ทะเลาะ เราทะเลาะเบาะแว้งแรงวันนั้น ดั่งไพรีประจัญกันหวั่นไหว เกิดรอยร้าวหนาวเหน็บเจ็บที่ใจ มันยิ่งใหญ่กว่าศาสตราเข้าฆ่าฟัน อันแผลใจร้ายแท้คือแผลรัก ทนเจ็บหนักอุราแทบอาสัญ ใจร้าวรอนนอนเหม่อเพ้อรำพัน ผ่านคืนวันคลาย ๆ ตายทั้งเป็น ถามหัวใจใครหรือคือผู้แพ้ ในรอยแผลหมองไหม้ใจมองเห็น เธอหรือฉันวันนี้ที่ชาเย็น ซานกระเซ็นพิษเศร้าเข้าอาบทรวง ยอมรับแล้วแววหวังเริ่มพังสิ้น แม้ถวิลฤทัยอาลัยห่วง ไม่กล้าเอ่ยสัญญารักมาทวง ฝันโชติช่วงมอดดับไปกับใจฯ
20 สิงหาคม 2548 11:14 น. - comment id 506219
ลิ้นกับฟันใกล้ชิดย่อมผิดบ้าง เดินร่วมทางอาจบางทีที่หวั่นไหว เพียงออมชอมถนอมจิตพินิจใจ คงรักษารอยหมองไหม้ให้บรรเทา ----- ใจเย็นๆ...เนาะ.. ...^________________________^...
20 สิงหาคม 2548 12:01 น. - comment id 506234
รักกันดีกว่าค่ะ
20 สิงหาคม 2548 14:14 น. - comment id 506307
รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย
20 สิงหาคม 2548 23:43 น. - comment id 506497
ความรักบางครั้งก้อแบบนี้ครับ ทะเลาะจนเลิกลากันเป็นเรื่องใหญ่ แต่มองย้อนไป เราทะเลาะกันเพียงปัญหาเล็ก ๆ ที่ไม่น่าเกิดเลย ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะครับ
21 สิงหาคม 2548 06:09 น. - comment id 506533
21 สิงหาคม 2548 08:52 น. - comment id 506545
อ่านบทไหนก็เพราะจับใจไปหมด
21 สิงหาคม 2548 12:55 น. - comment id 506602
การทะเลาะ..และการใช้กำลัง..ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น...ค่อยพูดกันด้วยเหตุ..และผล..ใจเย็นๆ..อาจทำให้ทุกอย่างดีขึ้นค่ะ..