( ไม่มีเหตุผลใดใดระหว่างกัน... เพราะไม่สามารถลบลืมความทรงจำของ.ได้ ไม่มีแม้กระทั่งคำกล่าวลา ...เพราะไม่คิดว่าเราจะจากกัน ยังอยู่ตรงนี้เสมอค่ะ ) เราจากกันแล้วหล่ะคนที่รัก จากทั้งที่บาดแผลเราเหวะหวะอย่างถ้วนทั่ว จากทั้งที่เราเองไม่รู้ตัว จากแพร่งทางรางสลัว ต่างก้าวเดิน เราจากกันแล้วหล่ะ คนรัก เธอสำเหนียก ฉันตระหนักความห่างเหิน ไร้ประโยชน์ จะโลดไปอย่าง หลงทางเดิน ฉันยับเยิน เธอยับยั้ง ปลาสนาการ เราจากกันแล้วหล่ะ โอ! คนรัก กรุ่นไอเก่าเป็นเถ้าปลัก ขมขื่น ขาน แม้อยากกอบวัน,คืน เคยชื่นบาน หอบได้เพียงใจสามานย์ของฉันเอง กอบได้เพียงเถ้าเปล่าดายเท่านั้นเอง...
8 สิงหาคม 2548 10:27 น. - comment id 500997
ดูจากบาดแผล คงต้องใช้เวลารักษาอีกนานเลยคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
8 สิงหาคม 2548 17:52 น. - comment id 501281
เฮ้อ! .. หากจะรักจงลืมคำว่าเสียใจ .. เป็นกำลังใจให้นะคะ ..
9 สิงหาคม 2548 00:56 น. - comment id 501421
ขอเอ่ยคำสวัสดีทั้ง แอ็ปเปิ้ล / น้ำแข็งไส ดีใจทีมาเยือน และขอบคุณในกำลังใจ...