จม

ภูประกา


อยากจะคุยอยากจะทักกับเธอ	
อยากจะเจออยากจะเห็นเป็นไฉน
อยากจะรู้ว่าใจเธอเป็นเช่นไร   	
คงไม่ไกลให้ฤทัยเป็นไอแดง

ตั้งแต่วันที่พบจนมาจาก       	
ให้อนาถหัวใจเป็นละแหง
จนมาพบว่าใจเจ้านั้นเปลี่ยนแปลง     	
ถึงมีแรงอย่างไรก็ระทม
หากท้องฟ้าและนภายังเป็นใจ     	
ให้อาลัยอาทรพรสุขสม
จงอย่าได้มีสิ่งใดมาปักจม		
ให้ระทมต่อไปอีกแสนนาน
ปล.
อาจจะแต่งไม่เพราะก็ขออภัย	
ขอเพียงให้แรงใจแต่งสักหน
จะกล่อมเกลาบทกลอนดั่งพรพรหม	
เพียงปัญญาประสาชนคนรักกลอน				
comments powered by Disqus
  • ทะเลใจ

    8 สิงหาคม 2548 17:27 น. - comment id 501261

    เห็นด้วยกับประโยคนี้ค่ะ
    
    \"จนมาพบว่าใจเจ้านั้นเปลี่ยนแปลง     
    ถึงมีแรงอย่างไรก็ระทม\"
    
    ระทมได้
    ทุกข์ได้
    เศร้าได้
    แต่อย่านาน
    
    ประโยคนี้พี่ชายคนดีบอกมาอีกทีค่ะ
    
    11.gif
  • ผู้ ห ญิ ง ช่ า ง ฝั น

    8 สิงหาคม 2548 17:39 น. - comment id 501267

    เมื่อระทม.. หั ว ใ จ ย่อมไร้แรง...
    
    36.gif  แวะมาเติมใจค่ะ
  • ไรไก่

    8 สิงหาคม 2548 17:47 น. - comment id 501276

    แวะมาทักทายค่ะ
    ขออย่าได้ระทมอีกต่อไปนะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 สิงหาคม 2548 13:32 น. - comment id 501737

    มาทายทักรักให้ในฉันท์เพื่อน
    แถมเยี่ยมเยือนกันฉันท์มิตรมิคิดหลง
    อีกอย่างไซร้มั่นใจให้จำนง
    กำลังใจส่งตรงให้คงเธอ
    
    11.gifมาร่วมเป็นแรงใจให้ค่ะ11.gif
  • ภูประกา

    10 สิงหาคม 2548 08:46 น. - comment id 502095

    ขอคุณมากคับที่ส่งแรงใจมา เผอิญว่าเกิดน้อยใจใครบางคนเลยแต่งขึ้นมา66.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน