 01:01 น. - comment id 507448
23 สิงหาคม 2548 05:11 น. - comment id 507462
แวะมาดูต้นอ้อ ล้อลมเล่นเป็นภาพที่สวยงาม จะหวาดหวั่นไปทำไม ลอยล่องไปในดินแดนที่สำราญ ไม่ว่าจะเป็นแดนดินหรือถิ่นวิมาน เจ้าจงเบ่งบานกิ่งก้านงามตา ด้วยความสุขอุรา ตามชะตาบุญวาสนาที่ชักนำ
23 สิงหาคม 2548 12:45 น. - comment id 507555
พี่ต้นอ้อ เขียนกลอนได้เพราะ.........และซึ้งมากกกกกกกกกก
23 สิงหาคม 2548 12:45 น. - comment id 507557
ต้นอ้อที่น่าสงสาร... มีหรือจะต้านแรงลมอยู่ได้ ในเมื่อเจ้ามีเพียงหัวใจ.... ที่อ่อนไหวและบอบบาง....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
