อยากจะคุยอยากจะทักกับเธอ อยากจะเจออยากจะเห็นเป็นไฉน อยากจะรู้ว่าใจเธอเป็นเช่นไร คงไม่ไกลให้ฤทัยเป็นไอแดง ตั้งแต่วันที่พบจนมาจาก ให้อนาถหัวใจเป็นละแหง จนมาพบว่าใจเจ้านั้นเปลี่ยนแปลง ถึงมีแรงอย่างไรก็ระทม หากท้องฟ้าและนภายังเป็นใจ ให้อาลัยอาทรพรสุขสม จงอย่าได้มีสิ่งใดมาปักจม ให้ระทมต่อไปอีกแสนนาน ปล. อาจจะแต่งไม่เพราะก็ขออภัย ขอเพียงให้แรงใจแต่งสักหน จะกล่อมเกลาบทกลอนดั่งพรพรหม เพียงปัญญาประสาชนคนรักกลอน
8 สิงหาคม 2548 17:27 น. - comment id 501261
เห็นด้วยกับประโยคนี้ค่ะ \"จนมาพบว่าใจเจ้านั้นเปลี่ยนแปลง ถึงมีแรงอย่างไรก็ระทม\" ระทมได้ ทุกข์ได้ เศร้าได้ แต่อย่านาน ประโยคนี้พี่ชายคนดีบอกมาอีกทีค่ะ
8 สิงหาคม 2548 17:39 น. - comment id 501267
เมื่อระทม.. หั ว ใ จ ย่อมไร้แรง... แวะมาเติมใจค่ะ
8 สิงหาคม 2548 17:47 น. - comment id 501276
แวะมาทักทายค่ะ ขออย่าได้ระทมอีกต่อไปนะ
9 สิงหาคม 2548 13:32 น. - comment id 501737
มาทายทักรักให้ในฉันท์เพื่อน แถมเยี่ยมเยือนกันฉันท์มิตรมิคิดหลง อีกอย่างไซร้มั่นใจให้จำนง กำลังใจส่งตรงให้คงเธอ มาร่วมเป็นแรงใจให้ค่ะ
10 สิงหาคม 2548 08:46 น. - comment id 502095
ขอคุณมากคับที่ส่งแรงใจมา เผอิญว่าเกิดน้อยใจใครบางคนเลยแต่งขึ้นมา