บรรจงขีด เขียนความ ตามใจคิด ด้วยชีวิต ไร้อารมณ์ สมความหวัง รักครั้งใด แพ้พ่าย ใจภินท์พัง ไม่เคยเลย สมหวัง ดังใจปอง โลกนี้ เป็นอะไร ใครรู้บ้าง ทำไมต้อง อ้างว้าง อย่างหม่นหมอง ทำไมต้อง ร้องไห้ น้ำตานอง เพียงเพราะ ขัดข้อง ไม่รักเรา เจ็บจำ ไปถึง ปรโลก ดอกโศก บานนิรันดร์ ใจฉันเศร้า อยากจะถาม หนึ่งคำ ว่าสองเรา เคยรักกัน ไหมเจ้า เหมือนไม่เคย รำลึกถึง อาชัยชนะ พี่ผู้หญิงไร้เงา ต๋องแต๋ง แก้วประเสริฐ กุ้งหนามแดง อัลมิตรา ฯลฯ คนอื่น ๆ เสมอนะครับ
พิกุลทอง 16 ส.ค. 2548 13:34 น. - ID 79806 
1835
3
0
16 สิงหาคม 2548 14:07 น. - comment id 504277
การจะเริ่มรักใครสักคน เหมือนมีความร้าวรนอยู่ข้างหน้า หากมีวันสุดท้ายต้องมีน้ำตา หรือหากโชคดีขึ้นมาก็คงรักกันตลอดไป ขนาดเผื่อใจเรื่องความรักไว้ถึงเพียงนี้ คนดีฉันยังรักเธอได้ รักไปพร้อมพร้อมกับการเผื่อใจ อะไรอะไรมันจึงยังไม่พร้อมร้อยเปอร์เซ็นต์ รู้เอาไว้อย่างเดียวเถิดนะว่า อย่าเพิ่งเชื่อในสิ่งที่ตาเธอมองเห็น ศึกษากันและกันไปอย่างใจเย็น ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำต่อกันมันจะเป็นคำตอบเอง
16 สิงหาคม 2548 14:44 น. - comment id 504284
ดีมากเลยค่ะกลอนนี้
พอดีใจมันไปรักคนที่เขาไม่รักเรามันเลยเจ็บ
16 สิงหาคม 2548 15:56 น. - comment id 504309
อย่าเศร้าสิ มาอยู่เป็นเพื่อน หวังว่าคงมาบ่อย ๆ นะ
16 สิงหาคม 2548 19:54 น. - comment id 504406
อย่าเศร้านะ.. แวะมาทักทายค่ะ ..
17 สิงหาคม 2548 19:09 น. - comment id 504971
เจ็บลึกเลยนะเนี่ยได้ข่าว แหม่เจ็บไปถึงปรโลกเลย แต่ก็นะเพราะดี พิกุลทองโรยจากปากมารดา ก็ยอมรับกันซะเถอะเพื่อนยอมรับกันหมดแล้ว
17 สิงหาคม 2548 21:39 น. - comment id 505006
เพียงลมพัดผ่านมายังนึกถึง ยังคำนึงตรึงจิตคิดห่วงหวง ความรักเก่าที่เข้ามาดังลมลวง แค่ตักตวงห้วงแห่งสุขแต่ทุกข์นาน นับว่าเป็นความโชคดีของเมกนะ เพราะไม่ได้เข้ามาบ้านหลังนี้นานมาก เมื่อเข้ามาก็เจอเพื่อนเก่า สงสัยชะตาเราคงสมพงษ์ หวังว่าคงจะมีโอกาสได้อ่านงานของเพื่อนอีกนะครับ มีความสุข และสมหวังในชีวิตนะครับ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
19 สิงหาคม 2548 07:29 น. - comment id 505742
มาบทเศร้าเร้าอารมณ์ขมความรัก ได้ประจักษ์ในบทกลอนก่อเสกสรรค์ เป็นเรื่อจริงอิงนิยายหรือเย้ากัน สร้างสัมพันธ์ด้วยอักษรสุดซึ้งใจ คิดถึงหลานเหมือนกัน นาน ๆ มาที ก็ยังดีกว่าไม่มาเลยครับ
27 สิงหาคม 2548 16:48 น. - comment id 509104
รัก...คำหนึ่งซึ้งซึ้งยากเปิดเผย รัก...คำหนึ่งฉันก็เคยเอ่ยบอกว่า รัก...คำหนึ่งอัดแน่นในอุรา รัก...คำหนึ่งควรค่าแก่ตัวเธอ แม้...ว่าเธอจะเป็นเพื่อนที่ฉันรัก แม้...ยากหักห้ามใจใฝ่ฝันหา แม้...วันหนึ่งสองเราจะไกลตา แม้...วันหนึ่งแทบบ้าหากขาดเธอ แม้...วันหนึ่งฉันเจ็บสักเพียงใด เพราะคิดไปอย่างเดียวเผื่อวันหน้า แต่สุดท้ายทุกอย่างที่บอกมา เธอเป็นสิ่งลำค่าที่ฉันมี ส่งมาให้อ่านเล่นค่ะ แต่งไม่เก่งนะ แต่ว่าพยายามเลยแหละ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
