เช้าแล้ว....เป็นอีกเช้าหนึ่งที่ตื่นมาตั้งแต่ตีสี่ เปิดคอมนั่งฟังเพลงไปเรื่อย ๆ เข้ายาฮูเจอลุงหมู พี่นันท์ พี่อร อยากร้องเพลง แต่รู้สึกไมค์ไม่เป็นใจ คงต้องซื้อใหม่แล้วซินะ พี่นันท์ขอตัวเข้านอน พี่อรตามไปด้วย นั่งคุยกับลุงหมูได้พักเดียวลุงหมูก็ขอตัว บอกว่ามัทมาตอนที่เค้ากำลังจะไปกันแล้ว เสียงไก่ขันแว่วมาแต่ไกล ได้ยินเสียงรถออกจากบ้าน ป้าใจคงไปตลาด วันนี้ป้าเค้าคงรับงานอะไรซักอย่างมาทำที่บ้าน เมื่อวานนอนตั้งแต่สองทุ่ม จึงไม่ง่วง หยิบเสื้อคลุมตัวได้จึงลุกจากเตียงเข้าห้องน้ำทำความสะอาดหน้าตา เดินลงไปข้างล่าง เปิดไฟหน้าบ้าน ดูเหมือนจะยังเช้าเกินไปที่จะออกนอกบ้าน กลับขึ้นบ้าน เข้าห้องฟังเพลงต่อ นั่งเก็บข้าวของบนโต๊ะแต่งตัวให้เข้าที่ หยิบหนังสือมาอ่าน ตีห้าแล้วซินะ ป้าใจกลับมาจากตลาด เสียงเคาะประตู ทำไมคุณมัทถึงได้ตื่นแต่เช้านัก เป็นอะไรหรือเปล่า เป็นคำถามที่ได้ยินบ่อย ๆมาตั้งแต่เด็ก ๆ รับน้ำเต้าหู้อุ่น ๆ มา 1 แก้วขอบคุณค่ะ มัทไม่เป็นอะไร เพียงแต่ตื่นแล้วนอนไม่หลับ คุณมัทเหงาหรือเปล่า ไม่ได้ตอบคำป้าใจหรอกนะคะ ด้วยในใจแล้วเหงา ๆ อยู่บ้างเหมือนกัน เหงากับชีวิตที่มีแต่งาน ภาระความรับผิดชอบอันหนักอึ้งที่รออยู่ข้างหน้า ชีวิตทั้งชีวิตทุ่มเทให้กับครอบครัว เกินจะทิ้งพวกเขาไปไหนได้ หกโมงคุณมัทอย่าลืมลงไปใส่บาตรพระนะคะ ค่ะ การสนทนาจบลงด้วยป้าใจต้องเข้าครัวทำอาหาร แวะดูยายตัวเล็ก ยังนอนหลับไม่รู้อะไร เสียงลมหายใจสม่ำเสมอ ตัวยาวเก้งก้างสมกับวัย 16 ขวบ แต่ก็ยังเหมือนเด็ก วันวันอยู่บ้านตลอด หากไม่ได้ไปเรียนหนังสือ เที่ยวก็ไม่เที่ยวด้วยไม่มีใครพาเที่ยว นาน ๆ ครั้ง จะไปกันทีหนึ่ง อาทิตย์นี้ป๊าจะมาแล้วซินะ คงได้ไปเที่ยวกันบ้าง คงออกบ้านนอกไปดูเค้าทำนากัน ไปสูดอากาศที่บริสุทธิ์ ไปดูหมูที่กำลังเจริญเติบโต ไปบ้านยายที่ไม่มียาย .... อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคนอยู่ไกล ตีห้าครึ่งพี่เค้าคงตื่นแล้ว และคงทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวที่ดี อยากบอกว่า มัทคิดถึงนะคะ แค่เพียงคิดถึงก็คงไม่ผิดอะไร ว้าเหว่.... เพื่อน *วงดนตรี* ว้า เหว่ เร่ไปกับหัวใจ ช้ำ เหงา กระหน่ำ ค่ำลงนอนนับดาว โอ้เราประคองรักไม่เป็น กฎเกณฑ์การเอาใจสูญเปล่า ฟ้าในคืนนี้จึงดูเศร้า เดือนเสี้ยวแขวนแทนดาว ราวฟ้าดูริบหรี่ ว้า เหว่ อยากเร่ไประบาย สี เขียว ขจี ห่มชีวีพฤกษ์ ไพร อยากบินไปทาสีฟากฟ้า ให้ดูงามตาเป็นฟ้าใหม่ สีดำคือรอยช้ำในดวงใจ จะทาสีขาวให้ ใครใครหัวใจงาม โอ้เราประคองรักไม่เป็น กฎเกณฑ์การเอาใจสูญเปล่า ฟ้าในคืนนี้จึงดูเศร้า เดือนเสี้ยวแขวนแทนดาว ราวฟ้าดูริบหรี่ ว้า เหว่ อยากเร่ไประบาย สี เขียว ขจี ห่มชีวีพฤกษ์ ไพร อยากบินไปทาสีฟากฟ้า ให้ดูงามตาเป็นฟ้าใหม่ สีดำคือรอยช้ำในดวงใจ จะทาสีขาวให้ ใครใครหัวใจ งาม... http://www.thaipoem.com/forever/my_poemadd.php นั่งฟังได้หลายรอบแล้วค่ะ ชอบเพลงทำนองนี้
sun strom 10 ส.ค. 2548 05:52 น. - ID 79578 
878
17
0
10 สิงหาคม 2548 06:36 น. - comment id 502064
หน้าส่วนตัว
..จะทาสีขาวให้ ใครใครหัวใจ งาม...
.. พี่มัทของเรน..เป็นผู้มีหัวใจ..ที่งดงาม..
เรน.. ขอบคุณ ..ความใส่ใจที่พี่มัทมีให้เรนนะคะ..
..เรนอรุณสวัสดิ์..พี่มัทของเรน.. 
10 สิงหาคม 2548 07:08 น. - comment id 502075
ชอบเหมือนกันครับเพลงนี้ โดยเฉพาะท่อนที่ว่า อยากบินไปทาสีฟากฟ้า ให้ดูงามตาเป็นฟ้าใหม่ สีดำคือรอยช้ำในดวงใจ จะทาสีขาวให้ ใครใครหัวใจงาม เสียแต่มาร้องผิดเวลาไปหน่อย คงไม่มีดาวให้นับแล้ว
10 สิงหาคม 2548 07:48 น. - comment id 502081
พี่มัดขา กานต์ชอบเพลงนี้จังค่ะ พี่มัดเหว่ว้าก็คิดถึงกานต์นะคะ กานต์เป็นกำลังใจให้พี่มัดขานะคะ
10 สิงหาคม 2548 08:12 น. - comment id 502087
โถ เจ้ามัท นอนไม่หลับ คนดี๊ เป็นอะไรไป หรือ มามะ พี่ กอด ....นะ กอดกำลัง ว้า เหว่ เหมือนกัลล์ อิอิ
10 สิงหาคม 2548 08:55 น. - comment id 502097
อย่างน้อย... วันนี้น้องมัทก็ได้มีเวลาเพิ่มขึ้นอีกหลายชั่วโมง ที่จะอยู่กับตัวของตัวเอง... เปิดเพลงฟัง แล้วก็เต้นรำไปรอบๆ ห้อง.. เช้ามืดก็ลงมาทักกับนก คุยกับต้นไม้.. อาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวให้สวยเป็นพิเศษ... แล้วโทรฯ หาใครสักคนที่เราไม่ได้ติดต่อกับเขานานมากๆ แล้ว... หรือ...ฮัมเพลง.... อย่าเหงานะคะ น้องมัทคนดี... แค่ช่วงหนึ่งของอารมณ์เท่านั้น เดี๋ยวก็ผ่านแล้วนะ... เป็นกำลังใจให้เสมอ... มาอยู่เป็นเพื่อนจ้ะ... สวัสดีค่ะ
10 สิงหาคม 2548 09:11 น. - comment id 502099
แก้วประเสริฐ.
10 สิงหาคม 2548 10:39 น. - comment id 502135
ความเหงา + ความว้าเหว่ ไม่รู้จะเห่ไปหาใคร เอมรู้สึกเช่นคำพูดของพ่อแก้วค่ะ .. แต่ในด้านครอบครัวแล้วเอมมีครอบครัวสามครอบครัวที่รักและห่วงเอมค่ะ เอมเลยอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้แวะมาอยู่เป็นเพื่อน และเป็นกำลังใจให้พี่มัทก้าวเดินต่อไปค่ะ ... ความรักฉันอยู่นี่ ความดีมารับหน่อยจะได้ไหม มีให้พร้อมความจริงใจ ที่ห่วงใยเธอตลอดเวลา
10 สิงหาคม 2548 13:37 น. - comment id 502207
คงจะว้าเหว่เหมือนกัน คนเหงามาเจอกันอะไรจะเกิด ?
10 สิงหาคม 2548 14:25 น. - comment id 502240
ไม่ว้าเหว่เท่าไร คุยกันได้ ที่บ้านกลอนน่ะค่ะ.. แม้จะไม่ได้เข้ามาบ่อย แต่เรื่องทักทาย ไม่ลืมแน่นอนค่ะ ..
10 สิงหาคม 2548 14:38 น. - comment id 502254
ว้าเหว่....มาฟังเพลงเป็นเพื่อนค่ะ.....
10 สิงหาคม 2548 17:27 น. - comment id 502288
ว้าเหว่ - เหว่ว้าเหมือนกันค่ะ
10 สิงหาคม 2548 21:50 น. - comment id 502344
10 สิงหาคม 2548 22:15 น. - comment id 502363
แค่คิด(ถึง) จะผิดไหม
ลองถามใจเธอดูก่อน
อย่าด่วนร้างลาตัดรอน
ขอแค่นอนหลับฝันถึงเธอ
แวะมาให้กำลังใจค่ะคุณมัท
10 สิงหาคม 2548 22:55 น. - comment id 502402
การคิดถึงใครสักคนไม่ใช่ความผิดหรอกค่ะ ชอบเพลงนี้มากเหมือนกันค่ะ
10 สิงหาคม 2548 23:39 น. - comment id 502430
...เมื่อได้คิดถึงใครบางคน...ที่เหมือนแสนไกล... หากแต่ยังสัมผัสถึง ความสุขใจ ความละมุนละไม และ อิ่มเอม...กับความคิดถึงนั้น ความรู้สึกเหล่านี้...มีค่ายิ่งในเวลาที่เราว้าเหว่นะคะ
11 สิงหาคม 2548 03:00 น. - comment id 502457
คิดถึง พี่มัทค่ะ
11 สิงหาคม 2548 06:56 น. - comment id 502476
อย่าให้เกิดขึ้นบ่อยนะ...ไม่ดีแน่เลย
11 สิงหาคม 2548 13:05 น. - comment id 502617
มาอย่ใกล้ๆจะได้หายเหว่ว้าครับ เอ๊ะ หรือจะมากกว่าเดิม คิ คิ
11 สิงหาคม 2548 14:53 น. - comment id 502678
ฟังเพลงนี้แล้วรู้ทันทีเลยว่า รุ่นไหนอ่ะนะ อิอิเป็นไงโดนป่วน แล้วหายว้าเหว่หรือยังล่ะน้อง
15 สิงหาคม 2548 23:51 น. - comment id 504135
แวะมาทักทายครับ..เพิ่งรู้ว่าพี่อยู่ซีดี
19 สิงหาคม 2548 09:26 น. - comment id 505783
เจ้ากาลาแมน้องรัก อย่างไรก็อย่าลืมทาสีขาวให้หัวใจตัวเองนะจ๊ะคนดี การมีสีขาวในหัวใจเป็นเรื่องดีดีสำหรับเราจ๊ะ จุ๊บ ๆ ๆ ๆ แก้มเรนจังเนี่ยหอมไมหมดเยยยยยยยย
19 สิงหาคม 2548 09:45 น. - comment id 505793
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
